1925 Ankara İstiklal Mahkemesi Davası
1927-1928 İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi Davası
1928 Rize Ağır Ceza Mahkemesi Davası
1928 Ankara Ağır Ceza Mahkemesi Davası
1931 İstanbul İkinci Asliye Ceza Mahkemesi Davası
1933 İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi Davası
1933 İstanbul Üçüncü Asliye Ceza Mahkemesi Davası
1933-1934 Bursa Ağır Ceza Mahkemesi Davası
1936-1937 İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi Davası
1938 Harp Okulu Komutanlığı Askeri Mahkemesi Davası
1938 Donanma Komutanlığı Askeri Mahkemesi Davası

Sonuç şu;  açılan her dava Nazım’ı yok etmek, bitirmek yerine efsaneleştirmiş…

Hatta devletin en üst kademesindeki bir çok insan mırıldanırken onun şiirlerini, şarkılarını söylüyor…

Muadili herhalde Necip Fazıl’dır…

O’nun kaderi de farklı değil. Sadece yurt dışına kaçmak zorunda kalmamış, mezarı Anadolu’da… ama hayat öyküsü hep davalarla ve hapishanelerde örülmüş…

İlk hapis hayatı 21 Aralık 1943’te hem de askerdeyken başlamış.

Daha sonraki davalarının ana konusu, “Türklüğe hakaret”…

1947’de 1 ay 27 gün bu nedenle hapis yatmış… Ardından 1950’de aynı davadan hapis yatmış… 3 ay, 25 gün… 1953’te tekrar hapis hayatı… 9 ay, 12 gün.

Yine aynı davadan 1953’te 64 gün hapis…
1957’de yazdığı bir yazıdan dolayı yine hapis… 8 ay, 4 gün…
 1960’da 4 ay, 4 gün yine yazısı sebebiyle hapis…

 1960 İhtilali Sonrası Tevkif: İhtilalin yapıldığı tarihte Ankara'da bulunan Necip Fazıl, İstanbul'a döndükten bir müddet sonra 6 Haziran'da geceyarısı evinden alınmış, 15 Ekim 1960 tarihine kadar, bir müddet Davutpaşa Kışlasının koğuşlarında ve ardından Balmumcu'da hakaret ve kötü muamele altında, gerekçesiz olarak tutulmuş..

1961’de Atatürk’e “neşir yolu ile hakaret”: İhtilalin çıkardığı basın affında hiçbir suç istisna edilmediği için üzerinde hapis yükü kalmadığını düşünen Necip Fazıl, Balmumcu'dan ilk tahliye edilenler arasında salıverildiği gün (15 Ekim1960), kapıda bekleyen mahkûmları taşımaya mahsus bir araç ile karısı ve çocuklarının gözleri önünde alınarak savcılığa götürülmüş. 1 sene, 65 gün tekrar hapsedilmiş…

 ***

Şimdi Orhan Pamuk neredeyse aynı kaderi paylaşıyor…

O da “Türklüğe hakaretten” yargılanıyor, ama Nobel Ödülü aldı, adını tüm dünya duydu…

Bu arada hayat öyküsü mahkemelerde geçen yazar ve gazetecileri saymıyorum…

Çünkü onlarında her hapis haberinden sonra kitapları çok satanlara giriyor, yazdıkları gazeteler bayilerde tükeniyor…

Elimde gazeteler var…

Sanki bu tarihsel süreç yeniden cereyan ediyor gibi…

Önce ABD’de yayınlanan bir haberi okuyalım...

“Gülen en entellektüel seçildi; The Guardian gazetesi, İngiliz Prospect ve ABD'li Foreign Policy dergilerince ortaklaşa düzenlediği "Dünyanın en büyük 100 entelektüeli" anketinde Fethullah Gülen'in birinciliği kazanması derginin editörlerini şaşırttığını yazdı. Ankette birinci olan ilk 10 düşünürün hepsinin Müslüman olduğu, yazar Orhan Pamuk'un dördüncü sırada yer aldığı kaydediliyor haberde.

Şimdi aynı kişiyle ilgili ülkemizdeki bir haberi okuyalım…

“Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi, 'laik devlet yapısını değiştirmek ve yerine dini kurallara dayalı bir devlet kurmak amacıyla yasa dışı örgüt kurup bu amaç doğrultusunda faaliyette bulunmak' suçlarından yargılanan Gülen hakkında beraat kararı verdi. Yargıtay 9. Ceza Dairesi, beraat kararını onadı..”

Derseniz ki şimdi dava düştü… bunlar eski davalar…

Zaten benim vurgulamak istediğim düşmesi değil…

Dünyanın “en entelektüel ilk yüz kişisi” içinden birinci seçilen bir düşünürü biz ülkemizde hem de terör örgütü kurmaktan yargılamışız…

Bu yazıdan ne demek istediğimi herkes anladı…

Ya yargılananlarda sorun var, millet aptal…

Ya da yargılayanlarda…

Ben karar veremedim, karar veren varsa bana da bildirsin…