Yine İsrail saldırganlığı, yine kaos, yine istikrarsızlaştırılmak istenen Orta Doğu.

Tel Aviv, Gazze sonrası Lübnan'a, Yemen'e, İran'a yaptığını şimdi de Suriye'ye yapmak için kolları sıvadı. Süveyda'da Bedevi Arap Aşiretleri ile Dürzi gruplar arasındaki çatışmalar ve duruma müdahale eden Şam yönetimi bahane edildi, Başkente bomba yağdırıldı.

SURİYE'Yİ ATEŞE ATMAYA ÇALIŞIYORLAR!

Pazartesiyi salıya bağlayan geceden bu yana bölgede tansiyon dorukta. Ateşkes ilan edilmiş olmasına, Şam yönetimine bağlı birliklerin bölgeyi terk etmesine rağmen, Dürzi grupların sünni halka yönelik saldırıları, Arap Aşiretleri ülkenin dört bir yanından yollara düşürdü.

Sağduyu bölgeye oldukça uzakta. Çünkü İsrail savaş uçakları, keyfine göre Suriye topraklarına girip bombardımanı sürdürüyor. İsrail'den medet uman Dürzi gruplar da ülkenin bölünmesi için her türlü adımı atmaya niyetli.

SAHİ ŞARA KİMİN ADAMI?

Yakın zamana kadar Ahmet Şara, batılılar tarafından güvenilmez biri olarak gösteriliyordu. Suriye'deki devrim, Şara'nın İdlib'teyken yabancı istihbaratlar tarafından eğitildiği yönündeki açıklamalarla gölgelenmek isteniyordu. Şara'ya “İsrail'in, Amerika'nın adamı” diyenler de oldu. Başkent Şam'a yönelik bombardıman ve aynı süreçte İsrail'den iki bakanın Şara'ya yönelik ölüm tehditleri söz konusu söylentilerin pek de anlamlı olmadığını ortaya koyuyor.

Şara'nın İsrail saldırılarına yaklaşımı da önemliydi süreçte. Savaştan kaçmadıklarını ancak Suriyelilerin hayatını tehlikeye atmak istemediklerini vurguladı mealen. Devlet adamı kimliğini ön plana çıkardı.

İSRAİL NEYİ AMAÇLIYOR?

İsrail'in müdahalesinin tek bir yönden ele alınmaması gerekiyor. Öncelik İsrail'in güvenliği elbette. Çevre ülkelerdeki istikrar ortamını Tel Aviv kendine tehdit olarak görüyor ve bu istikrar ortamını baltalamak için tüm bölge ülkelerini tehdit eder pozisyon alıyor. Her gelişmeyi kendisine bahane ediyor, saldırılarına yenilerini ekliyor.

Halbuki gerçek güvenlik halkları bombalamaktan geçmiyor. Barışı sabote eden İsrail kendisine yeni tehditler inşa ediyor aslında. Sadece bölgede değil, tüm dünyada öfke ve nefret tohumları ekiyor kendisine karşı.

Bombalarla katlettiği yetmediği gibi açlığa mahkum ettiği Filistinliler, yarın İsrail ile barışabilir mi? Lübnan'da, Yemen'de bombaladığı siviller İsrail ile barışabilir mi? İran halkını kendi tarafına çekebilir mi İsrail? Ya da Suriyelileri? Mümkün değil.

NETANYAHU İSTİKBALİNİN PEŞİNDE!

İsrail'in kötülüğe bodozlama daldığı, İsrail ordusunun şeytanlaştığı bu gidişatta dümendeki isim olan Netanyahu'nun böyle bir derdi de bulunmuyor açıkçası. Kendi ikbalini gözettiği, koltuğunu bırakmamak için tüm dünyayı ateşe verebileceği de aşikâr.

Nereden anlıyoruz bunu, yaşadığı zor günlerden çıkış biletini kan dökmekte bulmasından anlıyoruz. İsrail'in katil Başbakanı, hafta başında hâkim karşısına çıktı tekrar. Kendisine yönelik başlatılan yolsuzluk soruşturması kapsamında ifade verdi. Suçlamaları reddetti. Ne zaman ki Suriye'ye saldırma kararı aldı, hakkındaki soruşturma süreci yine ertelendi. 7 Ekim'den bu yana her mahkeme sürecinden sonra farklı bir hedef seçtiği gibi.

Bir başka sorun koalisyon ortaklarıyla yaşadığı çalkantılı birliktelikten kaynaklanıyor Netanyahu için. Haredi yahudilerini askere alması başına dert açtı. Koalisyonundaki üç haredi partisi çekildi, vekil sayısı 50'ye düştü. 120 kişilik mecliste çoğunluğu kaybetti. Azınlık hükümetinin lideri artık. Meclis tatile gidiyor. Sonbahara kadar vakti var siyasi krizi çözmesi için. Çözülmesse, sağa sola saldırması da fayda etmeyecek. Görevi bıraktığı anda yargılanıp hapse atılması en büyük korkusu.

