Aynı anda başlayan olaylar, geri palanda bir ‘organize işler' örgütlenmesi olduğunu gösteriyor. Esasında organizatör sanki kendisini gizlemek de istemiyor. Çünkü birçok olay ‘kör gözüne parmağım' şeklinde aleniyet taşıyor gibi görünüyor.

İspanyolların maskeli Köroğlu'su  Zoro'nun her yaptığı eylemde, Z harfini çizerek dikkatleri kendine çektiği gibi, artık Türkiye'ye yönelik eylemlerde de failler iz bırakmaya başladılar.  Bu durum, Türkiye'nin Kürt meselesini çözme kararlığı göstermeye başlamışıyla arttı da.

Bu, ‘faili tahtında müstetir' hadiselerin ilki, Fransa'da gerçekleştirilen üç cinayetlerdi. O cinayetleri işleyenler, Türkiye'ye “ayağını denk al” demeye kalktılar. Türkiye de kısa zamanda karşılık verdi. O oyunu tezgâhlayana ‘blöfünü gördüm. Restine rest' dedi.

Bu kere de Ak Parti binasına uzaktan lav silahıyla saldırıda bulunuldu. Esasında isteselerdi bunu binada insan varken de yapabilirlerdi. Yapmadılar. Sadece “yapabiliriz” işareti verdiler. Şimdi beklemek lazım, nerede benzeri bir olay yaşanacak! O zaman daha net anlayacağız, Türk - Kürt kardeşliği kime batıyor…

Çoğumuz İsrail'e kitlenmiş durumdayız. Belki en en geri planda, yine hakikaten Siyonist parmaklar olabilir ama öyle de olsa tetikçiliğe heveslenen çok devlet olduğunu unutmamamız lazım.

Toplum olarak dikkat etmemiz gereken şey; olaylarda, emarelerin işaret ettiği yöne bakmakta, birilerini hemen suçlu ilan etmekte acele etmemektir.

Bizi oraya baktırmak isteyenlerin gerçek niyetine bakmalı!  Malum, bir yönü gösteren elin bir parmağı işaret edilen tarafı gösterirken en az üç parmağı da işaret edilen yönün aksini gösterir. Bu nedenle, şu günlerde meydana gelecek hadiselerde faili, işaretlerin gösterdiği yerde değil, aksi istikamette aramakta yarar var.

Irak'ta, Pakistan'da, daha doğrusu İslam âleminin Şurasında burasında Şiilere karşı gerçekleştirilen suikastlar, saldırılar, patlamalar ve çatlamalar hep Sünnileri gösteriyor. Birileri ısrarla Şii kardeşlerimize “Yezidler, yezidlik yapıyor” demek istiyor.

Türkiye'de ise DHKPC kullanılıyor. Türkiye'de yaşanan birçok olayın yönü de Suriye ve İran'a bakıyor. Ben ikisinin de biraz kurmaca olduğu kanaatindeyim. Tabii ki kullanılan unsurlar, Sünni veya Şii olabilirler. Ama bu, o hadiseyi onların işlediği anlamına gelmiyor.

İşte görüldü, Fransa'da işlenen üç kadın cinayeti, Rus Mafyası içinde kümelenmiş bir Kürt grubuna yaptırılmış. Bunun yapanlar şunu planladılar: Türkiye, cinayetlerin, Kürt mafyası tarafından işlendiğini anlarsa, bunu PKK'nın tezgahladığını kabul eder, görüşmeleri yeniden askıya alır…

Türkiye görüşmeleri askıya almadı. Almadığı gibi, işi aleniyete döktü. İmralı ile gizli sürdürülen görüşmeleri açıktan yapmaya karar verdi. İşte bu, Ak Parti binasına saldırı düzenlenmesini sonuç verdi. Emin olabilirsiniz, barış sürecini durduramayacaklarını anladıklarında çok daha ağır ve tahrik edici olayları devreye sokabilirler…

Bu noktadan topluma düşen, tahrik olmamak ve hemen karar verip birilerini suçlamamasıdır. Çünkü öyle bir zamandan geçiyoruz ki “Hasmın Sitemini anlamamak” geriyor ki tuzağa düşmeyelim.

