Zengin ülkelerin liderlerinin veya IMF, Dünya Bankası gibi kuruluşların toplantıları esnasında yapılan protesto eylemlerini biliyoruz. Bu eylemlerde zaman zaman gerginliklerin yaşandığını ve eylemcilerle güvenlik güçleri arasında çatışmalar cereyan ettiğini de.

Ama bu eylemlerin genelde anarşist ve marjinal grupların işi olarak görülüp, onun için pek ciddîye alınmadığı da bir vâkıa. Bu yüzden, söz konusu toplantıların yapılacağı şehirlerdeki emniyet birimlerinin gündeminde geçici bir alarm durumu olarak yer işgal ettikten sonra unutulup gidiyorlar ve sonra yine rutin akışa dönülüyor.

New York’ta dünya kapitalizminin merkezi olarak bilinen Wall Street’in hemen yakınında başlayan eylemlerin de böyle olduğu düşünülmüştü başlangıçta. Ama sonra işin rengi değişti.
İlk günlerde protestolar yüzde 1’lik marjinal bir kesimin marifeti olarak sunulmaya çalışıldı ve saman alevi gibi parlayıp söneceği zannedildi.

Ne var ki, öyle olmadı. Hem New York’taki eylemlere katılım hızla arttı, hem de protestolar Amerika’nın diğer şehirlerine yayıldı. Dahası, çok kısa sürede birçok başka ülkeye de sıçradı,