Kimsenin beklemediği bu sonuç karşısında insanlar hayal kırıklığı yaşadı. Pusuda bekleyen ölü seviciler hariç.

Maçın sonucu elbette taraftarı çok üzdü. Ancak berabere gidip son dakikada gelen bir golle mağlup olunsaydı inanın 1-6'dan daha fazla hüzün verirdi.

KALİTE FARKI

Skor insanları aldatmamalı. Özellikle ikinci golden sonra çöken Galatasaray defansı bu sonucun sebebi oldu. Şayet ekibimiz maçın başlarındaki pozisyonları değerlendirseydi bugün belki de Galatasaray'ın galibiyetini kutluyor olacaktık.

Tabi bunların hepsi bahane... Halamın bıyığı olsaydı amcam olurdu. Zaten mesele de tam bu noktada ortaya çıkıyor. Yani kalite farkı…

Galatasaraylı oyuncular tam köşeye vuramadıkları topları kaleci Lopez'in çıkardığını düşünürken, Real Madrid'in genç transferi Isco (1992 doğumlu) topu köşeye göndererek Galatasaraylı oyunculara her şeyin şans olmadığı, bazı durumları insanın kendisinin meydana getirdiği mesajını verir gibiydi.

Rıdvan Dilmen'in maçtan önce dediği gibi. Galatasaray'ın 5-6 oyuncusu Şampiyonlar Ligi klasında iken Real Madrid'in yedekler dâhil hepsi bu kalitede. Yani ekiplerimiz bir bu kadar daha üst düzey oyuncu takviye etmeli ki bu ligde kupaya uzanacak kaliteye ulaşabilsin.

Ronaldo, Bale, Xabi Alonso gibi kaliteli kramponları olan Real Madrid bile 2002'den bu yana bırakın kupayı almayı, finale dahi çıkamıyor. Yani hayalini kurduğumuz Şampiyonlar Ligi kupasını kazanmak o kadar kolay bir iş değil.

UMUDA AÇILAN KAPI: 1-6

Sarı-kırmızılı ekibimiz yıllar evvel (1999), yine sahasında Tore Andre Flo'lu, Gianfranco Zola'lı Chelsea'ya 0-5 yenilmişti. Bu sonuç o gün için halkımızı tıpkı bugün gibi üzmüştü. Lakin bu mağlubiyet öyle bir ders olmuştu ki, Galatasaray ertesi sene oynanan Sturm Graz maçına kadar mağlubiyeti unutmuştu. Temsilcimiz Chelsea-S.Graz arasına birer adet UEFA Kupası, Süper Kupa, Türkiye Ligi ve Türkiye Kupası şampiyonluğu sıkıştırmıştı.

MİLAN, B.DORTMUND, ARSENAL, REAL MADRİD VE DİĞERLERİ

Chelsea hezimetinden sonra Hertha Berlin'i deplasmanda 1-4, Milan'ı ise sahasında 3-2 yenen Galatasaray, ardından sırasıyla Bologna, Borussia Dortmund, Mallorca, Leeds United, Arsenal, St. Gallen ve Monaco takımlarıyla mücadele etti ve rakiplerine hiç yenilmedi.

Hatta Sturm Graz'a deplasmanda yenildiğinden iç sahada yenilmezlik rekoru 20 Ekim 1999'daki Chelsea maçından 24 Eylül 2002'deki Barcelona maçına kadar sürdürdü.

Ve'l-hasıl ekibimiz 0-5'lik yenilgiden ders çıkarıp yaklaşık 1 sene içeride-dışarıda fark etmeksizin namağlup unvanını korurken, içeride ise bu unvanı 3 seneye taşımıştı. Şimdi başta yine, tıpkı o dönemdeki gibi Fatih Terim var. Tecrübeli hoca oyuncularını yeniden motive ederek bu mağlubiyeti unutturursa ışık çok da uzak değildir.

Temsilcimizin kadro kalitesi belki kupayı kazanabilecek seviyede değil ancak çeyrek ya da yarı final neden olmasın. Zaten Fatih Terim de, futbolumuzdaki karanlıkları aydınlığa çıkaran biri olarak imparator unvanını boşuna almadı.

Selametle kalın…

Müslüm Işıklar - Haber 7

muslumisiklar@gmail.com