O çokuluslu müdahalenin yerel aktörleri dün tahliye oldu. Hem de yeni bir çokuluslu müdahaleyle yüzleştiğimiz günlerde.

O zaman sivil iktidar devrilmiş, yeni dizayna uygun bir 'yapı' iktidara taşınmış, Türkiye'nin yüz milyarlarca doları kayıplara karışmış, sokaklar siyasi kamplara ayrılmış, ülke insanlarının ezici çoğunluğu devlet düşmanı ilan edilmişti.

Şimdi de aynı durum var. Ölümüne bir operasyonun daha ilk aşamasındayız. Diz çöktürme, süründürme, çökertme, sivil iktidarı devirme, Türkiye sokaklarını yeniden kamplara ayırma operasyonu bu. O çokuluslu çevreler, oyun kurucular yeniden sahnede.

28 Şubat'ta İslami yöneliş tehdit olarak öne sürülmüş, bu senaryo üzerinden oyun kurulmuş, siyasi ve ekonomik alanda acımasız bir program uygulanmıştı.

Şimdi yolsuzluklar, dosyalar üzerinden oyun kuruluyor. Yine siyasi, ekonomik alanı hedef alan bir proje yürütülüyor. 28 Şubat hiçbir zaman yerli, sadece Türkiye'nin iç iktidar kavgalarıyla sınırlı bir proje değildi. Ama öyle servis edildi. Türkiye'nin en büyük zaaf alanı olan askeri müdahale geleneği kullanılarak planlama yapıldı ve uygulandı.

Bu seferki de hiçbir şekilde yerli bir proje değil. Gün geçtikçe bu daha da iyi anlaşılacak. Senaryonun ileriki aşamaları bunu apaçık ortaya çıkaracak. Ama yerli bir kavga olarak öyle servis ediliyor. Askeri müdahale geleneği asker yerine başka güç odakları üzerinden yürütülüyor.

Arada tek bir fark var: 28 Şubat İslamcı-laik ayrışmasını kullandı, bunu pekiştirdi, ayrışmayı ve çatışmayı derinleştirip amacına ulaştı. Bu sefer muhafazakar bir gelenekten gelen iktidara karşı muhafazakar bir tabanı muhalefet alanına çekerek kavga ateşleniyor. Yani bir nevi İslamcı-İslamcı çatışması. Bu çok daha tehlikeli, içinden çıkılmaz, Türkiye'ye yıllarca onarılamayacak hasarlar verecek bir çatışma şekli.