Bir Maçla Hem Göğe Hem Yere…

Futbol bilgimiz bu kadar işte. Bizler bir maçla insanları göklere çıkartırken yine bir maçla aynı kişileri yerin dibine  sokmayı  çok iyi biliriz. Havalimanında yüzlerce kişinin omuzlara alıp kulüp tesislerine getirildiğini çok iyi hatırlar aynı kişinin havaalanından sessiz sedasız tek başına gidişini de çok iyi biliriz. Alınan bir galibiyetle bitti bu iş, en büyük biziz demeyi, peşinden gelen bir mağlubiyetle yeter artık bitsin bu cefa demeyi de çok iyi biliriz. Günü birlik zaferlerin adamlarıyızdır biz. Dönüp koskoca mazilere baktığımızda hep bu günü birlik zaferleri yad ederiz. Oysa oturup bir düşünmeyiz. Sistemimiz nedir, planımız nedir, bundan 20-30 yıl sonra takım oyunlarında nerelerde olabileceğimizin planlarını bir türlü yapmayı z biz.

Adı  Mesut Olsun da Almanya Forması Giysin

Altyapı denen fabrika adıyla kalır bizde. Temelleri atılır ama bir türlü ihraç vermez. Ne iç pazara ve ne de dış pazara. Aradan bir iki isim kaçarsa en büyük mutluluktur bizim için. Adı Mesut olsun da Almanya forması giysin yeter bize.   Geçeriz televizyonun başına Mesut'un  Real formasıyla atacağı iki pasa 90 dakika kilitlenir kalırız. Arda'yı izleriz. A.Madrid adına asist yapsın ya da fileleri havalandırsın diye. Ama önce o Arda'yla Şampiyonlar ligi ya da ya da Milli takımla Avrupa Şampiyonluğu kupasını kaldırırken göremeyiz kendimizi. Hep başka adlarda başka formalarda mutluluk arar buluruz. Alex için gemileri yakar, heykeller yapar Aykut'a  ise kapıyı gösteririz.  

Bir  El Arıyorum Sihirli Bir El

Oysa her zaman dile getirdiğim, her fırsatta söylemeye çalıştığım olmazsa olmazımız var bizim. Yıl 2012, 2013'e çeyrek var. Var var olmasına da bizler de hala bir okul ligi, kolej ligi yok. Yeni yeni yapılan okullarımızda kapalı spon salonları, futbol sahaları, atletizm pistleri yok. Bu gençler bu enerjilerini okul koridorlarına sınıflarda sıra aralarında harcamaya devam ediyor. Genç nüfusumuz en dinamik nüfus bizim. Doğal olarak dinamik bir nesle sahibiz. Ne var ki hala bu dinamik nüfusu doğru kanalize ve organize edemiyoruz.   Zamanında milli takımlarda yeralmış, alanında başarılı olmuş insanları okullarımıza kazandıramıyoruz. Bu insanların tecrübelerini öğrencilere yansıtmalarını sağlayamıyoruz. Gençlerimize takım ruhu aşılayıp onları bir arada müsabakalara sokamıyoruz.

Evet, bir el arıyorum.  Sihirli bir el. Geleceğimize ve gençliğimize dokunacak sihirli bir el. Var mı bir babayiğit çıksın ortaya ve dokunsun. Dokunsun ki,  bu eziyet ve işkence bir son bulsun artık.

Seçkin Çakır- Haber 7

seckincakir52@hotmail.com

twitter.com/scknckr