Ankara’da 14 yaşındaki ortaokul öğrencisi kız, yatağına oyuncak ayıları ile veda mektubunu bırakarak evden kaçıyor.

Ailesi karakola koşuyor hemen, feryat figan kızlarını arıyor gün boyu…

Derken…

 Akşam saatlerinde 112 Acil Çağrı Servisi’ni Çankaya’daki parktan iki kızın aradığı bilgisi geliyor.

Rahatsızlandıklarını ve yardıma ihtiyaçlarının olduğunu söylüyor kızlar.

Biri 14, diğeri 16 yaşında iki öğrenci.

Aileler yetişiyor, sağlık ekipleri yetişiyor…

Müdahaleler yapılıyor…

Kızlardan küçük olanı ne yazık ki vefat ediyor.

Diğer kız ise yoğun bakımlık oluyor.

*

Bu vahim olayın sebebi ne?

Kızların başına gelene, alkol mü, uyuşturucu mu, kötü arkadaş mı, yoksa her üçü mü sebep oldu bilinmiyor.

Her iki öğrencinin yakınlarının verdiği bilgi, kızların etrafında uyuşturucu kullanan kötü tiplerin olduğu yönünde.

Ölüm sebebi kayıtlara “aşırı alkol zehirlenmesi” olarak geçse de,  kesin neticeyi Adli Tıp incelemesi verecek.

*

Rabbim vefat eden kızımıza rahmet eylesin.

Yaralı kızımıza şifalar, kederli ailelere sabırlar versin.

*

Çok üzücü, çok.

Ne yazık ki her gün gençlerimizin karıştıkları, zarar gördükleri, zarar verdikleri birçok acı olay düşüyor önümüze.

Uyuşturucu ve alkol kullanımı maalesef gittikçe yaygınlaşıyor.

“Çocuk yaştaki” insanlarımıza musallat olan kirli odaklar istediklerine ulaşıyor maalesef.

Derin bunalım.

Hepimiz bunalıyoruz içinde yüzdüğümüz sorunlardan dolayı.

Çocuklarımız ve gençlerimizin bir bölümü ise ya büyük karamsarlığa kapılıp içe kapanıyor ya da “Battı balık yan gider!” diyerek maceralara dalıyor.

Kendilerine, akranlarına, aile büyüklerine, öğretmenlerine zarar veren gençleri hatta çocukları görüyoruz.

Çok kötü “arkadaşlar” ediniyorlar ve bir kere o kirli çevrelere girince, kendileri de “kötü arkadaş” oluyorlar.

Birbirlerini çukurlara çekiyorlar.

Şimdi hatırladım; “Çukur” diye bir dizi vardı değil mi ekranlarda...

Her bölümde kan gövdeyi götürüyordu.

“Mafya kültürü”nün şirin gösterildiği, eli silâhlı, her yanı belâlı insanlar gibi olmanın adeta teşvik edildiği bir dizi.

Bunun gibi niceleri var, “Çukur” kelimesi geçince bu diziden bahsettik.

Birçok programda şiddet özendiriliyor.

Eli silahlı insanların “yalılardaki” lüks yaşantıları, ultra pahalı arabaları, havalı kıyafetleri, bilhassa bunların çok uzağında bulunan gençlere nasıl cazip gelmesin?

Nasıl ayartmasın?

Sosyal medya derseniz, büsbütün berbat!

Bizler, her şeyi Devlet’ten bekleyen bizler, işi temelden sağlam tutmuyoruz.

Çocuklarımıza “okul başarısını” telkin ediyoruz ama onların manevi yönlerini o kadar da önemsemiyoruz.

Daha doğrusu “lâfta” önemsiyoruz.

Bazı noktalarda kötü örnekler oluyoruz onlara!

Ben, “Büyüyünce amma çapkın olacak benim yakışıklı oğlum!” diyerek gaz veren babalar bilirim.

Aile huzuruna özen göstermeyen, kazandığını orada burada yiyen büyükler de kötü örnek oluyor çocuklara…

Bizde boşanma davalarının ve boşanmaların sayısı, oranı hızla artıyor malûm.

Alın size en büyük sıkıntı!

Bütün bilimsel araştırmalar gösteriyor ki…

Ortamda huzursuzluk varsa, kavga gürültü varsa; boşanma aşamasına gelmiş, boşanmış çift varsa bunalımlı çocuklar da var.

Hır gürle, kavga patırtıyla, sevgi eksikliğiyle büyüyen çocukların hayatlarını bir noktasında büyük suçlardan birine bulaşma ihtimallerinin çok daha fazla olduğunu ortaya koyuyor bütün çalışmalar.

Kapitalist düzen için ne kadar problemli genç, o kadar fazla kazanç.

Genç problemli olacak ki kötü yollarda kullanılsın.

İçki tüketsin, uyuşturucu tüketsin, bunalımlarını aşmak için tüketime yönelsin…

Kendisini tüketene kadar tüketsin…

Kapitalizmin kâr üstüne kâr üretmesi için nesillerimizin birbirlerini ve kendilerini tüketmeleri gerekiyor!

*

Ne yazık ki tuzaklara düştük biz.

Çok şeyi yanlış yaptık; aile eğitiminden okul eğitimine kadar birçok alanda kendi ayağımıza sıktık.

Bunun sonucu olarak da…

Büyük bir şiddet ve nefret dalgasının ortasında yaşamaya çalışıyoruz.

Bunun böyle gitmeyeceği ortada.

Bir şeyler yapmalıyız.

Devletimizi yönetenlerden beklediğimiz çok şeyler var…

Bunları hep dile getiriyoruz da…

Biz ne yapacağız?

Mesela…

Öyle insanlar olalım ki…

Gençler bize baktıklarında güzel ahlâkı görsünler…

Büyüğe hürmeti, küçüğe sevgiyi görsünler…

Dürüstlüğü, helâl hassasiyetini görsünler.

Sevgi dolu bakışları görsünler.

Evde huzurlu ortam görsünler, birbirleriyle çok iyi anlaşan anne ve babalar görsünler…

Tatlı dilli güler yüzlü huzur veren dedeler ve büyük anneler görsünler…

*

Bunları yapamazsak, okullara bunalımlı çocuklar göndeririz.

Çocuklarımızı, Allah korusun…

Kaybederiz!

Serdar Arseven / Haber7