Alanya 1. bölgeden 2’ye pasla çıkıp, 2’den sonra direkt oyunla rakip kaleye gitmek istiyor. Şartlar ne olursa olsun. Fenerbahçe ise rakibin 1 ve 2. bölgelerinde birkaç boyutlu bir pres yapıyor. Takım boyu 15-20 metrede. Savunma orta sahaya diziliyor. Bu şartlarda iki hoca için de rüya gibi olanaklar vaat ediyordu maç. Fenerbahçe’nin hiç rastgele olmayan baskısı galip çıktı. Pasla başlatılan kornerlerdeki karşı baskıyı oluşturan top kapma hamleleri de çizilmişti. Özellikle sırtı dönük oyuncuya. Alanya temposunda top yapan bir ekip için bununla başa çıkmak zor. Fenerbahçe için yolunda gitmeyen 3’lüden 4’lüye dönen savunmada beklerin ofsayt çizgisini, Peres’li 3’lüye oranla daha kötü yapması oldu. Tabii Alanya da buna hazılıklıydı. Kendi sahalarından attıkları depolarla işi sağlama aldılar. Fenerbahçe çok geri koşmak zorunda kaldı. Ama ilk isabetli şutu da 78’de attırdılar.

Zidanevari seviyede....

Bütün bunları perşembeden 8 farklı oyuncuyla yapabilmek olağanüstü bir iş. Bu seviyede ve performansta oyuncuları bu rotasyona ikna etmek ise daha da zor. Biat etmek lazım derken bundan bahsediyordum. Ama açık söyleyeyim benim bünyem de hâlâ bunu sindirmiş değil. Bütün bu oyunda herkesin rolü var. Ancak Arao ve Crespo’ya özel bir parantez açmak lazım. Uyumları olağanüstüydü. Crespo, Zidanevari bir seviyedeydi.