Kapitalizmle sosyalizm dünyaya dağıtıldı sağın payına kapitalizm solun hissesine sosyalizm düştü. O gün bugündür sağcı muhafazakârlarımız parayı ve sermayeyi solcu muhafazakârlarımız ise emeği, alın terini ve sosyal adaleti muhafaza etmeye çalıştı. Bu işte bir yanlışlık olduğu daha başından belliydi.

Mülkiyet ve madde ile arasına sütre koyması gereken kesim rol dağılımda nasıl oluyor da kapitalizmi savunurken dünyaya gelişini mülkiyet davası olarak gören ve metafizikle arasına sütre koyan kesim sosyalizmi müdafaa ediyor.

Kim ve hangi hakla sosyalist dünya algısına sahip bir insanı din dışına sürgün edebiliyor ve servet yığıcıları sırf sağ şeritten gittiği için dindar, mütedeyyin, muhafazakâr ya da mukaddesatçı sınıfına dâhil edilebiliyor?

“İşçinin emeğini alnının teri kurumadan veriniz” diyen peygamberin mesajını işitmeye hangi kulak daha duyarlıdır acaba? Sağ muhafazakâr mı, yoksa sol muhafazakâr mı? Sağın mücadele tarihine baktığımızda ne yazık ki emek ve alın teri eksenli fazla bir hak arayışı ve direniş göremiyoruz.

Türkiye’deki Müslümanlar İslami kimliklerini kendilerine sistemlerin dikte ettiği yafta ve naylon anlamlarla kurmaya çalışıyorlar. Neredeyse kanıksanır hale gelen parçacı İslam anlayışı din algımızın perakendeleşmesini doğuruyor.

Ortalık namazında tadili erkâna riayet ettiği kadar ölçü ve tartıda ve adalette hakkaniyet göstermeyen dindar tiplerden geçilmez hale geldi. Namaz seferberliği başlatan zümreler zekat seferberliğini akıllarına bile getirmediler.

Birçok ayette namazdan hemen sonra zekâtın birlikte emredilmesi arınmanın tek taraflı olamayacağının işreti anlamına geliyorken, bireyciliğe ve pazar ekonomisine kolayca teslim oluverdik.

Cumhuriyet tarihinde ilk kez bir ruh ve eylem adamı hesabımızı altüst edecek şeyler söyledi: Nurettin Topçu! Yaşadığı ve konuştuğu sürece onu anlamamaya gayret ettik. Çünkü anlamak hiç mi hiç işimize gelmiyordu.

Anlarsak sorumluluğumuz artacak, yaptığımız ezberi bozup kafa konforumuzu dağıtmak zorunda kalacaktık. İyisi mi onu sadece hayırla anıp geçelim diye kendi ütopyasıyla baş başa bıraktık.

Söylediği şeyler meclis içinde tekrarlanacak, mescit içinde konuşulacak nitelikte kabul edilmediği için onun söylediği her şeyi büyük bir saygı ile susmaya devam ettik. Fitne çıkmasın diye sözgelimi şu cümleyi kilitli kasalarda sakladık: “Materyalist, ihtilalci, anarşist bir komünist tehlikeden bizi koruyacak olan ruhçu, devletçi, muhafazakâr, otorite sahibi bir sosyalizmdir”

Sonra durduk, sağımızı solumuzu kontrol ederek üç kez yutkunduktan sonra üstadın yüksek sesle ifade ettiği şeyi fısıltı tonunda iktibas ettik. Şöyle diyordu: ““Kurtuluş, ancak ruhları Allah yolculuğunda selamete ulaştıracak, ruhçu ve İslamcı bir sosyalizmin eseri olabilir. Bu zafere ulaşmanın şartı ve çaresi ise hakkın ve vicdanın katili olan hürriyetleri yok ederek, onun yerinde, çalışanların, düşünenlerin, sevenlerin ve acıyanların haklarıyla hürriyetlerini yaşatabilmektir… Bu manada, sosyalizm devrimizin şeriatıdır.” 

Eylemi sözünün önünde giden, bireyciliğin yerine şahsiyetçiliği ikame eden, hareketi Allah’ın bir insanda isyanı olarak gören, zoraki elbise alan ve zoraki yeni ayakkabı giyen maddeye ve eşyaya kıymet vermeyen bir insandan bahsediyoruz.

Hayatı boyunca insanları ruhen ve bedenen harekete geçirmek için çalışan Nurettin Topçu mülkiyetten arındığı nispette insanın çözüme kavuşabileceğini, gözünün önünü aydınlatabileceğini ve gerçek yoksulluktan kurtulacağını ispat etmiştir.

Başkasının halinden anlamak için üç şey gerekir; Fedakarlık, diğerkamlık ve empati. Bu üç haslete sahip olmanın yolu da şahsiyeti karambola sokacak etkenlerden kurtulmaktır. Nurettin Topçu kısır siyaseti, sürü olmayı, yığınak yapmayı ve ataleti şahsiyetin önündeki barikatlardan sayar. Bugün dindarlığın sağcılık, sağcılığın kapitalizmle eşleştirilmesi şahsiyetçiliğin maruz kaldığı böyle bir oldubitti ile alakalıdır. Maşeri şuur, kolektif vicdan, müşterek akıl denilen şey ancak omuzları üzerinde kendine ait kafa taşıyanlar için geçerlidir.

Hüseyin Akın - Haber 7
akinakinhuseyin@hotmail.com