Hemen baştan belirteyim kesinlikle Andorra maçı böyle olmamalıydı. Hanesi sıfırlarla dolu bir takım karşısında milli takımımız Macaristan maçını düşünüp yıldızlarını riske etmemeliydi. Ama ne var ki, grubunda oynadığı maçlarda asıl rekabeti yapacağı takımlara kaybetmiş, Dünya Kupası'na katılmayı rakiplerinin birbirleri ile oynayacağı maçlara endekslemiş bir Türkiye, Andorra maçını mutlak kazanmalıydı. İşte bu nedenle Abdullah Avcı, Andorra gibi sıfır çeken bir takıma karşı yıldızlarını sahaya sürdü.

Andorra-Türkiye maçının özeti Türkiye'nin şu anki futbolu ile Andorra'dan bir üst gömlek fazla olduğunun göstergesiydi. Takımın yıldızları inisiyatif almamış olsa kafa kafaya gidecek bir maç seyredecektik. Ve korkarım ki, bu maçta ya kazara bir gol olacak, ya da karşılaşma golsüz bitecekti. Selçuk'un serbest vuruşu, Arda'nın bocalaya bocalaya büyük bir hırsla topu rakip kale sahasına taşıması olmasa Türkiye golü bulamaycaktı. 

Oysa rakip top yapamayan, sadece ayağındaki topu rakip sahaya uzun vuruşlarla gönderebilen bir futbolu sergileyebiliyordu. Bu takım karşısında bol pas trafiği yapan, sık sık şut atan, kanatları ve verkaç organizayonlarını üst düzeyde yapabilen bir milli takım göremedik. 

Açıkça sormak istiyorum, Andorra karşısında bunları yapamıyorsan kime karşı bu futbolu sergileyeceksin.

Katılmadığım bir hususta Andorra'nın futbolunun ne olduğunu anlayamadığımız için sahada şaşırmış olduğumuz. Andorra'nın futbolunun ne olduğunu çözemeyen varsa asıl o fikirlere şaşırmak gerek. Maç boyunca uzun toptan başka bir şey yapamayan bir takımın futbolunu çözemedik demek, ne demek. İşte ben bunu anlayamıyorum.

Dün gece rakip ilk golünü atabilirdi. Kalecimiz Onur'un burnunun dibine kadar gelip topu üstten auta yollama becerisini göstermeslerdi. İkinci bir San Marino vakasını yaşayacaktık. Ne var ki ucuz atlattık. Andorra gibi zayıf mı zayıf bir rakip karşısında milli takımın bu kadar kolay pozisyon veren bir görünümde olmaması gerekiyordu ama oldu. Rakip adeta Türkiye'yi gözüne kestirmiş ve ben bu takıma gol atarım diyor o cesareti gösteriyordu. Bu cesareti rakibe veren biziz. Maçın başında topu rakip sahaya yıkıp golü erken bulsaydık ne rakip bu cesareti bulur ne de biz averaj hesapları düşüncesinde olurduk. 

Yıldız oyuncular konusuna gelince. Dün gördük ki, bu milli takımı ancak yıldızları sırtlayabilir. Arda terinin son damlasına kadar mücade eder, Selçuk kafasını iyi çalıştırır, Burak gol vuruşlarını isabetli yaparsa Milli Takım ancak o zaman maça ortak olur ve galibiyeti görebilir. Aksi takdirde rakip her kim olursa olsun, mücadele etmediğimiz zaman kaybetmeye mahkumuz. Çünkü Türkiye'nin futbol olarak sahaya ne koyduğu hala anlaşılabilmiş değil ve 90 dakika boyunca oyununda tutarlılık yok. Dün, Andorra karşısında yıldızlarını sahaya sürmeden galip gelebilen bir milli takım görebilmeyi çok arzulardım. Farklı oyuncularımızı da görmüş olurduk. Ne yazkki bu güçte ve kuvvette değiliz. Yıldızlarımız bu maçta kart cezalısı durumuna düşebilir ya da sakatlanabilirlerdi. 

Bu nedenle Abdullah Avcı'nın, Andorra'dan bir gömlek üstün konumda olan futbolumuzu biran önce daha iyi bir düzeye taşıyacak hamleler yapması gerekmektedir. Eğri oturup doğru konuşmak gerekirse bu oyun mantalitesi ile milli takımın bir yerlere varabilmesi hayal... Hayal peşine koşacağımıza elimizdeki oyuncuların kalitesini önplana çıkartacak mantaliteyi sahaya yansıtabilecek düşüncede bir yapının daha gerçekçi olacağını düşünüyorum. 

Bu yapı Abdullah Hoca ile sağlanabilir mi diye düşündüğümde ise kendime "hayal kurma" diyorum.

Seçkin Çakır- Haber 7

seckincakir52@hotmail.com