ORDUDA ASKER KALMADIĞI İÇİN DÜRZİLERE İHTİYAÇ VAR!

Neden dürzilere bu kadar sahip çıkıyorlar sorusunun yanıtı, İsrail ordusundaki kırılmada yatıyor. Asker bulamadıkları için Haredi yahudilerini askere almaya çalıştıklarını yukarıda zikretmiştik. Ordudaki Dürzi varlığı da azımsanmayacak seviyede. İsrail Dürzilere ihtiyaç duyduğu için de burada "kardeşlerimiz" diyerek kendi yararına bir siyaset güdüyor. Yoksa Suriyeli dürzileri neden umursasın?

PKK'YA FIRSAT MI DOĞDU?

PKK Terör örgütünün Suriye kolu YPG elebaşı Mazlum Abdi, komutası altındaki teröristlerin Suriye ordusuna entegre edilmesine razı olmadığı için, son bir gayretle süreci uzatma telaşındaydı. Süveyda'daki hareketlilik, ona da fırsat oldu. "Güvenli Koridor" ifadesini öne çıkararak İsrail'e göz kırptı. "Süveyda'da katledilen sivillere destek olabiliriz" mesajı verdi. "İsrail'e güneyden koridor aç, bizimle organik bir bağ kur" demek anlamına geliyor bu. Dürzi gruplar da Şara yönetimini beğenmediklerini, Suriye'nin başında Mazlum Abdi'yi istediklerini açıkladı.

Sözde Kürtlerin hakkını savunduklarını iddia edenlerin, aslında İsrail'e nasıl maşalık yaptığı ortada. Sadece bu gelişmeler bile "Terörsüz Türkiye" sürecinin ne kadar hayati olduğunu gözler önüne seriyor. Ankara, YPG'li teröristleri net şekilde uyardı. Fırat'ın Doğusu'nda hareketli günler yaşanabilir.

OYUNUN BİR DİĞER ORTAĞI ABD!

Amerikalılar her ne kadar Suriye'de Şam yönetimine saygılıymış gibi davransa da İsrail saldırılarının gerçekleştiği ilk gün, İsrail basını işbirliğini ifşa etmiş oldu zaten. Kanal 14'e bilgi veren üst düzey İsrailli kaynak, hava saldırıları ve Suriye siyasetinin ABD ile koordineli olduğunu açıkladı. ABD'den gelen ilk açıklamalarda da sağduyudan çok dürzi sivillerin durumu hakkında endişe duyulduğu vurgusu vardı.

Trump'ın İsrail yönetiminden saldırıları durdurmasını ve Şam ile diyalog sürecini başlatmasını istediği yazılıp çizildi yine İsrail basınında. ABD'nin İsrail ile paralel olmayan bir adım atması pek mümkün olmasa da zaten Epstein meselesi sebebiyle eli kolu bağlı Trump'ın Netanyahu üzerinde yaptırım gücünün bulunmadığı ayan beyan ortada.

SON SÖZÜ TÜRKİYE SÖYLEYECEK!

Karabağ'da Ermeni rüzgarı esiyordu, Türkiye müdahale edene kadar. Libya'da Ulusal mutabakat hükümetine bağlı güçlerin esamesi okunmuyordu. Mali'de, Sudan'da, Somali'de hükümet güçleri isyancılara karşı güçsüzdü. Suriye'de kimse devrim beklemiyor, Pakistan'ın Hindistan karşısında sergilediği askeri kabiliyet hayal bile edilemiyordu. Türkiye sabırla gerekeni gerektiği şekilde gerçekleştirdi. Bölgesinde barışın hüküm sürmesi için sorumluluk almasını bildi. Bölgesel gücünü, potansiyelini tüm dünyaya gösterdi.

Suriye'ye İsrail müdahalesi, aslında işlerin Tel Aviv için tehlikeli bir hal aldığının da göstergesi. İşler yolunda giderken Esed rejimi döneminde böylesine bir saldırı gördük mü İsrail'den. İran'a ait birlikler hedef alınıyordu zaman zaman o kadar. PKK-YPG üzerinden planladıkları ne varsa suya düştüğü için Dürziler üzerinden oyun kurmaya çalışıyorlar. Türkiye'nin bu oyuna bir yanıtı olmayacak mı, elbette olacak. Sessizliğin zayıflık olmadığını son 10 yılda yaşananlar bile bize gösteriyor.

Karabağ ile başlayan bölgesel barış hareketi, Irak'ta terörle mücadele ve ticaret işbirliğiyle genişletildi. Suriye ile kardeşlik bağı kuruldu. Yarın bu rüzgar Lübnan ile belki küresel sisteme dahil olmak isteyen İran ile devam edecek. Körfezle Mısırla normalleşen, Libya'da etki alanını genişleten Türkiye elbette İsrail terörüne de seyirci kalmayacak.