Dün gece Varşova'da 50 bin seyirci önünde oyuncu değişikliklerinin fazlalaştığı bölüme kadar resmi maç ciddiyetinde bir karşılaşma izledik. İlk devrede istediğimiz hiçbir şeyi sahaya yansıtamadık. Futbol kopuk kopuktu. Belki rakip izin verdiği için topla fazla oynuyorduk ama üretkenlik sağlayamıyorduk. Sadece koşuyor, mücadele ediyorduk. Ama tabii bu artılar yeterli olmuyor. İkinci devre daha değişik bir görüntü sahne aldı. Yoğun baskı kurduk, etkili ataklar geliştirdik. Pozisyonlar da bulduk ve beraberliği de yakaladık ama günümüz futbolunun en önemli ilkelerinden biri olan takım savunmasını tamamen kaybettik. Geniş alanda yakalanıp rakibin kontrataklarında pozisyonlar verdik. Daha da önemlisi beraberlik golünden sonra daha kontrollü olmamız gerekirken verdiğimiz arka arkaya pozisyonlardı. En sonunda başarılı kurtarışlar yapan Mert de ikinci golü önleyemedi. Şimdi gelelim genel gözlemlerime; Montella'nın düşündüklerini, planladıklarını mantığımla bağdaştıramıyorum. Senelerdir en büyük sıkıntımız kadro istikrarsızlığı, birlikte oynama alışkanlığımız çok yetersiz. EURO 2024 öncesi son hazırlık maçı yapıyoruz, bir önceki maçtan 7 oyuncu farklı. Santrforda Semih'e görev veriyor, diğer 9 kişiyle bir kere bile oynamamış. O da zaten hiçbir şey yapamadı. Arda ve Barış Alper ön plana çıkan isimlerdi. Kerem ve Hakan da iyi mücadele ettiler. Kolektif yapısı oturmamış bir takımla Avrupa Şampiyonası'nda en büyük gücümüz taraftar desteği ve hırsımız olacaktır.