Yazının başlığını ben değil, bir okuyucum attı.

Manisa Büyükşehir Belediye başkanı Ferdi Zeyrek’in trajik ölümü üzerine X hesabımdan “bu facia yaşamımıza egemen olsan kalitesizliği, gösteriyor. Anlıyoruz ki ülkemizde milyonlarca liraya satılan en lüks konutlar bile, asgari güvenlik gereklerine sahip değiller.” diye yazmıştım. Okuyucumuz, başlıktaki ifadeyi işte buna yanıt olarak yazmış.

Yerden göğe haklı. Bu sorun en çok da standartlarımız ile ilgili. Yaşama dair standartlarımızı can ve mal güvenliğimizi, sağlığımızı ve konforumuzu gözeterek koymamız gerekir. Oysa biz en başa ticaret ilişkilerini ve maliyetleri koyuyoruz. Yönetmeliklerimiz yapılırken bilimsel gereklerden çok üretici/ithalatçı firmaların kar hesabı etkili oluyor. Uygulamaya gelince de kendi hırsımız devreye giriyor. Üç kuruş tasarruf etmek için tüm tedbirleri ihmal edebiliyoruz.

Standartlar kadar önemli olan şey ise kalifiye insan kaynağı. Eskiden çıraklıktan, kalfalıktan geçmiş, yaptığı için tahsilini hem zihni hem bedeni ile yapmış gerçek ustalar vardı. Şimdi ise eline çekiç alanın usta, keser alanın marangoz olduğu bir devirdeyiz. Her şehirde bir üniversitemiz var, sayısız işletmeci, iktisatçı, avukat ve sair yetiştiriyoruz ama, en çok ihtiyaç duyduğumuz meslek erbabının yetiştirilmesi umurumuzda değil.

Sonuçta cehalet ile niteliksizlik, görgüsüzlük ile hesapsızlık, tamahkarlık ile sahtekarlık birbirini çok çabuk buluyor… Ve kalitesizlik tüm yaşama egemen oluyor. Onun maliyeti ise sadece para pul değil, yaşamın baharında kaybettiklerimiz oluyor.

KENDİ KAHRAMANLARIMIZI NEDEN GÖRMÜYORUZ?

Gazze ablukasına ve soykırıma karşı sembolik bir direniş eylemi olan Özgürlük Filosu, faşist İsrail’in engellemesi ile karşılaştı. Eylemcilerin bazıları sınır dışı edildi, bazıları Siyonist katillerin elinde rehin tutulmaya devam ediyor.

Küçük Madleen teknesi ile onurlu bir yolculuğa çıkan Özgürlük Filosu, her tür övgüyü hak eden muhteşem bir girişim. Gözü dönmüş soykırımcılara karşı insanlık değerlerini böylesine cesurca savunan insanlar sadece alkışı hak eder. Var olsunlar.

Ancak öte yandan, burnuma feci şekilde bir çifte standart kokusu geliyor. Aylardır Siyonist bombaları altında insanlık için mücadele eden sayısız yerli teşkilatımız ve kahramanlarımız var. Hiçbir karşılık beklemeden malını mülkünü, dahası hayatlarını ortaya koyuyorlar. Sadece bir örnek olsun diye söylüyorum, alın işte Volkan Okçu. Depremde arı gibi çalıştı, daha teri kurumadan Gazze mazlumlarının yardımına koştu. İlla bir kahraman arıyorsak işte burada, kendi aramızda duruyor.

Özgürlük Filosu’na gösterdiğimiz ilgiyi neden bu kahramanlardan esirgiyoruz anlamak mümkün değil.

Birini alkışlayınca öbürünü reddetmek zorunda değilsiniz ki!

MEĞER EHLİYETİ KASAPTAN DAĞITMIŞIZ!

Bayram tatili boyunca radardan dert yanarak video çekenlerin hiçbirinin trafik kurallarını bilmediğini gördük. Trafik denetiminden şikayet eden adamlar hız tabelalarının anlamını okumaktan bile acizler ama, “usta sürücü” gibi caka satıyorlar!

Adamların “illa kuralları çiğneyeceğiz” ısrarına mı yanarsın, trafik levhalarını yanlış okumalarına mı bilemiyoruz. Cehalet 10 puan. Cahil cesareti… o da 10 puan!

Açık söylüyorum, bunlara Avrupa’da el arabası bile sürdürmezler. Ehliyet verme sistemimizi sil baştan gözden geçirmemiz lazım.

Gaffar Yakınca / Haber7