İşçi ve işveren arasındaki ilişki, zaman zaman anlaşmazlıklara neden olabilir. İş güvencesi altında olan işçinin iş sözleşmesinin sona erdirilmesi durumunda, işe iade davası sürecinde veya zorunlu arabuluculuk aşamasında işçiye ödenmesi gereken maddelerden biri de boşta geçen süre ücretidir.

İşe iade davasının kabul edilmesi durumunda, işçiye işe başlatılmış olup olunmamasına bakılmaksızın işveren tarafından boşta geçen süre ücretinin ödenmesi zorunludur. Bu ücret, en fazla 4 aylık maaş ve diğer hakları içerir.

Bu 4 aylık süre boyunca, işçi sanki işyerinde çalışıyormuş gibi değerlendirilir. Arabuluculuk veya işe iade davası sonucunda belirlenen bu süre, işçinin mevcut kıdem süresine eklenir ve önemli bir etki yaratır.

Örneğin, işten çıkarılma tarihinde 1 yıl 6 ay kıdem süresi olan bir işçi, 4 aylık boşta geçen süre eklenerek 1 yıl 10 aylık bir kıdem süresine sahip olur.

Bu süre eklemesiyle, işçinin yıllık ücretli izin hakkı gibi hakları da etkilenebilir. Örneğin, işten çıkarılma tarihinde 1 yıl 10 ay kıdem süresi olan bir işçiye, işten çıkarılması nedeniyle bakiye yıllık izin ücreti ödenebilir. Ancak, boşta geçen süre eklenerek kıdem süresi 2 yıl 2 aya çıktığında yeni bir yıllık ücretli izin hakkı doğabilir.

Boşta geçen süre ücreti, genellikle mahkeme tarafından belirlenir ve ücret niteliğinde olduğu için yasal kesintilere tabidir. Faiz uygulaması, işverenin işçiyi işe başlatma yükümlülüğünün sona erdiği tarihten itibaren başlar ve mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı üzerinden hesaplanır.

Sonuç olarak, işe iade süreçlerinde belirlenen boşta geçen süre ücreti, en fazla 4 aylık ücret ve diğer hakları kapsar. Bu ücrete hükmedilmesi durumunda, işçinin kıdem süresi artar ve yeni haklar doğabilir.