Dün ODTÜ’den gelen görüntüler korkunçtu. PKK sempatizanı faşist bir grup, öğrencilerin Savunma Sanayi Zirvesi düzenleyeceği salonu bastı, ortalığı kırıp döktü.

Polisi arayıp bu terör eylemini bildirmesi gereken Rektörlük ne yaptı dersiniz? Zirveyi düzenleyen ODTÜ öğrencilerini okula almadı, zirveyi iptal etti.

TGB’ye bağlı bir kulübün düzenlediği zirve, Savunma Sanayi Müsteşarlığı’nın desteği ile yapılıyor. Zirve’nin amacı Türkiye’nin parlak beyinlerini milli savunma sanayimiz ile buluşturmak. Katılımcı şirketler arasında Roketsan, Aselsan, Havelsan, MKE gibi gözbebeğimiz olan kuruluşlarımız var.

Zaten PKK’yı asıl rahatsız eden de bu. Savunma şirketlerimizin yaptığı silahlar sayesinde güvenlik güçlerimiz bebek katilli vahşilerin hakkından geliyor, terörün kökünü kazıyor. Hendeklere, kayalıklara, uyduruk kantonlara gömülen PKK, şehirlerdeki uzantıları ile “devrimbazlık oynamaya”, gençlerin eğitim hakkını engellemeye çalışıyor. Dün Fırat Çakıroğlu’nu şehit edenler, bugün başka başka kılıklarda aynı alçaklığı devam ettiriyor

ODTÜ’de PKK sloganları atan, “TGB’lilere, Ülkücülere, Müslümanlara yaşam hakkı tanımayacağız” diye ağzından salyalar saçan güruh, ister istemez aklımıza şu soruyu getirdi: Burası Kandil mi yoksa Ankara’nın göbeğindeki ODTÜ mü?

Eğri oturup doğru konuşalım. Özel bir himaye ve destek olmadan bu tip gruplar üniversiteyi işgal edemez. Başka üniversitelerimizde kökü kazınan PKK sempatizanları, belli ki ODTÜ’de birileri tarafından korunup kollanmış. Bu faşistler ortalığı yakıp yıkarken rektörlüğün onları koruyan bir tavır takınması, polise haber vermeyerek görevini yapmaması, öte yanda mağdur edilen öğrencileri soruşturma ile tehdit etmesi ise akıllara pek çok tatsız soru getiriyor.

ODTÜ Rektörü’nün son derece yanlış tutumu, askerimizin sahada kanı ile bedel ödeyerek temizlediği terörizmin Ankara’nın göbeğinde hortlatmasına yol açtı. Sayın Rektör, PKK’nın siyasi uzantısı HDP’den adaylık planı yapıyorsa buna bir şey diyemem. Ama eğer hafızalarda böyle çirkin bir şekilde yer etmek istemiyorsa, bir an önce hatasını tamir etmenin yollarına bakmalı.

ÜLKÜHAN, EKREM’İ TERLETİRKEN

“Şecaat arz ederken sirkatin söylemek” diye bir tabir var. İmamoğlu “Süleyman Soylu’ya cevap vereceğim” diye basını toplayıp akla zarar laflar etti. Bakanlığın “terörle iltisaklı” diye bildirdiği kişilerden “arkadaş” diye bahsetti, onlara açık açık sahip çıktı, “işlerine devam edecekler” dedi.

Bay Başkan’a kalırsa, Kandil’in dağ kadrosunda ismi geçen birinin park ve bahçeler müdürlüğünde çalışmasında hiçbir sakınca yok. “Ne olacak ki, eni konu çimleri biçiyor” diyor. Şaka gibi gerçekten. Misal, küçük çocuğunuz var ve evinizin bahçesine bir sapığı bahçıvan olarak alıyorsunuz. Nasıl olsa bahçıvan deyip geçebilir misiniz?

Bay Başkan’ın basını beslemek için kesenin ağzını açtığını biliyoruz. Artık o kese nasıl tatlı bir kese ise basın toplantılarına giden kimi kerli ferli meslektaşlarımızın göbekleri gömleklerine sığmaz oldu. Onlar para babası Ekrem Bey’in karşısında “topaç tartarken”, gazeteciliğin namusunu Ulusal Kanal’ın genç bir muhabiri Ülkühan Doğanbey kurtarıyor.

Ülkühan, geçen hafta İmamoğlu’na seçimden önce verdiği “ücretsiz ulaşım” sözünü neden tutmadığını sormuş, Bay Başkan, boncuk boncuk terleyerek kem küm etmişti. Genç muhabir bu sefer de “HDP ile ne iş tutuyorsunuz” diye sıkıştırınca Bay Başkan, alı al moru mor itiraf etmek zorunda kaldı: HDP’ye verdiği destek için teşekkür ederiz.

Biz de gazetecilik mesleğinin hakkını verenlere teşekkür ederiz.

AYDINLIK