İki yıl önce Ramazan Bayramı arefesinde. Ankara'da yakın dostum Yavuz Selim Araz’a uğramıştım. Üzgündü. Çünkü annesi vefat etmişti.

Taziye ve dualardan sonra yola koyulma vaktim gelmişti. Müsaade istedim gitmek için. Yavuz beyin oğlu,

- "Orhan Abi, Ben de sizinle gelebilir miyim?" dedi.

Yeğenim olmasının sebebiyle bu istek garip gelmedi ama zamanlama garipti; bayram! Ardından Yavuz Bey kızının da gidebileceği söyledi.

Şaşırmadım desem yalan olur. Arefe günü niçin çocuklar evlerinde değilde bizlerle olacaktı. Merakla sebebi sordum, Yavuz Beye.

- "Hocam bizde cenazeden sonraki ilk bayram, KARA BAYRAMDIR. O bayramda bayram yapılmaz, taziyeler alınır" dedi.

Buraya kadar "ee ne var?" diyebilirsiniz. Bizi ilgilendiren esas olay Yavuz Bey Vanlı.

Hafta sonu bizler Kurban Bayramını kutlarken Vanlı din kardeşlerimiz, töreleri gereği KARA BAYRAMLARINI taziyelerle geçirecekler.

Van’da üzüntü çok. Dert çok. En kötüsü de Kurban Bayramı gibi bir bayramı yasla geçirecek olmaları.

Vanlı kardeşlerim, acınız anlamak münkün olmayabilir ama yine de bilin bizler sizin bu KARA BAYRAMINIZDA dualarımızla  yanınızdayız.

Sizlerin önce ölülerinize rahmet, yaralılarınıza acil şifa, geride kalanlara da Allah’tan sabır diliyorum. Taziyelerimizi ve bayram tebriklerimizi kabul edin.

Bayram için yazılacak çok şey var ama bu bayram ölen din kardeşlerimizin bizlerde açtığı o derin yaralar varken, insanın pek bir şey yazası gelmiyor.

O yüzden fazla bir şey yazmak istemiyorum.

Tüm İslam Aleminin, yurdumun ve kara bayram da olan Vanlıların bayramını kutlar Müslümanlara hayırlara vesile olmasını Yüce Alah’tan niyaz ederim.

Saygı ve sevgilerimle.

Orhan Çınar - Haber 7
orhancinar01@gmail.com