Öyle bir zamana denk geldik ki bu çağ bizlere hiçbir ayrım yapmadan insanların üzerine nasıl pervasızca bomba yağdırıldığını ve böyle bir ateş sarmalının içinde 5 yaşındaki çocukların alevler içinde yürüyerek nasıl ölüme direndiklerini canlı yayında gösteriyor. 
Sözün bittiği yerdeyiz. Tam bir lisan tutulması yaşadıklarımız...

Modern dünyanın bütün kutsalları çiğnendi, cümle değerleri yerle yeksan edildi ve dünyayı çekip çevirmek üzere tasarlanan anlı şanlı bütün kurumların beyin ölümü gerçekleşti. 

Siviller zulme uğruyor, dünya sessiz. Çocuklar vahşice katlediliyor, insanlık suspus. Kadınlar hunharca öldürülüyor, kadın dernekleri tepkisiz. Basın mensupları görevleri başında vurulup bir bir toprağa düşerken “medyaya özgürlük” naralarıyla meydanları yakıp yıkan paryaların zihinleri mahpus… 

Hastaneler, ibadethaneler ve okullar bütün dünyanın gözleri önünde bombalanıp yakılıp yıkılırken ne beyaz önlüklülerin ne dindarların ne de sözüm ona ilim çevrelerinin yeterince sözü yükselebiliyor.

Lisanlarımızın ve vicdanlarımızın dili tutulmuş durumda. 

Ne Soykırımcı Siyonist İsrail’in Gazze gibi küçücük bir karaya attığı tonlarca bombanın gümbürtüsü ne o bombalara maruz kalan masumların canhıraş çığlıkları ne de başta sosyal medya olmak üzere vicdanlarımızı rahatlatmak amacıyla sörf yaptığımız kitle iletişim araçlarının olağandışı gürültüsü dilimizdeki bu kördüğümü çözmeye yetebiliyor heyhat.

Bir ses kalabalığı var var olmasına. Hatta şimdilerde özellikle Avrupa ülkeleri arasında bu katil sürüsünü kınama hareketliliği de mevcut ama gelin görün ki kimsecikler bu modern dünya cehennemine bir bardak su dökmeye cesaret edemiyor maalesef.  
Gazze masum, Gazze yetim, Gazze tutuşmuş yanıyor.

Alevler arasında yürüyen masum Verd’lerin yürekleri kanıyor… 

Adı Verd. “Gül” demek anlamı. Tomurcuk bir gül zira henüz 5 yaşında bir çocuk Verd eş-Şeyh Halil.

Ailesiyle Fehmi el-Cercavi Okulu’na sığınmış bir çocuk Verd. Gazze şeridinin kuzeyinde sığınak olarak kullanılan bir ilim yuvası burası. Evleri bombalanmış, yurtları tarumar edilmiş yüzlerce sivile annelik eden bir hayat mektebine dönüşmüş Fehmi el-Cercavi Okulu. Siyonist İsrail, üç aylık insani ambargonun ardından Gazze şeridindeki mazlumlara yönelik saldırılarını artırdıkça artırıyor. On Emir’deki “çalmayacaksın” ve “komşunun malına göz dikmeyeceksin” ilahi ikazlarına hiç aldırmadan gasp ettikleri Filistin topraklarının tamamına sahip olma emeliyle saldırıyorlar küçücük bir karaya. Bunu kimseden gizleme kaygısı bile gütmeden hepimizin gözünün içine bakarak her fırsatta dile getiriyorlar. Bu yüzden gökten ölüm bombaları yağıyor Gazze’ye birbiri peşi sıra. 

Gazze şeridi epey zamandan beri adeta bir cehennemi andırıyor. 

Soykırımcı zalim Siyonistler, tarihte uğramış oldukları bütün sürgünlerin ve çekmiş oldukları acıların hıncını bir avuç karaya sıkışmış olan masum Filistinlilerden alıyorlar adeta.

Bu katil sürüsünün önceki günkü hedefi ise Verd ve ailesi gibi yüzlerce mazlumun sığınağı haline gelmiş Fehmi el-Cercavi Okulu oldu. 

Tomurcuk bir gül olan Verd, oradaki herkes gibi bu sığınakta hayata tutunmaya çalışıyordu. Belki bir bebek bulup belemek, belki bir dilim ekmek, belki arkadaşları ve kardeşleriyle ip atlamak, kim bilir belki de saklambaç oynamak istiyordu canı. Ne var ki kalleşçe bir saldırı gerçekleşti bu okula ve işte bu minik Verd, annesiyle birlikte 5 kardeşini kaybetti. Henüz 5 yaşındaki bir çocuktan, Verd eş-Şeyh Halil’den bahsediyorum. Cehennemin tam orta yerinde sadece aile fertlerinden koparılmakla kalmayan, oracıkta yalnız başına çırpınan, alevlerin içinde yürümek zorunda bırakılan, buna rağmen hayata sıkı sıkıya tutunmaya çalışan masum bir kelebekten…

Ateşin üzerinde yürüyen gül kokulu masum bir melek gibiydi Verd.

Korkunç bir bomba sesiyle ümitleri, hayalleri ve bütün geleceği elinden çalınmak istendi. O direndi, ümitsizliğe kapılmadı ve nihayet doğrulup ayağa kalktı. Bombanın tesiriyle sığındıkları sınıfın çatısı çökmüştü üzerlerine aniden. Sonra etraf alev topuna dönmüştü zira. 
Korkusunu yenip kahramanca yürüdü alevlerin üzerinde Verd.

Kolu yandı ama pes etmedi. O an bütün dünya canlı yayında bir mucizeye tanıklık ediyordu. Çoğu çocuk onlarca kişinin yanarak öldüğü bu korkunç saldırıdan minik Verd, alevler arasından geçerek mucize eseri kurtuldu.

Minik Verd, Filistin’de çocuk olmanın ne kadar zor olduğunu ve bu çocukların neden erken büyüdüğünü bize ibretlik bir sahneyle anlatmış oldu. İnşallah bir an önce insanlığın ölüm uykusundan uyanmasına vesile olur.

Gazze; Yüzyılın en ağır insani imtihan sahası.

600 günde 54 bin şehit, 123 bin yaralının acısına vatan olan toprak parçası. 

Daha ne kadar sürecek modern dünyanın bu cehennem sergisi? Acaba hangi babayiğit bir bardak su dökme cesareti gösterecek sivilleri yakıp kül eden bu devasa yangına?

Mürsel Gündoğdu/Haber7

murselgundogdu@gmail.com