Yani onlara "solcu" derken zorlanıyorum. Ne var ki kastettiğim kesim bu değişimin farkında değil. Siyaseti hâlâ sağ-sol ekseninde kavrıyor ve kendini solda konuşlandırıyor. Öte yandan yine bu kesimin, kendilerine solcu diyen başkalarıyla da ciddi problemleri var; onları fazla dogmatik; fazla şematik buluyor, dünyada yaşanan değişimlerin sol siyasete yansıması gerektiğine inanıyorlar.

Belki onlara soldan ideolojik olarak kopmuş ama ruhen bağlı kalmış bir kesim diyebiliriz.

Her neyse, kim olduklarını anladınız ve doğrusu dogmatik solculardan çok daha büyük bir kitle oluşturduklarını da biliyorsunuz.

İşte bu kesim, son Anayasa Değişikliği Paketi karşısında hepten sıkışmış, iki arada bir derede kalmış durumda. Aklıyla, bu paketin desteklenmesi gerektiğini düşünüyor ama duygusal olarak AK Parti'yle aynı safa düşmeyi kendi "solcu" duruşuna bir türlü yakıştıramıyor. O yüzden de kıvranıp duruyor.

Bu sıkışmışlık içinde sarıldıkları gerekçe genellikle paketin eksiklikleri oluyor. O yüzden de son zamanlarda gazete sütunlarında onları paketi desteklemeye ikna etmeye çalışan yazılarda maksimalizmin sebep olacağı pasifizm ya da "mükemmeliyetçiliğin mümkün olanı gerçekleştirmenin önündeki en büyük engel olduğu" vb. tarzda yazılar okuyoruz.

Yazının devamına bu linkten ulaşabilirsiniz

Gülay GÖKTÜRK / Bugün