Terörsüz Türkiye projesi kapsamında 5 Ağustos’ta oluşturulan Meclis komisyonunda süreç, partilerin hazırladıkları raporları komisyona sunma aşamasına geldi. 

Bu aşama, bütün partilerin gerçek niyetinin ne olduğunu anlamak için kritik bir aşama niteliği taşıyor aynı zamanda. 

Gerçi daha önce kimin nasıl bir niyet yahut cesaret ve dirayetle hareket edebildiğine dair Kasım ayından kalan bir hikaye de var önümüzde. 

Komisyondaki partilerin vereceği üyelerden müteşekkil bir heyetin Öcalan’la görüşmek için İmralı’ya gitmesiyle ilgili tartışmaları kast ediyorum. 

Kimlerin gerçek anlamda elini taşın altına koyabileceği, sürece katkı vereceği, kimlerin iş ciddiye binince yan çizmeye başlayacağını göstermesi bakımından orada ilk kırılma kendini göstermişti. 

İki siyasi grubun tutumunda oldu o kırılma. 

1- CHP’nin tutumunda. 

2-O güne kadar bu konuda AK Parti’yi ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı yeterince kararlı olmamakla suçlayarak sanki kendileri çok istekli ve güçlü adımların atılmasına destek verecekmiş gibi bir hava veren Yeni Yol Grubu. 

CHP Genel Başkanı Özgür Özel, 22 Ekim 2024’te MHP lideri Devlet Bahçeli’nin “Öcalan gelsin DEM grubunda örgütü feshettiğini açıklasın” çağrısında bulunduğu gün, “El yükseltiyorum Devlet Bey” diyerek “Biz daha fazlasına da varız” mesajı vermişti. 

Ağustos ayında Komisyon kurulurken de, CHP’nin ileride ‘maraz çıkaracağı’, işi sulandıracağı, yokuş yapacağı yönünde bir işaret yoktu. 

Ama iş ne zaman somut adımlar noktasına geldi, ne zaman ciddiye bindi, CHP’nin Terörsüz Türkiye projesiyle ilgili tutumu da kırılganlık göstermeye başladı. 

“Eyvah ya bu iş başarıya ulaşırsa” korkusu depreşti. 

CHP’NİN HAZIRLADIĞI RAPORUN, KOMİSYONUN AMACIYLA HİÇ ALAKASI YOK

Sözü şuraya getireceğim: 

Rapor yazımı ve takdim aşamasına geldiğimiz noktada, hangi partinin ne türden önerilerle pozisyon aldığı da görülmeye başlandı. 

Bu aşama kimin niyetinin ne olduğunun anlaşılmasından kaçamayacağı bir aşama oluyor aynı zamanda.

Yaygın tabirler lafa gelince mangalda kül bırakmayanların cesaret ve dirayet düzeylerinin anlaşılması anlamında. 

Komisyonun temel amacı ki, kurulduğu andan itibaren bu açık bir bilgi olarak orta yerde duruyor, fesih kararı alan, silah bırakma kararı alan örgüt mensuplarının ‘eve dönüşleri’ için yasal altyapıyı hazırlamak, buna dönük teklifler oluşturmak. 

Komisyonun kuruluş felsefesi bunun üzerine kurulu ve odak noktasında bu var. 

Bu böyle olduğu halde, CHP’nin hazırladığı raporda, ana misyona kenarından köşesinden dahi olsa dokunabilecek bir husus bulunmuyor. 

CHP Meclis Grup Başkanvekili Murat Emir bunu açıkça söyledi de zaten. 

Dolayısıyla bu tutum, topu taca atma, süreci sulandırma ve amacı dışında bir yere taşıma ve burada oluşacak negatif atmosferden siyaseten faydalanma gibi bir takım niyet ve hedefle izah edilebilir. 

CHP KATKI VERMEK YERİNE TAKOZ OLMA YOLUNU SEÇTİ

Böyle bir tutum, CHP’nin Terörsüz Türkiye projesinin başarılı olma ihtimalinden mutlu olmadığı, bundan sonra da sürece katkı vermek yerine takoz olmak şeklinde bir tutumla ilerleyeceğine işaret ediyor. 

Böyle olunca…

CHP’nin bir önceki tutumunun, yani Terörsüz Türkiye projesine destek veriyormuş gibi yaptığı tutumun, büyük ölçüde DEM Parti ile ilişkileri bozmama amacıyla oluşturulmuş bir siyasal pozisyon olduğu gerçeği karşımıza çıkıyor. 

Bir başka deyişle, bu projenin başarılı olmasının rakip partilere yarayacağı korkusunun depreşmesi ve parti içindeki ulusalcı/kemalist damarın ontolojik rahatsızlıklarının Özel yönetimi üzerinde galebe çalmasının CHP’yi “Bakınız yine şaşırtmadılar” dedirtecek böyle noktaya geri çevirdiği fikri zemin kazanmış oluyor. 

En kestirme haliyle ifade edecek olursak Terörsüz Türkiye projesinin hedefine ulaş-a-madan bitmesi, bu dosyanın behemehal kapanmasını isteyen bir CHP var karşımızda.