Nedir bu Muhafazakâr erkek eleştirileri anlamıyorum. Birkaç uç örnek yaşandı diye “tümünü atın çöp sepetine” muamelesi yapmak doğru mu? Ne giyim tarzı, ne fiziki şekli, ne de sosyal hayatı kaldı…

Bindiği araba bile eleştiri konusu oluyor…

“Cami önünde Mercedes’ten inenlerin namaza gidiyor oluşundan” en çok cami cemaati rahatsız gibi bir durum var ortada…

Peki ya kimse Muhafazakâr kadınları yazmayacak mı?

Sorgulamayacak mı?

Onların hiç kusuru yok mu?

Hatayı yalnız muhafazakâr erkek mi işliyor? Günaha bir onlar mı giriyor?

Değişimi bir onlar mı yaşıyor?

“Yabancı erkekle görüşmemek için” yüzünü yakın akrabasından sakınan muhafazakâr kadın, çarşıda, pazarda bir kilo patates alırken erkek satıcıyla çatır çatır pazarlık ederken hangi mahremi yaşadığı eleştirilmeyecek mi?

Sahi; muhafazakâr erkeğin ikinci balayına çıktığı sekreteri genellikle neden “muhafazakâr bir başka kadın oluyor?

Neden

Ve neden muhafazakâr kadın çok değil, bir çocuktan sonra kocasını unutur hale geliyor?

 ******

Kimse yazmıyor, nedense muhafazakâr kadın yazarlarımız hiç değinmiyor. Ama başı örtülü kızlarımızın din anlayışında yaşadığı değişim, muhafazakâr erkeği sollamış durumda.

Muhafazakâr erkeği sakalını kestiği için eleştirenler; başörtünün altında rujlu dudağı, allığı ile sürme çekilmiş gözlerle ne çok dikkat çektiklerinin “kesinlikle” farkındadır.

Eskiden sade, topuksuz ayakkabı giyen muhafazakâr kadın bugün kaldı mı?

Şimdi topuklu modasına uydu hepsi. “Ayaklarının ökçesine basa basa” yürüyorlar…

İstiklal caddesine çıkın, “orası İstanbul” derseniz; Konya’nın en işlek caddesine yahut İzmir’in kordon boyuna çıkıverin…

Olmadı; Diyarbakır’ın merkezine inin, Adana Gazi paşa caddesinde tur atın… “Parlak eşarplarıyla, belinde kalın işlemeli kemeri, ayağında yarıya kadar çekili topuklu, sürme çekilmiş gözleriyle dolaşıyorlar…”

Dolaşırken en çok onlar dikkat çekiyor…

Zaten dikkat çekmek için çırpınıyorlar… Ve başarıyorlar da…

Muhafazakâr erkeği “makam sahibi” olduğunda değişmekle suçluyorsunuz, ancak muhafazakar kadının değişimi “aile ortamından” uzaklaştığı anda başlıyor. Bu bazen üniversite ortamında, bazen de evlendiğinde yaşanıyor…

******

Tamam, onlar “İş işlesin, dantel örsün, evinin kadını olarak kalsın” demiyoruz. Okusunlar, meslek sahibi olsunlar, sosyal hayata katılıp “bizde varız” desinler. Ama iş Muhafazakâr erkeklerin “dinsel ve cinsel” değişimlerine dair konuşmaya gelince herkes alıyor bir eleştiri kürsüsü, ağzına ne gelirse yazıyor, çiziyor, söylüyor.

İlk tanımı Gerçek Hayat koymuş, “Mücahitleri, Müteahhit” olmakla suçlamıştı. 

Hani fena bir sözde değildi. Hem ahengi vardı, hem de içinde bulunduğumuz durumu özetliyordu.

Şimdide Arkadaşımız Esra Elönü her zamanki gibi kendi üslubuyla dokundurmalar yapmış “muhafazakâr erkeğe”…

Konuya ortasından girdim biliyorum. Ama artık “yetti gari!” demek, “eleştiri kürsüsünden” indirmek gerekiyor.

 “Ne istiyorsunuz muhafazakâr erkeklerden?”

Oysa o kadar güzel örnekler var ki! Anlatsam bunlar “sahabe mi?” dersiniz.

O kadar güzel; eş, dost, kardeş, baba örnekleri var ki! Ama “iyilerin haber değeri yok”… iyileri yazsam “bunlar lokal örnekler” dersiniz. Oysa durum ne yazıldığı gibidir, ne de konuşulduğu gibi…

Mesele ne kadınlarımızdır, ne erkeklerimiz.

Mesele öyle görünüyor ki hayatı anlama ve algılama biçimimizle alakalıdır.

Ve asıl mesele “insan kimliğimizle” ilgilidir…

Oysa öyle değil midir; “İnsan olmadan İslam olunmaz”…

Şimdi söyler misiniz; hangi makam ve mevki Ebubekir ruhunu Sa’lebe’ye dönüştürür?

Oysa Sahabe hayatında Sa’lebe örneği tektir…

Biz gelin; adaletiyle Ömer’i (R), Edebiyle Osman’ı ( R ) İlmiyle Ali’yi ( R ) konuşalım…

Hamza’yı konuşalım, aslan yürekli cengâveri…

Ve konuştuklarımıza benzesin yüreklerimiz…

Fatih BAYHAN / Haber 7
bayhanfatih@mynet.com