Dünya’nın samimiyetine inanmıyorum!
- GİRİŞ12.08.2008 10:35
- GÜNCELLEME12.08.2008 10:35
Savaş görmek, tarih okumuşlar için fantastik bir ortam gibi gelebilir, ancak acı ve ızdırap, gözyaşı fanteziyi yok ediyor
Körfez Savaşı’nı evimizdeki TV’den canlı canlı izlerken bir film şeridinde gibi his uyanmıştı, ama o zaman yaşım oldukça gençti
En büyük dramı Bosna’da yaşamıştık
Mostar, bu savaşın hüzünlü bir hatırası olarak yıkılmıştı
Irak savaşı ve Osetya’da patlayan bombalarsa yanıbaşımızda patlamasına karşın hiçbir şey yapamadığımız bir savaş
***
Bosna savaşında aklımda kalan şu cümle beni hala etkiliyor
Bir Bosnalı söylemişti bu sözü
.
“Bunlar, ölümüzü seviyorlar bizim” demişti
Şimdi, bir güç ve gövde gösterisine dönüşen, ama faturasını çocukların, kadınların ve yaşlıların ödediği bir savaş sahnesinden geçiyoruz
Yine güç sahiplerinin, zayıfların ölüsünü sevdiği bir savaşa sahne oluyoruz...
Ama dikkatle bakın lütfen
1990’dan bugüne önce bombalar Ortadoğu’da patladı
1993’te Bosna’da, Balkanlarda
2002’de Ortadoğu’da tekrar
Saddam devrildi
2008 Orta Asya, Osetya
Farkında mısınız, bir kan çemberinin ortasındayız sanki
Etrafımız, güç odaklarının hesapları içinde
***
Evet, ölümüzü seviyorlar bizim
.
Doğru bir söz
Peki dünya nasıl oluyor da sessiz kalabiliyor?
Hangi hesaplar yapılıyor ki “barış” naraları sadece gökkubbede kalıyor
“çocuklar ağlamış”
”kadınlar ölmüş”
.”yaşlılar yalnız kalmış”
Sokaklar alev içinde, kan revan olmuş her şey
Kimin umurunda?
Körfez’de Karabatak’ı petrol barikatının içinde görünce üzülmüştük
CNN İnternational ne de dramatik bir müzikle göstermişti o kareleri
Aynı kareleri Bosna’da yaşadık
Sırp kasabı binlerce Bosnalıya soykırım uyguladı, kan aktı, binlerce yetim var
Kasap yeni yakalandı, arkasından neler çıkıyor izliyoruz
***
Peki sormak lazım şimdi dünyaya!
Ey kahpe dünya!
Ne zaman yükselecek insanlık abiden!
Ne zaman yükselecek insanlık abiden!
Ne zaman mazlumlar neşeyle soluyacak havandan, kırlara çıkacak, gökyüzüne kuşlara dokunmak isteyecek yavrular
Ne zaman!
Diplomasi denilen saçmalığın ne zaman işleyecek
?
Bir savaşı durduracak gücü ne zaman bulacak insanlık?
Gökyüzüne insanlık hırsının alevleri yerine, sevinç fişekleri ne zaman atılacak?
***
Gürcistan yanıyor şimdi
Bosna gibi, Körfez gibi, Irak gibi
Yandıkça yakası geliyor güçlü görülen adamların
Hırsları artıyor, öldükçe çocuklar
Analar ağladıkça mutlu oluyorlar, kahrettikleri şeyin insanlık olduğunu görmeden
Sevinç naraları atıyorlar, her bombadan sonra
Parçalanan her cesetle, yıkılan her evle mutlu oluyorlar
Yıkılan viranelerin üzerinde “medeniyet” kuracaklarını sanıyorlar
**
Ey İnsanlık!
Silah icat oldu mertlik bozuldu, hırs güç oldu insanlık kayboldu!
Ne silahı icat edene saygım kaldı, ne hırsıyla yürüyene
Ne diplomasiye inanıyorum, ne BM’ye
İnsanlar öldükten sonra gelecek barışı da istemiyorum
Hayatı yok sayan, insanlık gururunu ayaklar altına alandan insanlık beklemiyorum
“ne olacak?” diyorlar ısrarla
Olacağı şu; “Dünya samimiyet sınavını bir kez daha kaybetmiştir
”
Ve hırs, aklın önüne geçmiştir
FATİH BAYHAN HABER 7
Bu yazıya ilk yorum yapan sen ol