Köle olmamak adına seni sıkıntıya emanet etmeliydim. Sonuçları sıkıcı, hüzün ve isyan olsa bile. Ben sıkıntı içinde okudum. Aman evladım muhannete muhtaç olmasın, istedim. Fakat yanıldım. İslam coğrafyasının üzerine bir karabulut gibi çöken modern vahşet, adeta üzerimize bir cehennem gibi yağıyor. Gâh bilgisayar oyunlarıyla, gâh sinema ile gâh da savaş ve sömürü yoluyla ömür yavaş yavaş eriyip gidiyor. Gayesizlik ve hedefsizlik kendisini yiyip bitiriyor da hala farkında değil. Hayat bu suçun kefaretini bir gün ödetecek. Zamanın hızla akıp gittiğini, ölümün kendisine hızla yaklaştığının farkında değil. Ölüm acı veriyor ama ders alan yok. Hayatın ibret ve hikmetlerle dolu olduğuna kalp gözü kapalı. Zamanın saati var ama ölümün saati yoktur. Kös davulu kulağında çın çın ediyor, ama bir türlü uyanmak bilmiyor. Hayal kırıklığı peşinde koştuğunu, başı lahit ağacına değdiği zaman mı anlayacak! Ama orası dönüşü olmayan bir konaklama yeridir.

Neden anlamlı ve onurlu bir hayatın insanı olamadım? Sadece ben mi? Etrafımda, içinde yaşadığım şehir ve ülkede milyonlarca insan hep böyle. “Başıboş bir özgürlük, sahte bir insan hakları.  Bırak canım bu memleketi sen mi kurtaracaksın, elin etlisine sütlüsüne karışma. Boş ver, hayat dediğin bir şanstır, şansın varsa, her şeyin var demektir. Şansın yoksa kendini parçalamaya değmez. Zaten suyu götüren de testiyi kıran da birdir. Dünyaya bir daha gelecek değilsin ya, hayatın tadına bak” gibi zaaflar uğruna, değerler dünyamızı hayatımızdan çıkardık. Babamın, “oğlum, kapitalist seküler hayatın dayatmalarına, aldatmalarına, şeytani vesveselerine ne zaman, “Eyvallah ben bu işte yokum” diyeceksin?  Ne zaman kötü arkadaş çevresinden kurtulacaksın? Ne zaman mü’min ferasetiyle şu dünyayı değerlendireceksin? Demesi, zihnimde bir bomba etkisi yaptı, fakat yine de alışkanlıklarıma mağluptum. Kendimi temize çıkarma arzum, şeytanı daha fazla harekete geçirdi. Ta ki hayatın manevi sıkıntıları ve yıkımları beni sarmalına alıncaya kadar.

Babamın gözü hep üzerimdeydi ve yaşadığım bu hayattan rahatsızlığı her halinden belliydi. Zulme, haksızlığa uğramayı engellemek, köleliğe dur demek, şeytandan uzak durmak için oku derdi. Şerefli ve onurlu bir hayatın üyesi olmak için, büyük dedenin mezar taşını anlamak için, yeniden diriliş için, tasfiye edildiğin tarihi öğrenmek için oku! Demokrasi, insan hakları, hukukun üstünlüğü gibi söylemlerle yaşanan hayatın gerçekleri arsındaki paradoksu göresin diye oku! Lütfen uyuma. Artık söyleyeceğin bir sözün olmalı. Haydi, hemen başla zira kaybedecek zerre kadar vaktin kalmadı. Neyi Okuyayım? Önce Kur’an-ı Kerim’i ardından ya da birlikte Peygamberimizin hayatını. Başka kimleri okumamı tavsiye edersin? Buhari’yi, İbn-i Haldun’u, Seyyid Kutub’u, Mehmet Akif’i, Arif Nihat Asya’yı, Necip Fazıl’ı, Cemil Meriç’i, Sezai Karakoç’u. Sonra istediğin batı ve doğu klasiklerini. Balzac, Dostoyeviski, Kafka, Sadi Şirazi’nin Bostan ve Gülistan’ını oku, tadına doyum olmayan kitaplardır. Oku evlat! Zira popüler kültür; sanatı, estetiği, ahlâkı yok etti. Oku ki, emperyalist kültüre tav olan lümpen sınıfın kim olduğunu öğrenesin. Oku ki, “Kültür ve tarih bizi yükseltmez, aidiyet duygusu anlamlı değil, vatanımız ruy-ı zemin” diyen emperyalist kültürün mensuplarını tanıyasın. Oku ki modern yüzlü vahşi ejderhalara karşı durmasını bilesin. Oku ki bir saat içinde yağmura teslim olan ‘akıllı şehirleri’ bilesin!

Evladım! Allah, kendisi ile insan fiilleri arasındaki ilişkiyi ‘besmele’ ile anlatır. Onun için Bismillah, panzehirdir. Bismillah, kulluğun itirafıdır. Besmele bir irtibattır. Hayatın feyz ve bereketidir. Allah rahman ve rahim sıfatıyla senin eksiğini tamamlar. Ruhundaki sıkıntı ve darlığı ortadan kaldırır. Sen yeter ki Rabbine hakkıyla teslim ol. Çalış, çok çalış, fakat hırslı ve açgözlü olma. Çünkü hırs ve aç gözlülük verimliliğin, kalitenin ve mutluluğun düşmanıdır. Sakın şımarma, böbürlenme ve kibirli olma. Sabırla namazını kıl, Allah(c.c.) ile irtibatını kesme. Sen Allah’ı unutursan, O da seni unutur. Sonra da kendine kendini unutturur. O zaman da cahillerden olursun. Allah’a şirk ve ortak koşma. Anne-Babana ve yardıma muhtaç olanlara iyilik et. “Hele hele yaşlandıklarında Anne ve babana “Öf” dahi deme. Onları azarlama, onlara güzel ve tatlı söz söyle.” Son pişmanlık fayda etmez. Elindeki malını, paranı saçıp savurma, müsrif olma ancak cimri de olma. Sakın zinaya, faize, kumara, içkiye yaklaşma, fal oklarına inanma. “Allah’ın haram kıldığı canı öldürmeyin……”  “Ölçtüğünüz vakit tam ölçün, doğru bir terazi ile tartın.” (İsra 33, 35)  Emri, hayatının düsturu olsun. Kul hakkı yemeyiniz, boğazınızdan haram lokma geçmesin. Sana büyük nimetler veren Rabbine dua et. Bil ki küfür ile iman arasında ki alamet-i farika namazdır. Zaten sizin ibadetiniz yoksa neye yararsınız! Dua; ruhu azim ve kararlılıkla motive etmektir. “Bu dünya hayatımızdan başka bir hayat yoktur. Kimimiz ölürüz, kimimiz yaşarız. Ama tekrar diriltilecek değiliz. Hayat bu dünya hayatımızdır. Bizi yokluğa ancak hayatın akışı sürükler,” diyen, inkârcılardan olma. Allah (c.c): “Sonra siz, bundan sonra mutlaka öleceksiniz. Sonra siz, kıyamet gününde tekrar diriltileceksiniz” (Müminun 14-15) vaadi haktır ve gerçektir. Sakın, Allah’a eş ve ortak koşma. Sonra zalimlerden olursun. Aziz ve hâkim olan Allah’ı hamd ile an. Unutma! mutlu son takva sahiplerinindir. Şimdi sana soruyorum “Evlat Nereye?”

Vesselam