Mesela Bülent Ecevit'in de buna benzer bir "Köy-Kent Projesi" yok muydu? Turan Güneş bu projeyi birbirlerine zıt rüzgarların birlikte esmelerinin mümkün olmadığını vurgulamak için "Lodos-Poyraz Projesi" diyerek, alaya alırdı...
Rahmetli Ecevit bu tür projelerinden sonuncusunu da Ahmet Necdet Sezer'in cumhurbaşkanı seçilmesini sağlayan uzlaşmanın mimarı olarak devreye soktu.
Ama 5 Mayıs 2000 yılında Cumhurbaşkanı olan Sezer, Ecevit Hükümeti'nin çıkardığı yasaları veto etmeye ve kararnameleri geri göndermeye başlayınca, Ecevit ağustosta "Cumhurbaşkanı kendisini Anayasa Mahkemesi'nin yerine koyuyor. Bakanlar Kurulu ile diyaloga kapalı olması, kurulumuzda kaygıyla karşılanmıştır. Ekonomik istikrar tehlikededir" diyerek kendi projesini kınıyordu. 

Proje her şeyi veto etti 
19 Şubat 2001'deki MGK toplantısında Sezer'in Ecevit'e anayasa kitapçığını fırlatmasıyla patlayan ve ekonomik krizi ateşleyen olayın adı "Kara Çarşamba" olarak hala hatırlanır... Neticede Sezer, görev süresi boyunca toplam 67 yasayı, 22 bakanlar kurulu kararını ve 729 müşterek kararnameyi iade edecektir... 
"Ekmeleddin İhsanoğlu Projesi"nin zıtların birlikteliğini simgeleyen "Köy Kent Projesi" ne kadar çok benzediğini de Salih Tuna'nın Yeni Şafak'taki yazısının şu satırlarının yardımı ile daha kolay görebiliriz: 
"-Naçar, kendisine destek verenlerin ihtiyaçlarına karşılık vermek zorunda hissediyor. Hem solcu hem sağcı, hem Atatürkçü hem Osmanlıcı, hem gerici, hem ilerici, hem bir parça Türkçü hem bir parça Kürtçü olmak zorunda kalıyor... Gerçekten de 'garaibü'l acayip' bir hal." 

Devamı için tıklayın >>>