Bir tedirginlik ve yılgınlık...

Yaşadıklarımız bir film gibi.

Silopi... BOTAŞ’ın asit kuyuları...

Cizre’de toprak altından çıkarılan insan kemikleri...

Gazetelerde bu konuda fazla bir şey yok.

Televizyonlar birkaç saniyelik haberle geçiştiriyor...

İnsanlar öldürülüp asit kuyularına atıldı mı atılmadı mı?

Önce birkaç kemik parçası, saç teli...

Şimdi de bir kafatası.

Güneydoğu’da yaşayanların çoğunluğu Kürt kökenli yurttaşlarımız.

Son yirmi yıldır yaşadıkları güç koşulları biliyoruz...

Faili meçhul cinayetleri unutmuyoruz!

12 Eylül 1980 sonrası Diyabakır Cezaevi’ndeki insanlık dışı uygulamalar... O kanlı Eskişehir-Aydın yolculuğu... Aydın E tipi Cezaevi’nde ölen gençler...

Karmakarışık duygular içindeyim.

Türkiye bazı gerçeklerle yüzleşmek istemiyor.

Faili meçhul cinayetleri göz ardı ediyor.

Devlet içindeki örgütlü silahlı güçleri “ülkenin bölünmez tümlüğü” gibi hamasi tümcelerle gizlemeyi yeğliyor.

Susurluk unutturuluyor!

Türkiye’nin son yirmi yılı acılar, hüzünlerle geçti.

Çiğ altında yanan dağ çiçekleri gibi solup gitti yaşamlar.

***

Okunmuş ve duyulmuş sözler Fırat’ın doğusunda hiç yankılanmadı...

Silopi’de kuyular açılıyor...

Yüreğim yangın yeri gibi.

Her şey bir zaman dilimi içinde aydınlanacak mı, yoksa bir süre sonra unutulacak mı?

Bir boşvermişlik, yılgınlık toplumu kuşatmış!

Faili meçhul cinayetleri unutmuşuz!

Devlet niçin vardır?

Yurttaşını korumak için!

Batman’da, Silvan’da, Mardin’de, Diyarbakır’da güpegündüz aydınları, demokratları, emekçileri şakağından silahla vurup öldürmek!

Hizbullah vahşeti... Eli kanlı PKK... Şehit cenazeleri... İki duvar arasında sıkışmış çaresiz halk...

20 yıl sonra bugün neler oluyor Güneydoğu’da?

Yaşları 14-15 arasında olan çocuklarımız Diyarbakır Dördüncü Ağır Ceza Mahkesi’nde yargılanıp 11 yıl ağırlaştırılmış hapis cezası alıyor.

Çocukların suçu gösterilerde polisleri taşlamak.

***

Korkuyla, dayakla, hapis cezasıyla sindirilir mi çocuklar?

14-15 yaşında çocukları zindanlara atmak, devlete yakışır mı?

İster istemez Engin Çeber geliyor aklıma... Poliste ve cezaevinde dövülerek öldürülen Çeber!

Yine Yenibosna’da dergi satarken polis kurşunuyla vurulan Ferhat Gerçek felç oldu.

Adana’da 14 yaşındaki Ahmet Yıldırım... Sıvas’ta Turan Özdemir... Ankara’da Gürsel Varol... Ankara Mamak’ta Ercan Ceylan... Bursa’nın Nilüfer ilçesinde Cengiz Koç... Antalya’da 18 yaşındaki Çağdaş Gemik... İzmir’de Baran Tursun..

Tümü de polisin hedefi oldular.

Acaba yakalanan polislerin kaçı 11 yıl ağırlaştırılmış hapis cezası aldı?

Diyarbakır’da 15 yaşındaki çocuk, cezaevinden çıktıktan sonra ne yapacak?

Büyük olasılıkla dağa çıkacak!

Onları eğitmek, iş güç sahibi yapmak, terörün bir insanlık suçu olduğunu anlatmak devletin görevi, bizim görevimiz değil mi?

TBMM Faili Meçhul Cinayetleri Araştırma Komisyonu Raporu var elimde.

Komisyon Başkanı M. Sadık Avundukluoğlu, Cumhuriyet’e (1995) verdiği bir demeçte şöyle diyor:

“Bazı büyük gazeteler, sanki böyle bir rapor yokmuş gibi davrandılar. Çok önemli bulgular elde ettik faili meçhul cinayetlerde...”

***

O raporun TBMM Genel Kurulu’na getirilmesine siyasi parti liderleri karşı çıktı.

Milletvekilleri korktu.

Daha sonra gelen siyasal iktidarlar da o raporu hiç önemsemedi!

Bizi bize kırdırdılar Güneydoğu’da...

Kırdırdılar!

Bir gece yarısı en gizli, en derin duygularım, yaşamın haritasında yolculuğa çıkarıyor beni.

12 Eylül faşizminin Diyarbakır Cezaevi’nde yaptığı kıyım...

Silopi’de kuyulardan, Cizre’de toprak altından çıkan kemik parçaları...

Acı ve gözyaşı!

Bir üvez ağacının gözyaşı dökmesi taş yürekleri yumuşatmadı.

Gök mavisinin gerçekliğini çizmek,  yaşamı olanca güzelliğiyle kuşanmak çok görüldü Fırat’ın doğusunda yaşayan genç-yaşlı insanlarımıza.

Evet, çok görüldü!..

Hikmet Çetinkaya - Cumhuriyet
hikmet.cetinkaya@cumhuriyet.com.tr