Hırsızlar Yeniden Atakta

Bu arada sanırım dikkatinizi çekmeye başlamıştır. Yaklaşık 4 yıldır görülmeyen veya en aza inmiş bulunan hırsızlık olayları hızla artmaya başladı.

2007 - 2008 lerde, ‘PKK eliyle örgütlenip şehirlere salındığı' iddia edilen ‘bindirilmiş hırsızlık çeteleri'  vardı. Her gece, başka bir semti çalışma(!) alanı olarak seçer, girilebilir tüm evlere girilir evler soyulup soğana çevrilir ve hiç birisi de yakalanmazdı. Yakalansalar da bir şey isbat edilemezdi!

O sıralarda benim evime de girildi. O hırsızlığın bana maliyeti beş altı bin liradan ziyade idi. Polise bildirdim. Geldiler iz aldılar vs. hiçbir şey çıkmadı. Bütün hayatımda bir gece kapıyı kilitlemeyi unutmuştum, o gece eve hırsız girdi ve bizi bir güzel uyutup ne var ne yok alıp gitmişlerdi. Demek ki her ev her gece kontrol ediliyordu ki, ıskalamadılar…

Hiçbir netice de çıkmadı. Sadece ben gereksiz yere üç dert kere mahkemelere gidip gelmekle kaldım. Ne telefonlarım bulundu, ne kartlarım geldi, ne bilgisayarlarım döndü, ne zararlarım tazmin edildi…

O furya bir iki yıl sürdü. Sonra her yer, kameralar ve mobeselerle donatıldı. Türkiye'ye nelere mal oldu bilemiyorum. Polis tedbir aldığı için miydi, yoksa Türkiye'ye kamera ve mobese satmak isteyen firmalar amaçlarına ulaştığı için miydi, hırsızlıklar küt diye bitti.

Şimdi o mobeseler/kameralar tam olarak ne amaçla ve kim tarafından kullanılıyor bilemiyorum. Polis bazı olaylarda belki o kameralardan istifade ediyordur ama hakiki manada kimlerin istifade ettiğine dair emin değilim. Biraz komplocu zekâya sahip olanlar pekâlâ işkillenebilirler ve haklıdırlar…

Birkaç hafta önce, hırsızlıkların yeniden arttığı ve özellikle ileri teknoloji ürünü malzemelerin çalındığı yolunda konuşmalar dinledim. Güya Suriyeli bir grup türemiş, seri hırsızlıklar yapıyormuş.

Benim aklım tam almıyor. Yani bir insan hem burada göçmen ve kaçak yaşayacak, hem de elini kolunu sallaya sallaya evlere girip soyacak veya telefonları çalıp, götürüp piyasada satacak. Bu mümkün mü?

Polis, hırsızlık malzemesi alıp satan yerleri kesinlikle biliyor. İsteseler nefes bile aldırmazlar. Elbette her evin başına dikilecek değiller. Evlere girilmesine mani de olamaz ama isterlerse, çalıntı malzemelerinin satılmasını kesinlikle önleyebileceklerine inanıyorum.

Çünkü ilk hırsızlık olayında bir polis akrabam, beni öyle biri iki yere götürdü ki aklım şaştı. Peki, buna neden mani olunmuyor dediğimde de ‘mevzuat uygun değil' demişti. Acaba mevzuat mı değişti ki o dönemde küt diye hırsızlık bitti?

…….

