Fenerbahçe yine bir İstanbul takımı karşısında savunma kodlarından bir süre de olsa uzaklaştı. Ümraniye ve Karagümrük’ten sonra dün 2. yarıda takım boyunu ayarlamak konusunda zaman zaman zorluk çektiler. Szalai’nin 47’de yaptığı hatayla gelen gole kadar aslında savunma planı hiç de fena işlemiyordu. Avantaja bırakılanlar dahil 6 kez rakibi ofsayta düşürmüş ve isabetli şut imkanı tanımamışlardı. Bundan sonra iş biraz değişti. 2. golde çizgiyi ve derinliği ayarlayamadılar, uzun süredir görülmemiş şekilde yakalandılar. 2 metre geriden çıkan Topalli’nin golü Jesus’u fazlasıyla sinirlendirmiş olmalı. Tabii bunda 1 dakika önce ikisi savunma ve orta sahadan olmak üzere yapılan 3 değişikliğin tam yerleşememesi de sebep.

Bolca top kaptılar

Jesus bunu seyretmedi. Crespo oyun girdi ve o baskı/savunma kodları hemen hatırlandı. İlk 45 dakika boyunca iyi işleyen oyun bu kez bir üst seviyeye çıktı. Arao-Crespo bağlantısı etrafını da zenginleştiren bir kaynak ve aynı zamanda herkesin mesafesini ayarladığı bir çapa rolü görüyor. Bu 3’lü de çok daha iyi çalışsa da 4’lüde orta saha merkezine bir ekstra oyuncu katılması demek. Ki İstanbulspor seviyesinde bir takım geriden pasla oynamaya çalıştığında bolca top kapan bir oyuna dönüşüyor. Perşembe Rennes maçından 2 gün sonra, skor 3-2’ye gelmesine rağmen hiç endişe duymadan vites artırabilmek ve rakibe nefes aldırmamak da övgüyü hak ediyor.