Daha önce bu konuda birkaç yazı yazdım. Ama hala ısrarla sizlerden bu konu hakkında yazı yazmamı isteyen mesajlar geliyor. Farklı yerlerden söylemler yaparak aynı konuyu bir kez daha beyinlere kazıyalım ne dersiniz?

Öncelikle “Çocuklara yönelik istismar arttı mı? Cinsel sapkınlıklar çoğaldı mı?” sorusuna cevap vereyim: Hayır artmadı. Geçmişte neyse bu gün aynı şekilde devam ediyor. Sadece bilgilenme sürecimiz hızlandı. Bir yerde -dın olsa öbür tarafta –dan diye duyulacak kadar hızlı bir bilgilenme sürecimiz var artık. Medya da sağolsun! Nerde ne kadar çocuk istismarı varsa, taciz/tecavüz duyuyoruz hep birlikte. Özetle bir şeyin arttığı yok bence. Toplumsal bilinçlenmelerimiz arttı ve bu durumdan kurtulmanın yollarını aramaya başladık. Dolayısıyla gündemimize fazlaca geliyor.

Ne yapabiliriz?

Onları korumalıyız…

Peki ama nasıl?

Tabii ki ihmal etmeyerek, kendi kararlarını verebilen, yaşına uygun gelişim/davranış özellikleri gösterebilen sağlıklı birey olarak yetiştirerek. Gelişim sürecinde ailesi tarafından duygusal ihmale uğrayan, yeterince ilgilenilerek büyümeyen çocuklar daha fazla içine kapanık, asosyal ve çekingen kişiliğe sahip oluyor. İstismarcılar genellikle, dışarıdan bakılınca “sessiz/korkak/pısırık” görünümlü çocukları tercih ederler. Böylece istedikleri tacizi yapabilirler ve çocukta oluşacak dışavurumu daha kolay kontrol altında tutabilirler. Hiçbir istismarcı, “aklı başında/cin gibi/kendinden emin tavırları olan/dışa dönük” çocuğu tercih etmez. Bu çocukların, yaptığı sapkınlığı fark edip ailesine söylemesinden ve kendi başına bir iş gelmesinden korkar. Anlayacağınız istismarcı “sadece sapık” ama “aptal” değil…!

O zaman biz ebeveynler akıllı olacağız!

Yani…? Çocuklarımızı koruyacağız sevgili okurlar!

Nasıl mı?

Onları severek… yeterince ilgilenerek… anababalık becerilerimizi arttırarak…ailemizin güçlü yanlarını destekleyerek… birbirimize güvenerek… birimizin başına bir iş geldiğinde herkesin tek yürek olacağını hissettirerek…. Şartlar ne olursa olsun birbirimizi koruyacağımızı göstererek… böylece çocuklarımızı yapılacak cinsel ve fiziksel istismar ortamlarını evlatlarımızdan uzak tutabiliriz. Daha doğrusu yanımızda kendisine güvenerek büyüyen evladımız zorda kaldığında kendi başının çaresine bakabilecek olgunlukta yetişmiş olur. Bu bir…

İkincisine gelince… Herkes bilmeli ki çocuklara yönelik yapılan istismarın tamamı suçtur. İster duygusal olsun, ister ihmal, ister fiziksel istismar. En korunmasız, en kollanması gerekene karşı yapılan istismarın tamamında devletin çok ciddi tedbirler alması, istismarcıya yönelik yaptırım gücü yüksek tedbirler alması gerekir. İstismar yapacak kişi de bunu bilmeli, ona göre ayağını denk almalı. Çocuğu istismara uğrayan aile de bilmeli, ona göre yavrusunun hakkını güzelce aramalı.

Ve üç… Bunların dışında esas iş yine dönüp dolaşıp aileye geliyor sevgili anne/babalar… çocuklarınızı istismar/taciz konusunda çok iyi bilgilendirmek zorundasınız. Tacizin ne olduğunu yaşına uygun olarak anlatmalısınız. Kendilerini nasıl koruyacaklar, kötü niyetle yaklaşan kişiyi nasıl ayırt edecekler, birisi özel bölgelerine dokunduğunda nasıl engelleyecekler …vs. gibi.

Ayrıca “hayır” deme hakkına sahip olduklarını ve kaçabileceklerini bilecekler.

Vücutlarının özel(!) bölgelerini öğretin. Buralara kendileri ve hastalık/travma durumlarında sadece annelerinin bakabileceğini söyleyin.

İyi niyetli dokunma ile kötü niyetli dokunma arasındaki farkı yaşına uygun olacak şekilde anlatın. Yaşına uygun anlatma konusunda bilginiz yoksa bizlerden yardım alın. Biz anlatırız çocuklarınıza.

Lütfen unutmayın! İstismar/tacizin yol açtığı bedensel, zihinsel ve psikolojik bozukluklar yaşam boyu süren ruhsal sorunlara, stres bulgularına, işlevsellik yitimine, topluma yönelik özgüven sorununa ve olumsuz davranışlara dönüyor.

Bu mesele çok önemli. Sözüm meclisten dışarı, güya koruyucu uygulamalar var. Ama bireysel danışmanlık tecrübelerimden yola çıkarak söyleyeyim en iyi tedbir ailenin bilinçli olması ve çocuğunu çok iyi kollaması. Kollama derken paranoyak yaklaşımlar sergileyip, karşınıza çıkan her kişiye sapık muamelesi yapmanızı kastetmiyorum biliyorsunuz. Çocuğumuzu yeterince sevip korumak ve anlayabileceği yaşlarda uygun doz bilgileri beynine yerleştirmek. Hepsi bu.

Kendi başınıza yapabiliyorsanız harekete geçin. Bilgilendirme noktasında sorun yaşarsanız ben yardımcı olurum merak etmeyin. Sevgiler…

Psikolojik Danışman & Psikoterapist Mehtap Kayaoğlu
www.yuzlesme.tv - mehtap.kayaoglu@yuzlesme.tv - mehtapkayaoglu@gmail.com