Omuzlarında yitip giden otuz canın sorumluluğunu taşıyan adam, “Aman ne güzel, sokaklardan çekilme çağrısı yaptı” diye sevinmemizi, yaptıklarını unutmamızı bekliyor. 

Ama yağma yok! 
Taşıdığı hukuki sorumluluk bizim değil, savcıların ilgi alanına girer. Ama işlediği ağır suçun siyasi bedelini ödemek zorunda. 
Bir siyasi parti liderinin ayaklanma çağrısı yapması; bu çağrı sonucu iki gün boyunca ülkenin felç olması, 30 kişinin hayatını kaybetmesi, ülkede iç çatışma tehlikesinin belirmesi hiçbir demokrasinin hazmedebileceği bir şey değildir. Dünyanın neresinde olursa olsun, böyle büyük bir suç işleyen siyasetçiye bunun hesabı sorulur. 

Şimdi bir de kalkmış yüzsüz yüzsüz “Biz barışçı gösteri çağrısı yaptık, şiddeti provokatörler yaptı” diyorlar. 
“Türkiye’nin sokaklarını Kobane’ye çevirelim, Kobane düşerse Ankara da düşer” diyen sizler değil miydiniz? Ankara’yı barışçı gösterilerle mi düşürecektiniz? 

Eğer ortada bir provokatör varsa en başta Kandil ve onun kuklası olan sizlersiniz. Hem de bu provokasyonu 24 gün boyunca yalanlarınızla, iftiralarınızla tansiyonu ağır ağır yükselterek, bölge Kürtlerini kışkırtarak ve sonunda sokağa dökerek, yani son derece hesaplı kitaplı, soğukkanlı bir biçimde yaptınız. 

Amacınız Kobani’de yaşadığınız başarısızlığı örtbas edip faturayı Türkiye’ye kesmek miydi; Öcalan’ı tasfiye edip çözüm sürecini bitirmek miydi; Gezicilerle el ele verip AK Parti’yi düşürmek miydi; yoksa hepsi birden miydi, bilemeyiz. 

Ama derdinizin Kobani’ye yardım etmek olmadığını biliyoruz. 
Bütün bu olanlardan sonra Türkiye, artık bu kişinin Meclis kürsüsüne çıkıp birlik, kardeşlik, barış üzerine pabuç kadar laflar etmesine tahammül edemez. Bu partide bir parça olsun meşruiyet nosyonu varsa, siyaset yaptığı ülkeyi gözünü kırpmadan ateşe vermiş bir kişiyi başında tutarak yola devam edemez. 

* * *
Aslına bakarsanız, Kürtlerin siyasi liderlik sorunu Demirtaş’tan da Aysel Tuğluk’tan da daha büyük.

Yazının tamamı için tıklayın...