Diyarbakır Sur’da Kurşunlu Camii’nin önündeyiz. 

Girişe yakın bir yerde patlamamış bir el yapımı bomba öylece duruyor. Duvarlarda kurşunların izleri. Tarihi camide tahribat çok büyük. Yangının bıraktığı izler içimizi sızlatıyor. Tüm kutsallar yere savrulmuş. Kuytu bir yerde sünger yatak. Kolilerin içinde muhtelif konserveler. 

Her şey tüm sıcaklığını koruyor. Çatışmalar yeni bitmiş. Güvenlik güçleri PKK’lı teröristleri temizlemek için kahramanca bir operasyon yürütmüşler. Kurşunlu Camii’ne gelince durmuşlar. Tarihi camiye doğru kurşun sıkmak istememişler. Teröristler bu duyguyu biliyor. Terörün hiçbir kutsal tanımadığının bir örneği Kurşunlu Camii. Sonunda cami içinde de olsa teröristler tek tek avlanmış.

Oradan daha ileriye gidip tahribatın boyutunu görmek istedik. Yeniden inşa ve onarım için tespitler yapmak istiyoruz. Bizi koruyan özel tim ekibi daha ilerinin riskli olduğunu söylüyor. 

Türkiye’nin samimi bir niyetle yola çıktığı “Açılım Süreci” PKK’ya kenardan sufle veren dış güçlerin telkini ile neticeye ulaşamamıştı.  Ardından başlayan “Çukur Eylemleri” ile yukarıda anlattığım vahşet sahnelendi. Meşru siyasal zemine değil çatışmaya gaz veren bir siyasi uzantı ve tüm bunlara sınırsız destek veren bir Batı bloku. 

Çukur Eylemleri’nin açtığı hasarı devlet onardı. Yıkılanları yeniden yaptı. Sur bölgesi tarihi bir restorasyonla yenilendi. Kurşunlu Camii ve terörün yıktığı tüm camiler ihya edilerek yeniden ibadete açıldı. Şimdi bu bölge yoğun bir ziyaretçi akınına sahne oluyor. Diyarbakır’la birlikte yedi bölge adeta yeniden inşa edildi. 

Dün PKK fesih kararını açıkladı. 

Doğrusu PKK’nın kendini feshe götüreceğine dair kuşkularım vardı. Uzatılan eli sürekli ısıran bir gelenek varken bu kuşkuyu insan üzerinden atamıyor. Üstelik ABD ve İsrail’in Kürt kimliğini istismar politikaları değişmemişken... 

PKK’nın fesih kararı kim ne derse desin önemli bir adımdır. PKK’yı bu noktaya getiren ise Türkiye’nin gücüdür. 

Çelik bir yumruk misali teröristlerin başına inen, kahramanca mücadele eden, bu uğurda şehit ve gaziler veren güvenlik güçlerimizin başarısıdır. 

Yerli ve milli savunma sanayide gelinen seviye PKK’ya sahada hareket etme imkanı bırakmadı.  

Diğer yandan Türkiye’nin siyasi ve askeri gücü bölgede istikrarsızlığı besleyen harici güçleri dengelemiştir. Güçlünün yanında olmaya meyilli olan bölge sosyolojisi gittikçe artan tesiri nedeniyle Türkiye’nin yanında olmak zorunda kalmıştır.

Sizce İsrail PKK’nın silah bırakmasını ister miydi?

Ya da PKK’yı bir aparat olarak kullanan Batılı ülkeler ister miydi?

Terörden vazgeçme ve silah bırakmaya yönelik her girişimi baltaladılar. Bu defa öyle olmadı. Aynı etkiyi artık oluşturamadıkları görülüyor. Neredeyse 50 yıldır terörü yöntem olarak seçen PKK gördü ki, “bu işin sonu yok”. Terörist başı Öcalan; “PKK’nın anlam yoksunu ve kendini aşırı tekrar” sarmalına girdiğini söyleyerek fitili ateşledi. 

PKK’nın fesih kararı her şeyin bittiği anlamına gelmiyor. Sahadaki gelişmeleri görmek lazım. Silahlar teslim edilecek mi? Teslim edilecek silahlar MİT’in elinde bulunan envanteri karşılayacak mı? PKK’nın Suriye kanadı olan PYD/SDG’nin tutumu ne olacak?

Feshi baltalayacak girişimlere karşı soğukkanlı olunmalı. PKK içinde farklı yollara soyunan alt gruplar çıkabilir. Uyuşturucu ticaretinden elde edilen vurgunu sürdürmek isteyenler olabilir. Avrupa’daki oluşum yeni maceralara sürüklenebilir. PKK gibi bir aparatın elden çıkmasını istemeyen bazı dış güçler yeni oluşumlara çanak tutabilir.

Yarım asrın sonunda geldiğimiz yer burası. Bir hiç uğruna PKK’nın terörize ettiği on binlerce gencin hayatının kararması ve binlerce ailenin evlat acısı yaşaması insanın yüreğini sızlatıyor. 

Yeni acıların yaşanmaması için umarız sürecin başına bir trafik kazası gelmez.

Yeni Akit