Bir önceki cumartesi günü saat 20:40 ile 20:50 arasında Taksim- Maslak Metrosu'nda,  Samsung Note telefonumu cebimden çektiler. Saat belli, mekân belli... Çalınan telefonun imei numarası var ve pasaportuma kayıtlı. Kısa süre içinde durumu ilgili makamlara da ilettim, hem hattı hem aleti bloklattım. Sonra da gidip Savcılığa bildirdim, vatandaş olarak? Başka ne yapabilirim ki!

Tabii hala ses seda yok. Ne olur ne biter bilmiyorum. Gerçi Türkiye'de çalınan bir şeyin -eğer poliste hatırlı adamınız yoksa- bulunduğu vaki değildir. Bu vesile ile gittiğim adliyede öğrendim ki yeni bir hırsızlık furyası başlamış.

Küçük ve ilginç bir vakıa daha anlatayım da siz işin ne boyuta geldiğini anlayın.

Babamdan kalma küçük bini minnacık bir çakım vardı. Sünnettir diye üstümde hep  taşırım. Eğer uçağ bineceksem yanıma almam. Alsam da bagaja atarım.

Adliyeye gideceğim gün, çakıyı üstümde unutmuşum. Adliyeye girerken aklıma geldi ki bununla beni içeri almazlar. Bende hatırası ve kıymeti olan çakıyı bir güvenlikçiye emanet etmek istedim. Almadı. Tabii ki almak zorunda değiller. Her gün binlerce benim gibi insan gelip emanet bıraksa altından kalkamazlar. Ne yapayım ne edeyim derken dışarı çıktım, bence işaretli bir yere çakıyı bıraktım, kimsenin beni görmediğinden(!) de emin olarak…

Yarım saat içinde işimi tamamlayıp çıktım. Gittim baktım çakımın yerinde yeller esiyor. O zaman anladım ki birileri beni gözetliyormuş. Veya herhangi bir kameradan beni gören birileri merak edip muziplik yapmış olabilir… Babadan kalma çakım uçup gitmişti. O çakının gitmesi ‘samsung note'un kaybından daha çok içime oturdu.

Fakat daha da önemlisi, herkesin bu kadar rahat gözetlenebildiği bir ortamda hırsızlık yapabilen ve yakalanmayan insanlara hayranlık(!) duydum. Metrolarda, trenlerde, hatta belediye otobüslerinde sayısız kamera var. Herkes her daim gözetlenebiliyor.

Ama hiçbir hırsızlar nadiren ve çoğu kere de tesadüfen bulunuyor. Polis abiler bunları yazdım diye kızıyor olabilirler ama işin aslı da bu. Öyle değil mi? Benim oturduğum kompartımanda da eminim kamera vardır. Dileseler de bulurlar. Hakikaten bulabilirler mi?

Ben bir gazeteciyim. Az çok tanınan, bilinen biriyim. Benim gibi bir insan bile bu ülkede kendisini savunmasız, sahipsiz ve seyip hissedebiliyorsa vay vatandaşın haline?

Gerçekten merak ediyorum ve bu şehrin Emniyet görevlilerine de soruyorum:

-Ne oldu ki dört senedir en asgarilere inmiş hırsızlık olayları yeniden pıtrak gibi çoğaldı?

Sayın Cerrahoğlu döneminde azalan ve Sayın Çapkının gelişiyle de bıçakla kesilir gibi asgariye inen hırsızlık olaylarının yeniden artmasına anlam veremiyorum!

Sahi ne oldu?

Suriyeliler hırsızlık yapıyorlar masalına inanalım mı? Yoksa yeni bir mobese türü ihale ile mi karşı karşıyayız? Veya birileri hükümete olan güveni mi zedelemek istiyor? Mamafih tek tük de olsa mafyavari cinayetler de görülmeye başlandı.

Bilen veya aklı eren varsa lütfedip anlatsınlar da biz de vatandaşlar olarak anlayalım! Nede olsa demokratik bir ülkede yaşıyoruz. Öyle değil mi?   

Mehmet Ali Bulut -Haber7

mabulut@gmail.com