Çocukların üzerine rap rap basa basa, ilerlemeyin bu reyting savaşında zafere doğru!...

Bu zalimce savaşta, zaten yeterince kurban veriliyor. Bırakın bari çocuklarımızın akıl sağlığı yerinde kalsın... Yapmayın, etmeyin ağabeylerim, ablalarım...

Program sunucusu “....”Hanım, 23 Nisan münasebeti ile doldurmuş stüdyosuna çocukları, ellerine mikrofonu tutuşturmuş sohbet ediyor.

İsmi lazım değil, filanca çocuk ses yarışmalarından birinin, yarışmacıları da orada...

“....” Hanım sözüne “Eğitim hakları elinden alınmış çocuklarımız için lütfen yardım “ diye başladı ama sonrasında yuvarlandı durdu cümleler ortadaki kuyunun içine. Konuk ettiği yarışmacı çocuklardan birinin (11 bilemedin 12 yaşında) sahneye çıkınca, “hangi şarkıyı okuyacaksın” sorusuna verdiği yanıt “Allah’tan bulasın” olunca durakladim adeta...

Eline mikrofonu alan, garibim kobay çocuk başladı aşağıda sözlerini sizlerle paylaştığım türküyü okumaya:

Nemrudun kızı yandırdı bizi

Çarptı sillesini felek misali

Sil yazımızı kurtar bizi

Çarptı sillesini felek misali

Mevlam gör bizi

Ocağım söndü nasıl beladır

Bırakıp gitti bu ne devrandır

Dünya gözümde kerbeladır

Allahtan bulasın

Kararsın bahtın yıkılsın tahtın

Yalvardım yakardım yol bulamadım

Ah kara yazım

Evirdim çevirdim yaranamadım

Ayandır halım

Ne işin var benim güzel çocuğum oralarda? Şarkıcı olup da ne yapacaksın? Okusana sen!...

Başarmışlardı... Beni de ekrana kilitlemişlerdi. Oturdum dikkatlice izlemeye başladım. Içimden dedimki: “Ah Serdem, seninde sözleri zehir zemberek şarkıların var ! Seninde bu rezalette payın var.”

Kendimi astım bir güzel, sallandırdım hiç şüpheniz olmasın. Lakin, “Zararın neresinden dönersen kârdır” deyip yazmaya karar verdim.

Çocuklar bu şarkıları yarışmada okuyup, halktan oy bekleyecekler. Hatta bir de            “Yüce Jüri” ile muhatap olacaklar.

Gözleri çocuk çocuk parlayan o evlatların, sahnedeki büyük büyük hallerini bir görseniz...

“....” Hanım stüdyodaki okul hayatı başlamadan bitmiş, ekmek parası derdinde olan çocuklarla sohbet etmeye başlayınca, ister istemez benim beynime kan sıçradı.

-Okuyor musun?

-Yok çalışıyorum. İnşaat işçisiyim.

-Okusaydın ne olmak isterdin?

-Doktor

-Nerelisin?

-Urfa

-Bir türkü okur musun bize?

-Sesim güzel degil.

-Bir dene

-Yok gerçekten sesim güzel degil...

-Ama sanki sesin güzelmiş gibi geldi bize... Hadi oku bir tane... (Anlasana işte şarkı markı okumak istemiyor.)

Off Allah’ım off.. Yok yok şöyle diyelim biz... Aff Allah’ım aff...

Bir Allah’ın kulu da çıksın ve ‘Matematik Star’ yarışması yapsın lütfen. Ama yapmazlar... Neden? Çünkü izleyen olmaz.

Eşek olana semer misali... Bu; budur arkadaş... Ben de izledim netice de izlemedim mi?

Yani “Çocuk” bu adı üstünde... Yediği 3 tane şekerden sonra, halâ “bir tane” daha diyerek  kendisini yerlere atıp tepindiğini varsayalım. Hayır demek anne ve babanın elinde mi? Elinde... Neden “Hayır” peki? Çok basit... Çünkü dişleri çürür.

Peki o zaman, fazla şeker, çikolata vesaire bu gibi şeyler sağlığına zararlı da ... Bu yarışmalar ruh sağlığına dokunmaz mı?  

Çocuklarını ellerinden tutup, reşit olmadan, hem de okul döneminde, eğitimine harcayacağı zamandan çalarak yarış atı gibi, bu yarışmalara sokan, sahne arkasında onları ağlayarak izleyen anne ve babaların piskolojisini anlamayabilmek için  Uzman Psikolog Özge Türk’ün yardımına ihtiyaç duydum.

Buyrun sorduğum soruların cevapları:

" Yarışma" olgusunun insanlar üzerindeki psikolojik etkileri nelerdir?

Rekabet yarattığı için, kişisel kaygıları olan bir ferdin kaygılarını artırarak, kendisi ile ilgili algılarını ve beklentisini olumsuz yönde etkileyebilir. Bunun dışında yarışmanın içeriği (ne ile ilgili olduğu ve sınırları) çok önemlidir; yaş unsuru gayet dikkate alınmalıdır. Kişi kendi sınırlarını görme ve kişisel gelisimine katkı sağlama amaçlı da  bu durumu kullanabilir.

Bu yarışmalar çocuk psikolojisini nasıl etkiler? Kaybeden cocuğun, ileriki yaşantısına bakışı olumsuz yönde etkilenebilir mi?

Yarışmalardan sonra, çocuğun nasıl bir sürece girdiği, nasıl devam ettiği, ailenin nasıl davrandığı önemlidir; kaybetme aile içinde özellikle büyük bir problem olarak algılanıp, çocuğa olumsuz tepkiler abartılı olarak veriliyorsa çocuk bundan olumsuz etkilenir ve kendilik algısı ile ilgili gelecekten olumsuz beklentilere yol açar.

Bu yarışmalara ailelerinin izinleri ile çıkıyor olduklarını hesaba katarsak şayet;  ebeveynler bu konuda dogru bir karar veriyorlar mı sizce? 9 yaşındaki bir kız çocuğunun, yaşından daha büyük bir görsel hazırlık ile seyirci karşısına çıkıp, aşktan sebepli şarkılar okuması normal midir?

Yaşının üzerinde davranişlar, yaşının üzerinde beklentiler yaratabilir, bu da hayal kırıklığı yaratabilir. Ailelerin bu anlamda çocuklarını ve kendilerini iyi tanıyor olmaları şart. Beklentiler hangi yönde? bunun iyi belirlenmesi gerekir. Kendi hayallerini çocuklarının üzerine bindirmemeleri şartı da söz konusudur elbette.

Şarkı söyleyerek ekranlarda boy gösteren çocukların, elemelerde yaşadıkları hayal kırıklıkları daha sonra tamir edilebilir mi?

Bu durumda çocuğun kişiliği, sosyal ortamı, ailenin beklentisi ile doğru orantılıdır ancak beğenilme-kendini gösterebilmeye odaklı olduğu için bu konuda ‘Ketlenme’ ileride zorlanmalara yol açabilir.

 Not: Ey gelecekte milletime sahip çıkacak neslim; Oku... Büyü... Adam ol. Bırak, senin aklını alkışlasınlar.

Serdem Coşkun - Haber 7

serdemcoskun@gmail.com