Gerek AK Parti içinde gerekse muhalefet cephesinde Ankara ve İstanbul meselesini hâlâ bir “belediye” meselesi olarak görenlerin sayısı az değil. Oysa geri planda muhalefetin seçim stratejisini yöneten gücün hesabı bundan çok daha fazla. İstanbul ve Ankara’yı düşürerek Erdoğan’a giden yolu açmak istedikleri net olarak görülüyor. Bu strateji üzerinde de uzun süre çalışıldığı ve -özellikle İstanbul üzerinde- bütün yolların zorlandığı anlaşılıyor.

Fakat AK Parti’nin seçimden yüzde 45 gibi açık ara önde çıkması, İstanbul ve Ankara’da ilçelerin neredeyse tamamına yakınının AK Parti’de olması ve “Cumhur ittifakı”nın oyunun yüzde 50’nin üzerinde çıkması bu planları bozacak, boşa çıkaracak nitelikte. Yani devlet emin ellerde. Yetki, iktidar tartışmasız şekilde Cumhurbaşkanı Erdoğan’da.

Muhalefet bloku, Türkiye üzerinde oynanan bu satranç oyununun sadece iradesiz bir piyonu. Türk siyaseti üzerinde etki yaratmaya çalışan asıl güç dışarıda. Batı’nın Cumhurbaşkanı Erdoğan liderliğindeki iktidarla hesaplaşması tarihsel bir özellik taşıyor. Türkiye’ye vermek istedikleri istikamet, bu ülke üzerindeki hesapları mevcut liderlikle çelişiyor. Erdoğan’ı mat etmeden de önlerinin açılabileceğini düşünmüyorlar.

Ancak bunun kolay olmadığı da ortada. 31 Mart seçimlerinin kazananı hâlâ Erdoğan’ın liderliğini yaptığı Cumhur ittifakı. Ankara ve İstanbul’dan gelen sonuçlar Erdoğan için en fazla “uyarıcı” bir özellik taşıyor ki, bu da Erdoğan’ı daha fazla güçlendiricektir. Ayrıca Güneydoğu’dan gelen olumlu seçim sonuçları da Cumhurbaşkanı Erdoğan için Ankara ve İstanbul’daki sonuçlardan daha stratejik bir değer taşımakta.

Psikolojik harbin, Batı baskısının önümüzdeki dönemde daha fazla artacağından şüphe yok. AK Parti’nin bir an önce kendini İstanbul ve Ankara’daki sonuçların olumsuz etkisinden kurtarması gerekiyor. Mesele beka meselesidir ve bunun için de soruna daha büyük bir perspektiften bakmak şart.

Akşam