DEM’in İmralı temasları neticelendiğinde PKK’nın silah bırakması gerektiği toplumsal bir beklentiye dönüştü. Sanıyorum büyük çoğunluk bu konuda hemfikir. 

“Terörsüz Türkiye” diye sloganlaşan politik hedefe ulaşmak için Türkiye’nin komşularında da terör yapılanmasının sonlanması gerekiyor. Zira, Türkiye’ye sirayet eden terörün merkez üssü Irak, Suriye hatta İran toprakları. “Son terörist etkisiz hale getirilinceye kadar mücadelemiz devam edecek” kararlılığının yurt içinde önemli bir başarıya ulaştığını söyleyebiliriz. Ancak bataklık şimdi Türkiye coğrafyasının dışında. Bataklığı kurutmadan rahat uyumak ise mümkün değil. 

Türkiye’nin kırmızı çizgileri belli. 

Hani “PKK kendini lağvetsin” deniyor ya! İşte o mesele sadece Kandil Dağı’ndakileri kapsamıyor. 

Irak ve Suriye coğrafyasında Batı’nın verdiği akılla harf oyununa başvuran ve sözde PKK’dan ayrıymış gibi göstermek istenilen her türlü yapılanmayı kapsıyor. PYD/SDG gibi yapılanmalar PKK ile birlikte ‘aynı teknenin hamuru’. Türkiye’nin tezi böyle. O vakit “Terörsüz Türkiye” hedefiyle bir el uzatılıyorsa aklımızla alay etmeksizin bu yapılar derhal silah bırakmalı. 

Özellikle Suriye’nin bütünlüğü korunacak ve bir istikrar sağlanacaksa, merkezi hükümet dışındaki tüm milis grupların silahlarını teslim etmesi ve yabancı militanların Suriye’yi terk etmesi isteniyor. Bunlar aynı zamanda Türkiye’nin talepleri. Bu talepler Dışişleri Bakanı Hakan Fidan tarafından en net şekliyle paylaşıldı.

Suriye hükümeti ile mutabakat muhtırasına imza atan Mazlum Abdi yeni bir macera peşinde. Abdi’nin organizatörlüğünde “Kürt Ulusal Kongresi” adıyla Kamışlı’da yapılan toplantıya uluslararası bir misyon yüklendi. ABD, İngiltere, Fransa ve Hollanda gibi ülkelerin gözlemci göndermesi, konferansın hangi iradenin kontrolü altında yapıldığını gösteriyor.

Konferanstaki konuşmalarda dile getirilen birçok talep var. Örneğin, il sınırlarının yeniden düzenlenmesi gibi. Diğer konular bir tarafa, bana göre iki önemli siyasal hedefe odaklanıldığı görülüyor. 

Bunlardan biri Suriye’deki PYD ile Irak’taki Barzani ve Talabani gibi grupları bir çatı altında toplamak. Hedef birliğini sağlayacak bir platformu işlevsel hale getirmek. 

Diğer hedef ise, “adem-i merkeziyetçi” modeli anayasal bir sistem olarak yeni Suriye rejiminin parçası haline getirmek. Model ile elde edilmek istenen şey PYD’nin özerk bir yapı olarak tanınması. Oysa bu talep ABD helikopteri ile Şam’a götürülen Mazlum Abdi’nin, el-Şara ile altına imza attığı mutabakat metninin hükümlerine aykırı. Nitekim el-Şara’nın sert çıkışını bu anlamda kayda düşmek lazım. 

Yaşanan gelişmelerden ne anlamalıyız?

“Kürt Ulusal Konseyi” adı altında Batı’nın desteği ile bir araya getirilen gruplar üzerinden, Kürt halkının ortak talebi denilmek suretiyle Suriye’de özerk bir yapı kurulmak isteniyor. Suriye’de daha büyük bir siyasal hedefi gerçekleştirme ideali için Kandil’e sıkışmış görünen PKK gözden çıkarılabilir. Bu durum Türkiye’de de pozitif karşılanır. En üst çatı olarak kurulan KCK varlığını sürdürdükçe örgüt isimlerinin ne olduğunun bir önemi yok. Mazlum Abdi’nin konuşmasında KCK’ya yaptığı teşekkürü ‘laf ola beri gele’ bir teşekkür olarak görmemeli. 

Henüz devlet yapılanmasını tam olarak sağlayamamış ve topraklarının neredeyse yüzde 40’ını kontrol edebilen Suriye hükümeti uluslararası camiada meşruiyet arayışını sürdürürken Batı tarafından önüne PYD/SDG’nin talep dosyası konulabilir. Bu İsrail’in en öncelikli beklentisidir. Dürziler ile araya tampon bölge koyan ve Şam’a 20 km yaklaşan İsrail, özerk PYD bölgesiyle doğrudan bağlantı kurma yani ‘Davut Koridoru’nugerçekleştirme hayalinden kopmuş değil. ABD’nin başını çektiği Batı Bloku’nun çabasını, İsrail’in güvenliğini sağlamaya yönelik bir aksiyon olarak görmeli. 

Bu hedef gerçekleşir mi bilmiyoruz. Şimdilik zor gibi.

Şayet gerçekleşirse uzun vadeli ikinci bir hedef peşi sıra devreye girecek. Sonraki adım, Irak’ta varolan, Suriye’de ise kurulması hedeflenen özerk yapıları süreç içinde birleştirme politikası. Bu hayalin “arz-ı mevud” olarak planlanan bir proje olduğunu söylememe gerek yoktur herhalde. Şimdilik Kamışlı’daki buluşmayı tarihi bir dönüm olarak vurguladıklarını belirtmiş olayım. 

Bölgedeki gelişmelerin çok sıkı takip edilmesi lazım. Konjonktürü avantaja çevirmek isteyen ve Batı-İsrail ittifakından güç alan yapılar, Türkiye’nin tezlerine kulağını tıkamış durumda yol almak istiyor. 

O sebeple Hakan Fidan’ın son olarak yaptığı ‘Suriye’deki teröre karşı kararlılık uyarısı’ rastgele değil. 

Yeni Akit