Geçen hafta gündeme gelen çokeşliliğin yasallaşması konusuna girmeyi hiç düşünmedim aslında. Ancak sizlerden o kadar çok elektronik posta geldi ki bu konuda düşüncelerimi merak eden. “Fikri yapımızı bozmadan bu konuyu nasıl ele alabiliriz?” diye soranlara, gündemin aklıma taktıklarını madde madde sıralayayım dedim.

İlk olarak hemen söyleyeyim, Allah(cc)’dan gelen emirler için “İnandık ve itaat ettik” demekten başka şansımız yok eğer gerektiği gibi kullar olmak istiyorsak. Hal böyle olunca Kur’an’ı Kerim’de eğer değil dört, on dört evliliğe izin verilmişse hepimizin kabulü. Fakat yazacaklarım, karşısındaki herkesi aptal yerine koymaya çalışan, toplumsallıktan uzak gizli saklı meselelerine Allah’ı alet eden, pornografik nefsi zayıf olanlar içindir! Diğer okuyucularımız kendi üstlerine alınmasınlar lütfen.
Gelelim benim soru işaretlerime;

1. İslamın herhangi bir hükmü, İslam olmayan devletlerde geçerli değildir!
İnsanın kendi nefsiyle ilişkileri (buna ahlak diyoruz); insanın yaratıcısıyla ilişkileri (buna ibadet diyoruz), İslam devleti olsun olmasın tüm yeryüzü topraklarında geçerlidir. Ancak insanın kendisi dışındaki diğer insanlarla olan ilişkisi (buna muamelat diyoruz) ve devletlerarası ilişkilerini düzenleme konusundaki hükümleri için “İslam devleti” olma zorunluluğu vardır.

Çokeşlilik tartışması, inanç ve yorum itibariyle bireyseldir. Fakat resmileştirilmesi teklifi eylemselleştirmeye dönüktür ve İslam olmayan bir devlette bu teklifin yapılması, Allah’ın dinini yeterince tanımamak, emir ve yasaklar hakkında zaaf içinde olmak anlamına gelmektedir. Böyle bir şeyin teklif eden kişinin niyeti ne kadar iyi olursa olsun, eylemin kendisi cahilcedir.

2. Vakayı Kur’an’ın düşünce metodunu baz alınarak ve Peygamber(as)’ın yaşam pratiğini de işin içine katarak değerlendirdiğimizde; peygamberimizin Mekke devrinde 13 yıl boyunca Hz.Hatice’nin dışında başka kadınla evli olmadığını; eşinin vefatının ardından yaşadığı günlere “Hüzün yılı” adını verdiğini; diğer evliliklerini Medine’ye göç ettikten sonra gerçekleştirdiğini görüyoruz. Mekke döneminde akideyle (inanç) ilgili ayetlerin, Medine dönemiyse ahkamla (hüküm) ilgili ayetlerin geldiği dönemdir. Bu durum, ilk maddenin sağlaması oluyor bir anlamda.

3. Akide problemi olmayan, Allah’tan gerektiği gibi korkan insanlar bu tip çatışmaların içine düşmüyor. Eşiyle bir sorunu varsa halletme yoluna gidiyor. Çözümleyemiyorsa ayrılıyor. Başka bir insanla tekrar deneme yapıyor. Akide sorunu olan kişilerse maalesef nefsi meselelerinin/ heva ve heveslerinin esiri oluyor. Arabasının ruhsatıyla, dini ruhsatı birbirine karıştırıp nefsi sürat yapıyor!

4. Günümüzde kendisini islama nispet eden insanların (Müslüman diyemiyorum bu kişilere), nefislerine hakim olamayıp, eşlerini aldatmak, etraftaki çıtır hatunları yatağa atmak için yaptıkları düzmece/illegal nikahlarını legal hale getirmek, gerçek Müslümanların işi olmamalı!

