İşin stratejisine kafa yormak, asıl meseleyi ıskalamaya yol açabilir.

Başbakan, iki hafta önce kararlı bir "çözüm iradesi" sergiledi. "Bedeli ne ise ödemeye hazırım" dedi. BDP adına Aysel Tuğluk'un Taraf'ta verdiği "siyasî" karşılıktan, Kandil'in "silahlı" eylemlerine kadar, öne alınmış Nevruz'a kadar cevaplar gecikmedi. Dört gün önce "üst düzey bir hükümet yetkilisi"nin hükümete mesafeli medyaya fısıldadığı ve "strateji" adı verilen bilgiler karşılıklı adımların atıldığını gösteriyor. Devletin adres olarak gösterdiği BDP'nin "resmî" ağzından çıkan şu sözler, yoklamaların yapıldığına ve adımların atıldığına somut bir delil. "Devletin yeni stratejisi" hakkında şöyle diyor Selahattin Demirtaş: "BDP olarak rol üstlenmeye hazırız. Karşılıklı güven ortamı oluşturmak konusunda başarılı olursak, şiddetin durması konusunda da demokratik basınç yaratabiliriz."

Önce, iki tarafın olduğunu hatırlayalım: Sadece devletin değil, PKK-BDP kanadının da bir stratejisi var. İki tarafın stratejisinin de Şark siyaseti içinde şekillendiğini unutmamız lâzım. Cengiz Çandar'ın "yeni strateji"yi yorumlarken kullandığı düz mantık, bu ciddi gelişmeleri açıklamak için yeterli değil. Söylenen sözlerin lâfzî yorumları hepimizi yanıltır. Şark siyasetinin refleksleri ile, yeteri kadar Batı bilen tarafların İngiliz diplomasisinden öğrendiği strateji duygusunu birlikte değerlendirmeliyiz. Strateji, zaten bir sonuca ulaşmak için takip edilen dolambaçlı yoldur. Düz yoldan giderseniz, öngörülür hale gelirsiniz ve kaybedersiniz. Baskın yememek, karşı tarafı aldatmak ve asıl amacınızı gizlemek için dolaylı yolu, yani bir stratejiyi uygularsınız.

Yazının devamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz

 Mümtaz'er Türköne - Zaman