Seçim, hadisesiz denecek bir sükunet ve bayram ikliminde geçti diye seviniyorduk. Meğer ateşi, sandığa atmışlar. Bu kadar yanlış, tahsilsiz olmaz.

Köylerde horozların ötmeye başlaması şafağın haberidir. “Erken öten horoz” zamanın değerinde yanılgı doğurduğundan hikmetli ifadeyle kınanır. Mantığın temel kuralı, “Bölmede fazla noksan gibidir” der. Başkentleri sayarken, köy ve devletleri de sayıp, “Fazla biliyorum” denemez. Fazla da, eksik kadar önemli bir yanlıştır.

Kanunların ön gördüğü seçime itiraz süresi dolmadan, Yüksek Seçim Kurulu seçim neticelerinin kesinleştiğine karar vermeden, bir adayın,“Ben başkanım”diye ortaya düşmesi, cehaletten, kanun ve yargıya saygısızlıktan öte bir şeydir.

Yazar, çizer tahminleri ayrı bir şeydir. İleriye dönük tahmin, yetenek gelişebilir mi? Böyle önemli meseleleri fırsat bilip denemek bir imkandır. Yapılmaktadır.

Geçen hafta seçim günü yazdığım yazıda tahminlerimden ziyade, her zaman iddia edebileceğim gerçekleri yazmıştım. Şimdi de aynı metotla, geçen yazımdaki, “Ak Parti’ye oy vermekle ne yaptım?” bölümünden kısa bir nakille başlayacağım:

Milletimin, 18 yıl istikrarlı çoğunluğu ile beraber olmanın huzurunu yaşıyorum.

Dışardaki İslam düşmanlarıyla aynı paralele düşmeme nimetine şükrediyorum.

Darbeci kuklalarla, aynı kulvarda değilim. 

Ülke istikrarına zıt rüzgarlarla savrulmamak güzel bir nasiptir.

Yeniden dirilişi, kalkınmayı, yarım bırakmak ağır bir gaflettir.

Dünya mazlumlarının Erdoğan’a duası, her yerden duyuluyor. Zalimlere eş olmayıp; mazlumlarla aynı duyguyu paylaşmak ne güzel şey!

Gelelim seçim kurulunun netice ilanını, itirazların araştırılmasına imkan vermeme telaşına? Kanunları mı bilmiyorlar? Başka bir şey mi var? 

Şimdi tekrar oy sayımında muhalefet partilerinden gelen müşahitler, son derece sıkı bir ittifakla, “Bir oy daha yansın” diye çalıştığı söyleniyor. Niye?

İktidar dirayet ve isabetli karar kabiliyetiyle, son 18 yılda normal seçimlere ilaveten iki halk oylaması bir de seçim yeniledi. Milletiyle tekrar bütünleşerek yoldaki engel ve tuzakları söktü. Ülkenin ufkunu milletle beraber açtı. Bunlar destansı başarılar. Fakat genel kural işliyor, “İyilikler çabuk unutulur” diyor. 

Bütün bunlara rağmen, bu kadar oy nasıl iptal edilebiliyor? 

Kanunu kabul edip, kanunun itiraz hakkına karşıtelaşlanıp anıt kabre koşmak nasıl bir şey 

Özellikle İstanbul ve Ankara seçimindegerçekler, sandıklara sığmamıştır. 39 İlçe Belediye Başkanlığından25’ini Ak Parti kazanıyor. 14’ü CHP? Nasıl oluyor da, 25 İlçe Belediyesini kazanan parti, Anakent Belediyesini kaybediyor? 

Bu iki şehrin meclis üyelikleri, üç-beş değil, büyük çoğunlukla Ak Partide?

Bu derece gariplik tahsilsiz olur mu? İmkansız. Tahsille dahi çok zor. 

Bu proje, HDP’yi meclise taşıyan projenin devamı ise? Bir kere daha dikkat gerekir. İki şehri kilitleyecek devamı vardır! Fakat, “La tahzen!” Allah doğrularla! 

Ak Parti’nin yaptığı, havaalanından köprülere kadar her işin tersini, hatta yıkımını iddia eden partinin ortaya bu gariplikten öte, hayatı da kilitleyecek ve her gün, yoktan yeni problemler doğuracak bir yapının, CHP’ye ne faydası olacak? HDP’yi ilk defa TBMM sokan CHP ödünç oy ticareti, fitneyi büyüttü. O sun’i dopingle HDP’nin hayale kapılması, ülkede herkese zarar verdi. Faydası yok mu? İbret alınırsa dirilişi, zirveye taşıyacak kadar hayati ve önemli bir ibrettir.

CHP, iki büyük ana kenti kazanıyorum, hem ilçeler, hem Anakent Belediyemeclisinde yok gibiyim. Oylar sayılsın diyemiyor? Oysa CHP, eğer bu iddiasına, “Olabilir” diye, ihtimal verebilse, “Buiki seçim yenilenmelidir!”çağrılarının, ABD ve AB’den yankıları dahi milleti rahatsız edebilirdi?    

Bir hatıra: Merhum Orhan Batı, 1974’de, MSP’den Ankara Milletvekili adayımız. (Orhan Batı BeyKarayolları Genel Md.)Sonra, Ankara Yeni Mahalle’den gelen oylardan MSP oyları, MHP olarak; MHP’nin oyları da MSP’ye yazılınca aradaki farkla, CHP seçimi kazanmıştı. 

“Hak şerleri hayreyler. // Görelim Mevla neyler? // Neylerse, güzel eyler.”

Hamd Allah’a!

YENİ AKİT GAZETESİ