Onlar aldıkları emir üzerine bağladıkları bombaların pimini gösterilen hedefte patlatıyor, bunlar kararlarıyla adliye koridorlarında.

Onlar kural, sınır tanımadan cana kastediyorlar, bunlar hukuka.

Aslında yok farkları. Ha Bağdadi’nin intihar bombacıları ha kamikaze Hakimler.

Düşünebiliyor musunuz? Aldığınız kararın hukuksuz olduğunu bile bile, neticesinde önce açığa alınmak ardından büyük ihtimalle cübbenizin çıkarılması ve örgüt davasından ceza bile alma durumunuz var.

Buna rağmen kariyerinizi yakmayı, cezaevine girmeyi göze aldınız. “Haşhaşi’den, Hasan Sabbah’in emriyle Alamut kalesinden atlayan muridlerden ne farkınız var?” diye sorunca bozuluyorsunuz.

17-25 Aralık darbe girişimi gibi, iyi bir hazırlık evresinin ardından ikinci darbe girişiminiz de akim kaldı. Siz kendinizi yaktınız ama muharip gücünüz, paralel medyanız geri durmuyor.

Geri durmuyor da ne oluyor? Hiçbir şey.

Bu darbeyi de beceremediniz. Bırakıp gitmediniz de.

Zorla el çektirilmeseydiniz Allah bilir daha hangi cüreti gösterecektiniz.

Hadi siz Pensilvanya’nın emriyle yaktınız kendinizi de, kendilerini ortanın solunda, en solunda gören müttefiklerinize ne oluyor?

Onlar sizi “aklını, iradesini başkalarının emrine verenler olarak” görmüyor muydu?

Bu aşk, bu sevgi nereden geliyor.  

yazının devamı için tıklayınız