Başbakan'ın Güneydoğu'ya gitmesi DTP çevrelerini bir hayli kızdırmışa benziyor. Bu kızgınlık şehirlerde tansiyonun yükselmesiyle sonuçlandı. PKK'ya yakın kesimler, Abdullah Öcalan'ın 'bana işkence yapılıyor' açıklamasıyla bir anda sokağa döküldü. Diyarbakır'ın bazı bölgelerinde esnafı kepenkleri kapatmaya zorlayarak, bazı şehir ve ilçe merkezlerinde de izinsiz gösteri yaparak gerginliği artırma stratejilerini yürürlüğe koydular.

Son günlerde Güneydoğu'da yaşananlara bakılırsa, PKK'nın bazı şeylerden fena halde rahatsız olduğu görülebilir. Bu rahatsızlığın yansıması olarak, Güngören, Aktütün gibi eylemlerle Türkiye'nin genelinde oluşturduğu gerginliği, Güneydoğu'daki kent merkezlerine taşıyor. Yani, planlı olarak gerilimi artırıyor.

Zamanlaması da dikkat çekici. Gerilimin tırmandırılması, Türkiye'nin Ergenekon'la hesaplaşmaya, onu yargılamaya başladığı zamana denk getiriliyor. PKK, kendisinin varlık sebebi olan bir yapının çökertilmesinden bir hayli rahatsız görünüyor. Burada değerlendirmemize biraz ara verip, Neşe Düzel'in sorularını cevaplayan Avni Özgürel'i dinleyelim:

"Terör öyle bir şeydir ki, size siyaseti kontrol etme imkanı verir. Amerika'da da böyleydi bu. Amerika bir türlü siyasi karar üretemediği için Vietnam'dan paçasını uzun süre kurtaramadı. Herkes Vietnam'dan çıkılması gerektiğini biliyordu ama savaş öyle büyük ekonomik kazanç kaynağıydı ki, Vietnam işi biterse devasa kârlar da bitecekti. Bitirilemeyecek kadar büyük bir kazanç kaynağı bu terör. Yıllar önce Şam'da yaptığım röportajda Abdullah Öcalan bana, "Bu işi bitirirsem beni bitirirler" dedi. PKK, öyle tek bir kişinin... Öcalan'ın veya bir genelkurmay başkanının vereceği kararla bitecek bir iş değil. Bu işin silah tüccarları, siyasetçileri, askeri, güvenlik birimleri, dernekleri var. PKK için de bu böyle. Onun da televizyonları, yurtdışı temsilcilikleri, oradaki her Kürt'ün maaşından kestikleri paralar var. Herkes için bitirilemeyecek kadar kazançlı bir iş bu terör. Hava saldırılarında atılan her roketin kaç lira olduğunu biliyor muyuz? Bir de uyuşturucu işi var."

Biraz fazla alıntı oldu ama ifadenin önemine dayanarak hoş görmenizi diliyorum.

Türkiye son günlerde farklı bir şey yapıyor ve Kuzey Irak'taki Kürt yönetimiyle irtibata geçiyor. Onunla devlet düzeyinde ilişki kuruyor ve Kürt meselesinde Barzani'yi muhatap alıyor. Mesud Barzani, Türkiye ile duvarların yıkıldığını ve diyaloğun önünün açıldığını belirterek bu görüşmelerin sorunlara olumlu çözümler bulmak için bir başlangıç olduğunu dillendiriyor. Yani Türkiye'nin Kuzey Irak'la sorunlu olduğu birkaç meselenin diyalog ile çözüme kavuşturulacağını söylüyor.

PKK yerel seçimler için gerginliği tırmandırıyor gibi görünse de örgütü fena halde kızdıran iki olay biraz daha farklı. Birincisi; kendisinin taban bulmasında çok önemli etkenlerden biri sayılan rutin dışı uygulamaların, insan hakları ihlallerinin en büyük müsebbibi olarak gösterilen Ergenekon'un çökertilmesi. Devletin ısrarla bölgede olağanüstü hal ilan etmemesi, demokratik açılımlarla PKK'nın taban bulmasını engellemesi. İkincisi ise hükümetin Kürt meselesinde PKK'yı değil de Barzani'yi muhatap alması. PKK bundan rahatsızlığını her platformda dile getiriyor. Roj TV'ye çıkan neredeyse herkes, hükümetin büyük bir yanlış yaptığını, kendilerinin yerine Barzani'yi muhatap aldığını, bunun da çok büyük hata olduğunu söylüyor. Ahmet Türk de, "Sayın Başbakan sorunun çözümünde bizi görmezlikten gelmeye devam eden bir siyaseti ısrarla sürdürüyor. Bizi dikkate almak yerine, Barzani ve Talabani'yle görüşmeyi tercih ediyor." diyor.

Hasılı Avni Özgürel'in işaret ettiği, PKK urbası giymiş büyük terör çetesi, Güneydoğu meselesinin Barzani üzerinden çözülmesinden fena halde rahatsız. Daha doğrusu terörün bitmesinden, bitme riskinden büyük rahatsızlıklar duyuyor. Niye duyduklarını da Avni Özgürel çok güzel bir şekilde açıklıyor.

MEHMET KAMIŞ - ZAMAN

m.kamis@zaman.com.tr