Konuşulanlar şöyle;

Topuklu Efe idi, Topuklayan Efe oldu. 

Soruşturma dosyalarından kurtulmak için AK Parti’ye girdi.

CHP’nin oylarıyla seçildi, aldığı oylar haram olsun. 

İktidara satıldı, siyasi ahlak yoksunu vs…

Yukarıda özetlediklerim CHP adına yapılan suçlamalar. 

Yazmayı kalem adabına uygun bulmadığım daha ne laflar… 

Oysa bir süre önce İYİ Parti’den istifa ederek CHP’ye geçişlerin henüz mürekkebi kurumamışken…

Özlem Çerçioğlu, dün övgüler dizilen bir belediye başkanıydı şimdi öfkenin odağı oldu. Düne kadar dürüsttü, namusluydu şimdi soruşturma dosyalarıyla suçladıkları bir isim.

CHP’nin yerinde olsam Çerçioğlu’nun AK Parti’ye geçişini farklı bir perspektiften değerlendirmeye çalışırdım. 

Ömrünü CHP siyaseti içinde geçirmiş, Aydın gibi bir ilin Belediye Başkanı nasıl olur da partisi ile yollarını ayırır?

Altında yatan gerçek sebepler nelerdir? 

CHP içinde nasıl bir motivasyon sorunu oluştu? 

Mevcut yönetim ile CHP’nin politik geleceği açısından umut vaad etmeyen bir tablo mu görülüyor? 

Ben olsam ‘istediğini söyleyenin istemediğini işiteceği’ ifadeler yerine bu soruların cevabını arardım. Öfke ateşini harlamazdım.

Kılıçdaroğlu sonrası, CHP Genel Merkezi’nde bir otorite sorunu gözleniyor. Bir ara; “CHP’nin patronu Özel mi yoksa İmamoğlu mu?” tartışması ciddi bir karşılık buldu!

Formel olmayan bu yönetim biçimi CHP siyasetine negatif yansıyor. Sizce İmamoğlu’nun belirleyiciliği diğer belediye başkanlarını rahatsız etmemiş midir? Dikkat ediyor musunuz, CHP yönetimi ile Belediye Başkanları arasında negatif içerikler gündem oluyor. Cumhurbaşkanı adaylığında CHP bünyesinin Mansur Yavaş’ı içine sindiremediği konusu halen tartışılıyorsa… Yavaş ne yaparsa yapsın CHP’ye yar olamıyorsa... Bu serüveni izleyin ne demek istediğimi anlarsınız.

Ya İzmir’de yaşananlar. O da başka bir hikaye. 

Demem o ki, CHP’de belediyelerle ilgili bir siyasal duruş ve iletişim sorunu kendini gösteriyor.  

AK Parti boyutuna gelecek olursak…

İki dönemdir AK Parti’ye belediye başkanlarından önemli sayıda geçiş var. 

2019-2024 döneminde 48 belediye başkanı AK Parti’ye geçiş yaptı. 

Seçimlerde bazı kayıplar yaşamasına rağmen son dönemde de AK Parti’ye geçiş yapan belediye sayısı 61’i buldu. AK Parti şu an 599 belediyeye sahip. 

Diğer partilerden AK Parti’ye katılımların da doğru analizini yapmak lazım. Muhalefetin yaptığı gibi bu geçişleri “dosyaları var” suçlamasıyla izah etmek mantıklı değil. Gerçekçi olalım, iktidar partisinde birtakım imkanlara ulaşacağını düşünenler olabilir. Oysa İller Bankası tarafından paylar parti gözetmeksizin tüm belediyelere mevzuat çerçevesinde eşit dağıtılıyor. Oradan bakacak olursak en büyük kaynaklar İstanbul, Ankara, İzmir gibi CHP yönetimindeki illere gidiyor. 

Geçişler konusunda AK Parti’de bir filtrenin işlemediğini söylemeyiz. Katılım için el altından haber ulaştıran ama AK Parti tarafından soğuk durulan bazı belediye başkanlarının söylentisi bana kadar ulaşmışsa muhtemelen CHP yönetimine de ulaşmıştır. 

Özlem Çerçioğlu’nun geçişi de gösterdi ki hizmet edecek en kurumsal yapı olarak AK Parti görülüyor. AK Parti şehir hizmetleri açısından umut vaad eden siyaset çizgisini muhafaza ediyor. Her türlü mahfilde dillendirilen “hizmet ve eser siyaseti” söylemi şehirlerine hizmet etmeyi önceleyen belediye başkanlarında mâkes buluyor. “Hizmet ve eser üretme” yarışına dayalı oluşan muhitte yer almayı tercih ediyorlar.

AK Parti Yerel Yönetimler Başkanlığı’nda öteden beri hep duayen isimler görev aldı. Çok sağlam bir bilgi işlem ve raporlama alt yapısı var. İstanbul beyefendisi kişiliği ile Yerel Yönetimler Başkanı Mustafa Demir ve diğer başkan yardımcıları şehir şehir, ilçe ilçe ziyaretler yapıyor. Belediyelerin hizmetleri tek tek masaya yatırılıyor, saha analizleri ve eğitici toplantılar yapılıyor. Geçiş yapan belediye başkanları bu sistemli yapı içinde başarılı olabileceklerini düşünüyor. Popüler siyasal söylemler bir yana, arka tarafta işleyen bu sistemi görmek lazım.

CHP, “Özlem Çerçioğlu’nun AK Parti’ye geçişinden doğru neticeler çıkarır mı?” bilmiyoruz. Biz, Ege’nin incisi Aydın için hayırlı olmasını dilemekle yetinelim.

Refik Tuzcuoğlu / Yeni Akit Gazetesi