Birkaç yazıdır liberalizm ve liberaller üzerine yazıyorum... Kendini liberal diye tanımlayan kimilerinin faşizan bir çizgiye kayabilmesinin temelleri üzerinde duruyorum...Bu faşizanlığa kayış örneklerinden biri de Cüneyt Ülsever... Ülsever’in Vatan gazetesinden Mine Şenocaklı’ya verdiği söyleşi de ifade ettiğimiz faşizanlığı net bir biçimde örnekliyor...

Cüneyt Ülsever’in liberal-demokrat bir bakış açısına sahip olmadığı çok açık. Ülsever’in liberal olduğunu onaylayacak olan, Ülsever’le fikirdaş olan tek merci de LDP adındaki parti. LDP de Türkiye’nin liberal entelektüelleri nazarında hiçbir anlam ve önemi olmayan bir kurum. Aslında kurum bile ne kadar denir, o da net değil... Liberal Demokrat Parti adıyla resmî faaliyette olan bu oluşumun “Kırda mı gerilla olalım, şehirde mi?” diye kendi içinde kavga edip, daha da küçük fraksiyonlara bölünen ufak Marksist-Leninist örgütlerden bir farkı yok! Bir parti kendi adına liberal deyince, otomatikman öyle olmuyor... Biliyorsunuz Rusya’da da bir Liberal Demokrat Parti var, başında da faşist lider Jirinovski... Türk LDP’si de görüldüğü kadarıyla bu çizgiye çok uzak değil. Kürt meselesinde faşizan tavırlar alan, AKP’ye karşı statüko yandaşı bir görüntü veren, postalların gölgesinde “liberal” olmaya kalkan bir parti bu... Ancak kendi zihniyetine yakın olan Cüneyt Ülsever’den destek alabiliyor... Körler sağırlar birbirini ağırlar durumu var kısacası... LDP, Türkiye’de sahici anlamda liberal-demokrat düşüncenin gelişmesine bir katkı yapmak istiyorsa, işe bu seçimlerin ardından kendini feshetmekle başlamalı!! Besim Tibuk anlamlı bir hareket yapmak istiyorsa, eski arkadaşlarına söylesin de şu lüzumsuz parti liberal-demokrat ismine daha fazla zarar vermesin!!

Ülsever ve LDP gibi bir örneklerin Kemalizmin anaforuna girmesinin zihinsel sebeplerine eğilmek gerekiyor... Daha evvel de Türkiye’de kendini liberal olarak adlandırılan hareketler bu anafora kapılmışlardı... Hem Hür Fikirler hareketi ve Ahmet Emin Yalman, hem de Forum dergisi hareketi ve Aydın Yalçın Kemalizmin varyantında olan entelektüel oluşumlar olarak tarihe geçtiler... Liberal değerler adına yola çıkan bu hareketlerin de Kemalist zihniyete kapılanmalarının temel sebebi iki yazı önce bahsettiğim modernist yanılgı ile birebir alakalıydı... Seküler/modern bir zihniyet yapısını ve yaşam tarzını insanlığın geleceği en üstün nokta olarak kabul etmeleri ve İslami referanslı bir yaşam tarzı ve dünya algılamasını içten içe “ilkel” bulmaları temel sakatlıktı... Aşağı bir kategoride telakki ettikleri İslami yaşam tarzına sahip insanları her an potansiyel tehdit olarak görüyorlardı. İşte o sebeple yukarıda bahsettiğim “liberal” fikir adamları egemen Türk devlet zihniyetinin yanında saf tutmuşlardı...

Bugün Ülsever ve LDP örneğinde de benzeri tablo tekrarlanıyor... Kendini üstün sayarak, diğer kesimlere özgürlüğü lutfeden, kendini diğer kesimlerle eşit saymayan problemli bir zihniyet yapısına sahip bu çakma-liberallerin nasıl faşizan bir kafa yapısına sahip oldukları şimdi ayan beyan ortaya çıkıyor... Bu zihniyetin eşit yurttaşlık ve o bağlamdan hareket eden bir özgürlük tasavvuru yok... Kendi iç dünyalarında “ilkel” olarak kabul ettikleri kesimlere olan “hoşgörü”leri şarta bağlı... Tıpkı Avrupa Müslümanlarına karşı faşizanlaşan kimi Batılı “liberal”lerin “Hoşgörüyoruz çünkü ileride modernleşip,uygarlaşacaklar” düşüncesi gibi... Bu sakat zihniyetin faşizanlaşması kaçınılmaz bir durum. İşte Ülsever’de de bunu görüyoruz... AKP ve İslami kesime de “hoşgörü”sü böyle bir gayrı-ahlaki şarta sahipti Ülsever’in... 1 Mart tezkeresi olayından itibaren de AKP’ye tavır almaya başladı. Oysa 1 Mart tezkeresine yönelik Ülsever ve o zihniyettekilerin tavrı liberal-demokrat dünya görüşü açısından utanç vericiydi... Demin bahsettiğimiz modernist yanılgı, ABD’nin Irak işgalinde de militarizmi onaylayan vicdansız bir yola sevketti bu tip bir çakma-liberal zihniyeti...

Şenocaklı’ya verdiği söyleşide de bu problemli çizgisini devam ettiriyor Ülsever... Temelsiz ve kasıtlı paranoyalar üreterek, bir askerî darbe ortamının yaratılmasını isteyen Ergenekon zihniyetinin yanına kapağı atıyor... Şükür ki Türkiye liberalleri açısından durum geçmişte olduğu gibi değil... Ahlaken sakat bu düşünce çizgisine itibar eden hemen hemen kimse yok... Bu ülkenin liberalleri geçmişte solun düştüğü yanılgıya düşmemeli ve asla cemaatçi davranmamalı... Ülsever ve Tibuk benzeri kendine liberal diyen faşizan isimlere asla sahip çıkmamalı... Bilakis, en ağır dille de önce liberaller tarafından eleştirilmeli bu problemli isimler... Sen, ben, bizim oğlan liberalliği tipi cemaatçi hastalıklara kapılmamalı Türkiye’nin liberal-demokratları... Yoksa liberalizm geçmişte olduğu gibi bir kez daha sistem tarafından iğfal edilir... Türkiye solunun hikâyesi liberaller için ibrettir...

Rasim Ozan Kütahyalı - Taraf
rasimozan@derindusunce.org