Aslında bu prototipin etki alanı işini "acemice" yapmasından ötürü sınırlı. Çünkü savaşın aşırı politikleştirdiği hedef kitlenin kolektif hafızası dipdiri. "Dün savaş devam ederken Türk milliyetçilerine gaz veriyordun şimdi Çözüm Süreci başladı Kürt gençlerine şirinlik yapıyorsun, hadi oradan deyip" geçiyorlar.

1999'da yakalandığı gün "şanlı Türk ordusuna" methiyeler düzdükleri Öcalan'a, bugün "heval" diye seslenecek kadar ajitasyonun dibine vuran Cemaller, Çandarlar da bu ligde.

Ancak işini daha profesyonelce yapanlar var ve asıl onlar üzerinde durmak gerek. Zira bu grupta yer alanlar, gemileri yakmanın akıllıca olmadığını bildikleri için daha kurnazca yöntemlere başvuruyorlar. Dolayısıyla manipüle edecekleri kitle de daha geniş oluyor.

Çözüme karşı açık provokasyonların yanı sıra sürecin barışçı bileşenlerine yönelik manipülasyonlara başvuruyorlar örneğin. Çünkü aktörleri değersizleştirilmiş bir barış sürecinin sağlıklı bir sonuç vermesinin zor olduğunu biliyorlar.

Peki bundan kazançları ne? Organik ilişkileri mi onları bu yola zorluyor, bilemiyorum. Ancak görünen o ki, tavırlarının en belirgin motivasyonu, öznesi olmadıkları, paye alamayacakları süreçlerde bir şekilde rol kapmak. Bunun için de eski liberaller gibi kaybeden tarafa angaje olmak yerine, siyaseten doğruculuğun renksiz yaşam alanında konumlanıyorlar ve dahil edilmedikleri süreçleri sabote etmeye çalışıyorlar.

İşlerini kolaylaştıran en önemli etkenler ise, düşmanlık ettiklerinin aşağılık kompleksi ya da kullanışlı pozisyonları. Kimileri bir solcu ya da liberal tarafından adının anılmasının dayanılmaz çekiciliğine kapılıp bu tiplere prim veriyor. Kimisi ise, tavrını açık etmeye cesaret edemediği siyasi hasmına mesaj göndermek için bu gazetecilere başvuruyor. Bir ara Köşk'ten Başbakanlık'a doğru yola çıkan röportajları hatırlayın, puzzle gözünüzün önünde tamamlanacak.

Onları nasıl tanırsınız?

Aslında çok kolay. Hrant katledildiğinde ortaya atılıp "fail tahrik olmuş yalnız bir milliyetçi genç" derler. Ama bir Hrant dostu da çıkıp "Yahu ne yalnız kurdu? Örgüt olmasa bu organize suikast düzenlenebilir miydi" diye sormaz bunlara. Çünkü o da hepimizin gözlerine baka baka mahkeme önünde "Hrant'ın arkadaşı" oluvermiştir.

Devamı için tıklayın >>>