Daha hızlıydılar, daha güçlüydüler, daha iyiydiler. Fersah fersah... Çaresiz kaldık... Terim’in 90’ların başından itibaren ülkeye aşıladığı güven, tanıttığı korkusuz oyun, sistem, taktik zenginlik, bunları mumla arıyoruz 2 yıldır. Terim’in bu son dönemi, Terim öncesi dönem gibi. Kabul edilmiş ve mahkum olunmuş bir çaresizlik. PSG’nin bu sezon oynadığı maçların büyük bölümünü seyrettim. Bu kadar rahat pozisyona girdikleri, rakibin onları hiç tehdit edemediği bir maç hatırlamıyorum. İstedikleri her an 10 kişiyle savunma yapan Galatasaray savunmasının arkasına sarktılar ve Muslera’yla karşı karşıya kaldılar. Daha fazlasına ihtiyaçları olsa alacaklardı muhtemelen. Düşük vitesle tur bindirdiler. Halbuki Terim bu mahkum oyunlara isyan ederek Terim olmuştu.

Gecenin sorusu

Real ve PSG’ye 2 maçta da yenilebilirsiniz. Bu sorun değil. Ancak daha maç öncesinden başlayan inançsızlığın sebebi ne? Bu güvensizliğin kaynağı ne? Oyuncuların ikna olabileceği bir plan olmayışı mı?

Maçın starı

Neymar olağanüstü bir hücum organizatörüydü. İlk golde 1 saniye Seri’nin uyumasını nasıl hızlı değerlendirip asisti yaptığını gördünüz mutlaka. Hem hücumcu hem hücumcu orta saha olarak mükemmeldi. Mbappe’yle uyumu da...
 

Maçın olayı

İsabetli şut bulamadan, hiçbir tehdit yaratamadan maçı bitirdik. 10’u isabetli 14 şut. 4 ofsaytla kesilen gollük şanslar. Sıfır risk, minimum efor ve maksimum faydayla. Çok rahat oynadılar. Hiç bir rahatsızlık veremedik.

Kısa mesaj

Emre Mor üzeri Belhanda... Hiç santrforunuz olmasa daha iyi... Erencan’ın sahaya sürülmemesinin sebebi ‘ezilmesin bozulmasın’ diye herhalde... Yoksa açıklaması yok.

FANATİK