Muhalefetin “Ne işimiz var Suriye’de?” söylemini dün gibi hatırlıyoruz. Bu sorunun hedefi, o dönem Suriye’nin Kuzeyinde teröre karşı yapılan TSK operasyonlarıydı.

Hükümet o söyleme kulak tıkadığı için bugün teröre karşı 30 km’lik tampon bölgemiz var.

O söyleme itibar edilmediği için Şam’daki rejimi devrildi ve Suriyeliler vatanlarına geri dönüyor.

O söyleme kulak tıkandığı için Türkiye bugün Suriye sahasında söz sahibi bir ülke.

Bir an için düşünün, muhalefetin önerdiği gibi olsaydı ne olurdu?

İhtimal Şam’daki Esad rejimi önce İran ve Rusya’nın bir kuklası olarak bitkisel hayatta girecek, sonra İsrail tarafından devrilecek ve Suriye dört veya beş parçaya bölümmüş olacaktı. Bu sayede güney sınırımızda bir terör devleti kurulmuş olacak, Türkiye’deki mültecilerin sayısı daha da artacak, Suriye’deki tablodan güç alan PKK terör örgütü yurt içinde de büyük eylemler yapacaktı….

Bu aynı zamanda ABD ve İsrail’in en çok isteyeceği senaryoydu. İşte “ne işimiz var?” demeyip, Suriye’ye gitmemiz, böylesi bir senaryonun önünü tıkamış oldu.

Bu konuyu niye açtım?

Bugün yarın yeniden böylesi bir itiraz duyarsanız şaşırmayın. Çünkü Suriye hükümeti resmi olarak Türkiye’den askeri yardım talep etti. Milli Savunma Bakanlığının açıklamasında “Suriye yönetimi tarafından savunma kapasitesinin güçlendirilmesi ve başta DEAŞ olmak üzere tüm terör örgütleriyle mücadele kapsamında Türkiye'den resmi destek talep edilmiştir” deniliyor.

Devamında gelen cümle ise şöyle: “Bu talep doğrultusunda, Suriye'nin savunma kapasitesini artırmaya yönelik eğitim, danışmanlık ve teknik destek sağlanması için çalışmalarımız devam etmektedir”

Yani MSB, Suriye’ye destek vermek için kolları sıvamış bile. Dün Türkiye’den Suriye ordusuna gönderilen zırhlı personel taşıyıcılar görüntülenmişti. Büyük ihtimalle hava savunma sistemleri ve daha ağır silahlar da Suriye’ye sevk edilecek. TSK, Suriye ordusunu bu tip gelişkin silahları kullanması için eğitecek, teknik destek verecek.

Açıklamadaki “tüm terör örgütleri” ibaresi önemli. Yani konu sadece DEAŞ’ı değil, ülkenin birliğine itiraz ederlerse YPG/PKK’yı da kapsıyor. Daha ötesi, misal Süveyda’da halkı katleden Dürzi çeteler de terör örgütü olarak bu işten nasibini alabilir.

Bu sonuncu kısım önemli. Çünkü bu çetelerin İsrail tarafından eğitilip donatıldığı biliniyor. Zaten İsrail, hava gücü ile de bunların arkasında duruyor. Şimdi Türk silahları Şam hükümetinin elini güçlendirebilir. Ama aynı zamanda soykırımcı İsrail ordusu ile TSK’nın karşı karşıya gelmesine de yol açabilir.

Daha önce yazmıştım, tekrar edeyim…

Suriye’de olmamız bir tercih değil zorunluluk. Biz olmazsak İsrail olur ve çok kısa sürede bizi kendi vatanımızda köşeye sıkıştırır. Çünkü Suriye, bizim için de İsrail için de ölüm kalım meselesidir.

Sahada Türkiye ve Israil’in aynı anda kazandığı bir seçenek yok. Birimizden birimiz kaybedeceğiz. Ve kaybeden taraf için bu yenilginin çok ağır sonuçları olacak. İsrail kaybederse işgalci devlet eteklerini toplayıp bu coğrafyadan defolup gider. Biz kaybedersek, Türkiye uzun ve sıkıntılı bir kaos dönemine sürüklenir.

Şüphesiz kazanacağız, kazanmak zorundayız. Çok sıcak günlere doğru ilerliyoruz ve “Ne işimiz var Suriye’de” sorusunun yanıtı da giderek netleşiyor: Özel bir işimiz yok, sadece bu bir varlık yokluk meselesi.

Diriliş Postası