Bazen kelimeler anlatmaya yetmez olan biteni.

Bir fotoğraf, bir sözcük özetler her şeyi.

Çok merak ediyorum...

Önceki gün gözaltına alınan 28 Şubat’ın kudretli komutanı Çevik Bir, 27 F koltuğunda İstanbul’dan Ankara’ya uçarken camdan dışarı bakıp ne düşündü acaba?..

Gökyüzünden bakınca her şey nasıl göründü?

Hayatı bir film şeridi gibi geçti mi gözünün önünden?

Geçtiyse filmi nereden başlattı?

***

12 Eylül’ün muzaffer komutanı Kenan Evren’le Çankaya Köşkü’nde çektirdiği ‘o fotoğrafı’ hatırladı mı mesela?..

Hani şu Evren’in ‘Devlet Başkanı’, Bir’in ‘Başyaver’ sıfatıyla poz verdiği fotoğraf.

Biri önde, diğeri arkada...

Biri oturmuş, diğeri ayakta...

Öndeki ‘Ben yaptım oldu’ havasında.

Arkadaki ‘Ben de yaparım...’

Yaptılar netekim...

Biri 27 Mayıs’tan alışık olduğumuz ‘modern darbenin’ mimarı...

Diğeri 71 muhtırasının izinde ‘post-modern’.

***

Ama bakın kaderin cilvesine...

Biri 30, diğeri 15 küsur yıl sonra yargı karşısında.

Anayasaya yargılanamazlar diye özel hüküm konulmasına rağmen...

“28 Şubat bin yıl sürecek” denmesine rağmen...

Eminim geriye dönüp baktığında hem Kenan Evren’in hem de Çevik Bir’in söyleyeceği çok şey vardır.

Onlar darbelerle yüzleşmemizin sembolü.

Keşke konuşmaya sembolik değeri hayli yüksek bu fotoğraftan başlasalar...

Fotoğrafın üzerine tek bir cümle yazsalar...

Ve her şey kapansa...

Acıları kapatmak kolay değil biliyorum...

Ama hiç değilse moderni, post-moderni ile darbeler dönemi bir daha geri dönmemek üzere kapansa...

Aslında bu fotoğraf kapandığının resmi değil mi?

Bırakın ‘intikam’ duygularını ve lütfen dikkatli bakın...

Bir o günleri gözünüzün önüne getirin, bir de bugünleri...

Bundan daha ‘fos-modern’ bir poz olabilir mi?

Yazının devamı ve orjinal hali için tıklayınız!