Başkan Obama ve İsrail Başbakanı Netanyahu'nun son görüşmelerinde İran'ın nükleer programı konusundaki mevcut pozisyonlarını koruduğu anlaşılıyor.

Buna göre, Obama diplomasi ve müeyyidelere şans tanıyor, askerî tercihi son çare olarak görüyor. Netanyahu ise ne diplomasinin ne de müeyyidelerin İran'ı durduracağını söylüyor ve askerî tercihin öne çıkarılmasını savunuyor, bu konuda Amerika'yı yanına çekme çabalarından vazgeçmiyor. Obama ise buna direniyor.

Pozisyonlar böyle ama İsrail aynı zamanda askerî harekât ya da saldırı hazırlıklarına da süratle devam ediyor, bu konuda Amerika'dan yardım ve destek istiyor. Özellikle de gelişmiş tanker uçakları ve GBU-28 kodlu sığınak delici bombalar istiyor. Bunlara da olumlu cevap almış bulunuyor. Nitekim Obama da buna olumlu yaklaşmış, bu konuda Savunma Bakanı Panetta'nın mevkidaşı Barak ile çalışması talimatını vermiş bulunuyor.

İsrail'in Amerika'dan talep ettiği bu son donanım zaten belli olan İsrail'in İran'a saldırısının muhakkak havadan yapılacağını bir kere daha herkese hatırlatıyor. Zaten, İsrail'in başka bir tercihi de bulunmuyor.

Strateji ve hal böyle olunca İran'ın buna karşı muhakkak tedbirler aldığı, hava savunma sistemini elinden geldiği kadar güçlendirdiğine hiç şüphe yok. İran muhtemel İsrail hava saldırısı olduğunda buna iki yoldan karşı koyabilir: Ya İsrail uçaklarını İran hava saha sahasına girdiklerinde kendi uçaklarıyla karşılayabilir; ya da saldırılacak yerlere ve civarlarına yerleştirdiği hava savunma sistemleriyle uçakları düşürebilir, atılacak bomba ve füzeleri havada iken imha edebilir. Ayrıca, her iki yolu da aynı anda kullanabilir.

Bunun için de İran'ın etkin, güçlü ve hata payı çok düşük hava savunma sistemlerine sahip olması gerekir. İran'ın böyle sistemleri var. Bunların kimi kendi imalatı, kimi de Rus TOR- M1 yapımı sistemler.

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kulanabilirsiniz

Fikret Ertan / Zaman