Çocuklarınızla aynı evin içinde yaşıyorsunuz. Her ne kadar dikkatli olursanız olun -ki dikkatli olmayan ebeveynler var elbette- en az bir kez ona çıplak yakalanma ihtimaliniz var. Belki yazıyı okuyan kişilerden "Evet, yakalandım bile..." diye iç geçirenler vardır.

Öncelikle hemen söyleyeyim; çocuğunuz sizi çıplak görmesi dünyanın sonu değil! Kaygılanmayın! Hiç bozuntuya vermeden, doğal ve olağan bir durummuş gibi davranıp, üzerinizi giyme işinize devam edin.

Çocukların büyüme döneminde kendi bedenleriyle çevredeki diğer kişilerin bedenleri arasındaki farkları veya benzerlikleri anlamaya çalışmaya ihtiyaçları vardır.

Biz çok dikkatli davrandığımızda, onlar ya birbirlerini ya kardeşlerini veya çevrede görebilecekleri farklı kişileri gözlemlemeye başlarlar. Zihinlerinde belirgin bir merak olabilir/olmayabilir; ancak açıkta beden gördüklerinde mutlaka bakma ihtiyacı hissederler. Bakarken de kendi bedenleriyle aralarındaki farkları anlamlandırmaya çalışırlar. Hatta 3-5 yaş civarındaki çocuklar gördükleri manzarayı yorumlarlar. Onların yaptığı yorum biz ebeveynleri kaygılandırır. Oysa kaygılandırmamalı. Zira çocuğunuz "sapık" değil! Sadece olanı anlamaya ve kendi aklına denk düşen algıyla gördüklerini yorumlamaya çalışıyor o kadar!

Anne veya babayı çıplak gören çocuk, refleks olarak ilk önce üreme organlarına odaklanacaktır. Tahmin edeceğiniz gibi kendi bedeniyle annebaba bedeni arasında hissedeceği en ciddi fark orada yatar çünkü. Yukarıda söylediğim gibi sapık olduklarından değil, fark algısında en dikkat çekici bölgeler oralar olduğu için.

Sadece tesadüfen bir kez bile olsa ebeveyn bedeni gören çocuğun merakı yatışır. Sonrasında tekrar görmek için çabalamaz.

Bazı aileler, gereğinden fazla koruma yapıyor. Yani üstünü değiştirirken, çocuğunu öfkeli azarlarla oda dışına atıyor. Her giyinme ve soyunda olayında azarlanarak oda dışına atılan çocuk, bir süre sonra orada olanlar hakkında merak geliştirmeye başlıyor ve annesinin banyodan çıktığı anları kollama ihtiyacı hissedebiliyor. Dolayısıyla yanlışlıkla olsun bir kez bile görse rahatlıyor ve sonrasında kendi işine bakıyor, anne baba bedeniyle ilgilenmiyor.

Burada önemli olan noktayı anlamanız çok önemli sevgili okurlar! Kendinize ortalama dikkat edin, ama gayri ihtiyari yakalanma anlarının aslında çocuğunuzun merak duygusunu yatıştıracak önemli bir fırsat olduğunu bilerek, olayı kabusa çevirmeyin. Doğal bir durum olarak hissetmesini sağlayın. Utanmış gibi görünmeyin.

Bunun yanında sırf "çok doğal bunlar" havası estireceğiz diye sakın çocuğun yanında sürekli çıplak dolaşmayın, mahrem bölgelerinizi görmesine fırsat oluşturmayın. Onlarla birlikte banyoya girmek, birlikte yıkanmak, gereksiz çıplak ortamlar yaşatmak doğru değil. Çocukla birlikte banyoya girmeniz gerekiyorsa, mahrem bölgelerinizin kapalı olmasına özen gösterin. İşin içinde mahremiyet olduğunu hissettirmemiz gerekli.

Özetlemek gerekirse; kendimizi çocuğumuza sürekli göstermeyeceğiz. Çünkü mahremiyet önemli. Ama günün birinde doğal olarak yakalanırsak da bu durumu kaygı veya travmaya çevirmeyeceğiz. Çocuğumuzu gözetlemecilikle suçlamayacağız. Kendimizi dikkatsiz olmakla yargılamayacağız. Bu doğal yakalanmanın, doğal eğitim ve doğal merak yatıştırıcı işlevi olduğunu hatırlayıp, sakince giyinmeye devam edeceğiz.

Böylece çocuğumuza hem kendi mahremiyetimize saygı gösterilmesini öğretmiş olacağız hem de onun mahremiyetine saygımız olduğu mesajını vereceğiz. Bunun için tuvalete gidildiğinde nasıl davranmamız gerektiğini, birbirimizin odasına girerken kapıyı tıklatıp girmemiz gerektiğini, giyinip soyunurken birbirimize fırsat vermemiz gerektiğini öğreteceğiz.

Demek ki... Elimizden geldiğince dikkatli oluyorsak, doğal olaylar doğal eğitim haline dönüşecektir.

Sevgiyle kalın...

Mehtap KAYAOĞLU (Psikolojik Danışman &Psikoterapist)

0212 583 00 22 - 0533 488 06 00

mehtap.kayaoglu@yuzlesme.tv

mehtapkayaoglu@gmail.com

http://www.facebook.com/psk.mehtapkayaoglu

htttp://www.twitter.com/mehtapkayaoglu