Mesela şu sözler: "Kimsenin kendi devletiyle ve başındaki iktidarıyla savaşma gibi bir niyeti yoktur...
Bunu öyle göstermek isteyenler (zannediyorum) ortada söz getirip götüren fitneciler, fesatçılar, mekirciler, keydciler ve hud'acılardır..."
Hükümet ile Cemaat arasında herhangi bir çekişme- itişme yokmuş... Olamazmış... Varmış gibi görünmesinin nedeni fitnecilermiş. 
Bence olan şu: Hükümet kendilerini dönüştürmeleri için dershanelere iki yıl süre tanıdı.
Böyle bir durumda gerilimi sürdürmenin bir anlamı kalmadı.
Cemaat kavgayı devam ettirmek istese dahi... Üçüncü aktörler...
Mesela diğer dershaneciler, 
"Yapmayın... Hükümet anlayış gösterdi ya..." diyecektir.
Peki, kavga gerçekten bitti mi?
Bunu iddia edebilmek için, son aylarda söylenenlerin unutulacağını varsaymak gerekir ki bu imkânsız. Her şey hafızalara ve kayıtlara girdi. Velev ki herkes unuttu, internet unutmuyor.
Cemaat, Hükümet tarafından, "alternatif bir iktidar odağı" olarak görüldüğünü...
Bu yüzden de etkisizleştirilmek istendiğini anladı. 

Eski tarza dönüş 
Hükümet de Cemaatin, köşeye sıkıştırıldığında, kayda değer bir potansiyeli harekete geçirebileceğini bizzat deneyerek gördü.
Şimdi Hocaefendi stratejik olarak geri çekiliyor...
Kendi de bunu ifade etmiş zaten açıklamasında: "Bazen geriye bir adım atmak, ileriye on adım atma değerindedir" diyor.

emre.akoz@sabah.com.tr

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYIN