emlekette olan biten onca siyasi gelişme karşısında susup misafirimle sohbetimi köşeme aktarmaya devam ediyorum. Olup bitenlere ve birtakım insanların kendilerinden saymadıklarına bugünlerde reva gördükleri insanlıkdışı muameleler için hiddetle sarf edebileceğim çok kelimem var.

Var ama bu sözler neyi halledecek? Bunlar bilmeden istenmeden yani sehven veya hata ile yapılıyor olsa bir uyarıcı söz bile kafi olur. Oysa anlıyorum ki olup bitenler kökten ve bir o kadar da tarihsel bir iyi-kötü mücadelesinin bilinçli ve maksatlı görünümleri.

Onun için iyi kötü arasında ki savaş tüm insanların evvela iç dünyalarında kuruluyor, sonra dışarıya taşıyor ve sonra bitecekse de önce herkesin iç dünyasında bitiyor. İçte savaş bitmeden, içerde barışı özlemeden dışarıda vahşet bitmiyor. Dıştaki savaş; varlığı, hakikati ve barışı anlamayanların kendi içlerinden dışarıya, kendi duygu, tutum, söz ve davranışları ile taşıdıkları şiddet yüzünden vicdanları kanatıyor...

İşte bu yüzden öfkeme hakim olmalıyım. Bu ateşe, elinde kovası ile ateş taşımak yerine, iyinin zaferi için iyilerden kalarak, iyi ellerle, iyi işler görmeliyim. Anlıyorum ki barış her şeye rağmen temiz ve iyi kalanların hayatları ile kurulabilir. Çünkü Kuran'ın tabiriyle selam (yani barış) ancak iyilerin işi ve hitabıdır.

(Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz)

Serdar Akinan - Akşam