Hepimiz Habertürk soruşturmasını şaşkınlık ve biraz da mide bulantısı ile izliyoruz.

İşin magazin tarafına iştahla atlayan “gazeteciler” var. Onları anlayabiliyorum. Çünkü bu, reyting alan bir şey.

Haber 7 olayın bu yönüne son derece temkinli yaklaşıyor, yayıncılık sorumluluğu ile hareket ediyor. Kurumumuzun bu tavrını çok önemli buluyorum. Böylesi dönemler basın için sınav dönemleridir. Bu gibi olaylarda haber değeri ile toplum yararı arasında kritik bir denge kurmak gerekir. Haber 7’nin koridorlarında sessiz sedasız mesleğini icra eden gazeteci arkadaşlarımız, iki yüz yıllık meslek etiğini yaşatmaya devam ediyorlar. Gazetecilik mesleğini bu denli yakından ilgilendiren bir konuda arkadaşlarımızın olayları ele alış biçimi gerçekten takdire şayan.

“Bu kadar önemli mi?” diye soranlarınız olabilir…

Evet, bu olay gazetecilik ve televizyonculuk mesleği açısından çok önemli. Türkiye’nin önde gelen TV kanallarından birini yöneten isim, uyuşturucu, fuhuş, mobing gibi feci iddialar ile anılıyor. Üstelik olaylar ekran yüzlerinden siyasetçilere, iş insanlarına kadar pek çok isme uzanıyor.

Ancak konunun ‘yatak ve uyuşturucu hikayelerinden’ daha önemli olduğunu hepimiz biliyoruz. Olayın siyasi yansımaları ne olacak, istihbarat ile ilgili çıktıları olacak mı… Asıl bu soruların yanıtı için kulak kabartıyoruz.

Öte yandan gazetecilik ve yayıncılık mesleğine dair son derece haksız bir algı oluşuyor.

Sanki mesleğimiz tamamen bu tip ilişkilerin gölgesinde imiş, ahlaklı insanlara bu alanda yer yokmuş gibi bir algı….

Evet, medyada her zaman kokuşmuş ilişkiler oldu. Ama bunların belirleyici bir güç kazandığı zamanlar pek azdır. Sonuçta burası da diğer meslek alanları gibi kendi kuralları olan, bunlara göre işleyen bir sektör.

Üç beş tane rezil insana bakarak tüm emekçileri suçlamak akla da vicdana da uymaz.

Düzgün bir pozisyona gelebilmek için yıllarca emek veren ve hala da muazzam bir özveri ile çalışan meslektaşlarımız var… Özellikle de kadın olanlar…

Şimdi onlar bu sefil insanlar ile aynı kefeye konulacaklar öyle mi?

Onların namusları ile emek emek ördükleri mesleki kariyerleri, üç beş tane görgüsüz yüzünden şaibe altında kalacak?

Bu kabul edilemez. Gazetelerde, internet yayınlarında, televizyonlarda pırlanta gibi binlerce çalışan var. Bir kısmı ekranlarda sunuculuk, moderatörlük yapıyor. Bunların bazılarını şahsen tanıyorum. Sevimsiz olaylar üzerinden bu insanların mesleki başarılarına gölge düşürmek hiç de adil değil.

Elde ettiği gücü kendi çıkarı için kullanan, meslek alanımızı ahlaksızca dizayn etmeye kalkan kişiler her zaman oldu. Geçmişin çok şöhretli yayın yönetmenlerinin bir kısmı da bu çirkin “ahlakın” parçasıydı. Ama “gazetecilik mesleği” böylesi istisnaları mahkum etmeyi, bir bütün olarak kendi ahlakı ile var olmayı başardı.

Bugün de böyle olacak. Taşlar elenecek, geriye tertemiz pirinç kalacak.