Bu vatandaş orada çok mutluymuş.
İstanbul'un trafiği onu çok bunaltmış, "burada trafik yok, çok sakin bir hayat var" diyor.
Küba'da yalnız trafik değil, hiçbir şey yok.
Dünyanın nüfusuna oranla en çok doktora sahip ülkesinde, doktor maaşı 30 dolar.
Daha fazla kazanmaya gerek yok çünkü satın alacak hiçbir şey yok. (Altuğ kardeşimiz"müzik olsun, dans edelim yeter" diyor.) 
Hemşireler de ayda 1 dolar alıyorlarmış. Sonra bu kızlardan bazılarını sabaha karşı otel lobilerinden topluyorlar.
Yollarda aydınlatma yok, arabalara benzin yok. İnşaat yok. Binalar bakımsızlıktan dökülüyor. Kaldırım kenarlarında, bilirsiniz, 1958 ve daha öncesi Amerikan arabaları"balina leşi" gibi yatıyorlar, Chevrolet, Cadillac, Packard, Buick, Plymouth, Oldsmobile... Ancak "dönem filmlerinde" görebileceğiniz antikalar.
Ama fuhuş var, hem de çok yaygın. (Altuğ evli olduğu için takılmıyor.) Bir buzdolabı halka 100 dolara, ordu mensubuna 4 dolara satılıyormuş! Küba'da herkes eşit ama bürokratlar biraz daha, biraz değil çok daha eşit.
Ekonomi daha çok "trampaya" dayalıymış, takas ekonomisi. Bazı ürünler de dönem dönem karneyle veriliyormuş, bu kimi zaman ekmek, kimi zaman bakliyat, kimi zaman giysi olabiliyormuş. Cennet.

Yazının tamamı için tıklayınız...