damı kuduz köpek ısırmış...
Onu kurtaracak aşıyı yapmak için süreyi geçirmişler.
Adamcağızın kudurarak öleceği kesinlik kazanmış.
Acı sonunu öğrenen adam bir odaya kapanmış, masa başına geçmiş ve bir kâğıda bir şeyler yazmaya başlamış.
Bir satır yazdıktan sonra bakışlarını havaya dikip düşünüyor ve sonra bir satır daha yazıyormuş.
Yakınları adamın ne yazdığını anlamaya çalışmışlar.
Oğlu "Baba ne yazıyorsun" diye sormuş sonunda...
Adam acı acı gülmüş.
- Kudurunca ısıracağım kişilerin listesini yapıyorum, demiş.
Pek çok kişinin bu tür listeleri vardır.

Isırma listeleri

Böyle listeleri olanlar eyleme geçmek için ille de kuduz köpek tarafından ısırılmayı beklemezler.
İsimlerinin kendilerine benzer başka insanların listelerinde bulunmuş olması ihtimalini de pek düşünmezler.
Meslekleri dolayısıyla sahip oldukları aracı diş gibi kullanırlar.
Her sabah "Bugün kimleri ısırayım" diyerek güne başlamayı, bir yaşam tarzı olarak benimserler.
Yakın geçmişte elini öpmek için kuyruğa girdikleri kişileri ısırarak başlarlar icraata.
"Şark" kavramı içinde nitelenen sosyo- coğrafi yapının bir yansımasıdır bu.
"Ben kendimi düşmanlarıma karşı korurum, sen beni dostlarımdan koru" içerikli özdeyişlerin coğrafyasıdır bu.
Listedeki "Eski dostlar"ın ısırılmaları bitince bu defa "Meyveli ağaçlar"ın ısırılmasına gelir sıra.

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz

(Mehmet Barlas - Sabah)