5. Elimizi vicdanımıza koyarak olaya bakacak olursak, çok azı hariç, ikinci eş girişimlerinin çoğu, birinci eşten gizlice yapılan, düzmece iki şahit nezaretinde gerçekleştirilen, birinci eşin aptal yerine konulduğu eylemler değil mi? Kocası evleniyor, kadıncağız eşinin evlendiğini eve ansızın gelen “eski bir dost(!)” telefonuyla aylar sonra öğreniyor!

6. Etrafta maddi zorluklar nedeniyle evlenemeyen bir sürü genç varken, sonradan zenginleşen birilerinin hovardalık duygularına Allah’a bile iftira atarak Kur’an-ı alet ederek, kendi nefsini tatmin etmesinin adı ne zaman “dini ruhsat” oldu?

7. Bu insanlar “İhtiyacınızdan fazlasını infak ediniz.” ayetlerini bir türlü görmeyip, nefislerine uygun ayetleri ne kadar kolay görebiliyor. Amaç ruhsatı değerlendirmekse, infak ruhsatıyla iş yaparak fakir gençler neden evlendirilmiyor da kendileri ikişer üçer evlenip duruyor? Fabrika işçisinin, dar gelirlinin ikinci eş rüzgarına yakalandığını görmüyoruz. Varlıklı insanların ikinci eş girişimleri fazlaca. O halde iş dönüp dolaşıp maddiyata kilitleniyor! Parası olan önce arabasını, sonra karısını gözden çıkarıyor…

8. Çokeşlilik nedeniyle yıllardır ailelerle çalışıyorum. İki türlü sıkıntı var bu işte. Birinci eş olup, ikinci nedeniyle mağduriyet yaşanlar… ve ikinci/üçüncü eş olup her şeye iyi başlayıp, sonradan erkekler tarafından çocuklarıyla birlikte ortada bırakılan imam nikahı mağduru kadınlar! Her iki taraf için de zor bir durum cidden. “Erkekler dönüp dolaşıp keyfini yapıyor ama olan kadınlara ve çocuklara oluyor” diyeceğim diyemiyorum. Çünkü eninde sonunda kendileri de arada kalmışlık nedeniyle psikolojiyi bozuyor! Anlayacağınız ne birinci eş memnun, ne üzerine gelen eşler, ne de erkekler… öyleyse bu işte kim karlı çıkıyor anlayan gelsin, hepimize anlatsın!

…

Sonuçta… İslam devletinde faiz olamaz, alkol üretilemez, genelev işletilemez!
İslam olmayan ülkelerde bunlar devlet eliyle işletilir.
İslam ülkesinde bu kurumların işletilmesi teklifi ne kadar abesse, İslam olmayan ülkelerde ikinci eşin yasallaştırılması teklifi o oranda saçmadır.
İslam devleti oluruz, sistemin adaletine güveniriz, kimsenin mağduriyet yaşamayacağına dair garantimiz olur, o zaman bunları tekrar konuşuruz. Ancak şimdi değil.
Aslına bakarsanız bu çokeşlilik meselesi aklı başında Müslümanların gündemi bile değil! Kendisine eğlence/heyecan arayan insanların işi. Onların derdi çokeşlilik adı altında pornografik nefislerine tatmin nesnesi bulmak o kadar!
Akidesi iyi oturmuş bir insan, yaşadığı günlük pratiğinde neyi/nasıl talep edeceğinin, neyin Allah’ın rızasına uygun, neyin uygun olmayacağının farkındadır.
Aklını ikna, kalbini tatmin etmeyen hiçbir işe kalkışmaz.  Uyduracağı sahte ihtiyaçlarla kendisini kandırsa bile, Allah’ı kandıramayacağını gayet iyi bilir…
Sevgiler…
 
Mehtap KAYAOĞLU - Haber 7
(Psikolojik Danışman&Psikoterapist)
www.yuzlesme.tv
mehtap.kayaoglu@yuzlesme.tv
mehtapkayaoglu@gmail.com