Yıkılsın da; belki “bir hırka” felsefesine sığınıp “miskinliği” şiar edinenler, “Rızkın on da dokuzu ticarettedir. Ticarete giriniz  ve cesur olunuz” buyruğunu da duyar.

Yok olsun, ezilsin de; belki Hz. Peygamber(sav)’in “ben güzel ahlakı tamamlamak üzere gönderildim” buyruğuna tabi olup “güzel ahlak” güzellemesi altına sığınarak, “Hacı’dan sonra eliniz terazi tutmasın” gibi saçma bir felsefeye ittihad etmeyi bıraksın, Hz. Peygamber’in aynı zamanda “ticaret adamı”, eşi Hz. Hatice’nin Mekke’nin en büyük tüccar kadınlarından biri olduğunu da idrak etmeye başlasın.

***

Evet, önce felsefeyle yıkılıyoruz…

Bir hırkaya razı olup, “bir lokma”ya hamd ediyoruz…

Hamd ederek ne büyük iş yaptığımızı biliyoruz ama, miskin miskin durup “bir lokma”ya hamd etmenin “hamd” olmadığını bilmiyoruz…

Hamd ediyoruz, lakin gündelik hayata ilişkin hiç bir gayretimiz yok…

Çünkü; “asıl yaşama hazırlanıyoruz, baki olana”… diye avutuyoruz kendimizi…

Hamd ediyoruz, ne güzel.

Ama gayretsiz hamdin “içi boş” bir eda olduğunun farkında değiliz…

Hamd ediyoruz, mütevazılık sanıyoruz fakirliği, aç kalmayı yaşam felsefesi, kalitesiz yaşamayı “sünnet” sanıyoruz.

Oysa ne Hz. Ebubekir’den haberdarız, ne Ömer, ne Osman’dan ( r)…

Ne malının tümünü vererek “sıddık” lakabı alan “en yakın dost”un mal varlığından…

Belli ki İslam tarihinden de habersiziz…

***

Gazali’den okuduğumu hatırlıyorum…

“Yeryüzü’nün hazineleri” diyordu. Başlık bu ama, o, kelime-i tevhidi anlatıyordu.

Elbette iman, en büyük zenginliktir…

Peki ya diğer zenginlikler?

Nasıl da unuttuk çalışmayı, üretmeyi.

Nasılda “kahrolsun” dediklerimizin ; teknolojide, sanatta, ilimde, fen’de köleleri, tüketicileri oluverdik…

Hanginiz şimdi cep telefonsuz?

Hangimiz arabasız olmayı “makul, masum” görebiliyor?

Hangimizin hayatında izi yok bu asrın…

Peki ya bizim ne izimiz var bu asrın medeniyetinde?

Farabi, İbn Haldun, İbni Sina, Akşemseddin var demeyin…

Kaç asır geçti bunların üzerinden?

Ya biz ne koyduk üstüne?

Nereye götürdük “Mikrob”un keşfini?

Kolomb gibi İbni Sina’nın haritası üzeriden hangi sefere çıktık? Hangi kıtaları keşfedip iz bıraktık?

***

Yaramız büyük, ama henüz farkında olanımızın sayısı az…

Unutuyoruz, “Allah’ın ilmi isteyene, zenginliği istediğine” verdiğini?

Ve dualarımızda yalnız “miskinliğin şifrelerine” talip oluyoruz, kutsal beldeyi Yahudi teknolojisi klimayla soğutuyoruz…

Soğutmayalım mı? Kullanmayalım mı?

Kullanalım, kullanmasına da, artık “aklımızı da kullanmaya” başlayalım diye haykırıyorum…

“En hayırlınız insanlığa en faydalı olandır” buyruğunda gizlenmiş, "Din, dil, ırk, mezhep, meşrep ayrımını yok eden hizmet mantığını hatırlayalım" diye bağırıyorum…

Sonra kalkıp, abuk subuk sorular sorarak, “Edison cennete mi gider, cehenneme mi" gibi saçmalıklarla vakit harcamayın diyorum…

İşinize gelmeyebilir bu yazı, zaten bende işinize gelen yazı yazmakta zorlanıyorum.

Ninniler söyleyemiyorum…

Ağıtlar yakamıyorum size…

“İlahilerle coşturamıyorum” sizi, belli…

Ama “Kalkın bre miskinler, Allah’ın davası sizi onurlandırmaya yetti de, siz o onuru ayaklar altına almaya utanmıyor musunuz?" diye içimi acıtan serzenişi dillendiriyorum…

***

İşte bu yüzden kutluyorum Erol Yararı…

“Bir lokma, bir hırka” uydurmacasından uyanın çığlığını önemsiyorum.

Bu yüzden MÜSİAD’ın “ekonomiyi keşfedin” çağrısını önemsiyorum. Bu yüzden Land Rower Jeep’ini caminin kenarına çekip namaza koşan adam bende nefret uyandırmıyor. İşte bu yüzden “veren el alan elden üstündür” duasına mazhar olmak istiyorum…

Fatih BAYHAN / Haber 7
bayhanfatih@mynet.com